Definicja hasła: paszcza
- paszcza
otwór gębowy niedźwiedzia, wilka, rysia i psa.
Paszcza jest częścią anatomiczną zwierząt, która służy do połykania pokarmu oraz wydawania dźwięków. Jest to otwór gębowy, który znajduje się na przedniej części głowy i składa się z ust, jamy ustnej, dziąseł oraz języka. Usta są otoczone wargami i mają za zadanie otwierać i zamykać paszczę, natomiast w jamie ustnej znajdują się dziąsła, które trzymają zęby w miejscu i chronią je przed uszkodzeniem. Język jest miękkim narządem, który służy do połykania pokarmu oraz wyczuwania smaku.
Paszcza ma również inne funkcje niż tylko spożywanie pokarmu. Zwierzęta mogą używać paszczy do obrony lub ataku. Niedźwiedzie, wilki, rysie i psy posiadają silne szczęki oraz duże zęby, które mogą być użyte do obrony lub ataku. Ponadto, paszcza może być wykorzystywana do wydawania dźwięków lub okazywania emocji. Zwierzęta mogą wydawać przez nią różne dźwięki takie jak szczekanie, warczenie czy ryczenie oraz okazywać emocje poprzez otwieranie paszczy bądź marszczenie warg.
W ten sposób, paszcza jest ważnym narządem anatomicznym dla wielu gatunków zwierząt. Służy ona do połykania pokarmu, obrony oraz okazywania emocji poprzez wydawanie dźwięków czy mową ciała. Paszcza składa się z ust, jamy ustnej, dziąseł i języka oraz umożliwia zwierzętom przystosowanie się do różnych czynności życiowych - od podstawowej potrzeby spożywania po wyrażanie siebie w środowisku naturalnym.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj paszcza w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- padlina
ciało nieżywego zwierzęcia, które padło w sposób naturalny.
- podłowczy
pomocnik łowczego.
- podchód
sposób polowania, polegający na podchodzeniu przez myśliwego do zwierzyny na odległość strzału.
- przyrzut
szybkie przyłożenie broni do ramienia.
- przestęp
trop jelenia charakteryzujący się tym, że odcisk tylnego badyla przekracza odcisk badyla przedniego.
- psy, psowate, psy, psowate (Canidae)
rodzina mięsożernych, do której należą występujące w Polsce trzy gatunki łowne: wilk, lis i jenot oraz wszystkie psy domowe, w tym psy myśliwskie, które prawdopodobnie były pierwszymi (...)
- pocisk
w broni myśliwskiej część naboju (rażąca); może być kula lub śrut (zob. amunicja myśliwska).
- pomiatać
o samicach czworonożnych drapieżników (psy, borsuki, wilki, lisy): wydawać na świat potomstwo.
- ptak łowczy, ptak łowczy, ptak myśliwski
ptak drapieżny używany do polowań. W Polsce używano sokołów i jastrzębi. Współcześni sokolnicy polują na ogół z jastrzębiami.
- pędzenie
sposób zbiorowego polowania polegający na naganianiu zwierzyny przez nagankę w kierunku myśliwych, stojących na stanowiskach.