Definicja hasła: paszcza
- paszcza
otwór gębowy niedźwiedzia, wilka, rysia i psa.
Paszcza jest częścią anatomiczną zwierząt, która służy do połykania pokarmu oraz wydawania dźwięków. Jest to otwór gębowy, który znajduje się na przedniej części głowy i składa się z ust, jamy ustnej, dziąseł oraz języka. Usta są otoczone wargami i mają za zadanie otwierać i zamykać paszczę, natomiast w jamie ustnej znajdują się dziąsła, które trzymają zęby w miejscu i chronią je przed uszkodzeniem. Język jest miękkim narządem, który służy do połykania pokarmu oraz wyczuwania smaku.
Paszcza ma również inne funkcje niż tylko spożywanie pokarmu. Zwierzęta mogą używać paszczy do obrony lub ataku. Niedźwiedzie, wilki, rysie i psy posiadają silne szczęki oraz duże zęby, które mogą być użyte do obrony lub ataku. Ponadto, paszcza może być wykorzystywana do wydawania dźwięków lub okazywania emocji. Zwierzęta mogą wydawać przez nią różne dźwięki takie jak szczekanie, warczenie czy ryczenie oraz okazywać emocje poprzez otwieranie paszczy bądź marszczenie warg.
W ten sposób, paszcza jest ważnym narządem anatomicznym dla wielu gatunków zwierząt. Służy ona do połykania pokarmu, obrony oraz okazywania emocji poprzez wydawanie dźwięków czy mową ciała. Paszcza składa się z ust, jamy ustnej, dziąseł i języka oraz umożliwia zwierzętom przystosowanie się do różnych czynności życiowych - od podstawowej potrzeby spożywania po wyrażanie siebie w środowisku naturalnym.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj paszcza w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- podpórka
laska lub rozwidlony drążek służący do podparcia broni kulowej przy strzale przez lunetę.
- postrzałek
zwierz raniony strzałem (ale nie śmiertelnie).
- przyspiesznik
urządzenie ułatwiające oddanie precyzyjnego strzału do stojącej zwierzyny grubej. Przy użyciu przyśpiesznika bardzo lekkie dotknięcie spustu powoduje zwolnienie kurka i strzał.
- par force
rodzaj polowania konno z psami gończymi na jelenie, dziki, zające, lisy, rozpowszechniony głównie w Anglii.
- populacja
grupa osobników jednego gatunku występujących w określonej biocenozie i w określonych warunkach środowiskowych.
- przystrzelanie broni
wyregulowanie przyrządów celowniczych w ten sposób, aby broń biła celnie.
- pomykać
o lisie, zającu i króliku: biec.
- przeziernik
przyrząd celowniczy z otworem w środku, zastępujący szczerbinki.
- przystrzelanie lunety
wyregulowanie lunety w ten sposób, aby używając jej przy strzelaniu trafiać w cel. Myśliwska broń kulowa i zamontowane na niej lunety przestrzeliwuje się na odległość 100-150 m.
- podchód
sposób polowania, polegający na podchodzeniu przez myśliwego do zwierzyny na odległość strzału.