Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: ptak łowczy

ptak łowczy, ptak łowczy, ptak myśliwski

ptak drapieżny używany do polowań. W Polsce używano sokołów i jastrzębi. Współcześni sokolnicy polują na ogół z jastrzębiami.

Ptak łowczy to drapieżny ptak używany do polowań. Jest wykorzystywany przez myśliwych do polowania na inne zwierzęta, głównie ptaki lub małe zwierzęta. Ptaki łowcze są wybierane ze względu na ich szybkość, zręczność i zdolność do skutecznego przechwytywania ofiar. W Polsce tradycyjnie używano sokołów i jastrzębi w celach łowieckich.

Współcześnie sokolnicy zajmują się treningiem i utrzymaniem ptaków łowczych oraz polowaniem z jastrzębiami. Jastrząb charakteryzuje się wysoką prędkością lotu i doskonałymi umiejętnościami myśliwskimi, co czyni go popularnym wyborem w polowaniach. Ptaki te mogą być wykorzystywane do pozyskiwania pokarmu, a także do celów sportowych, takich jak loteria ptasia czy sporty lotnicze.

Trening ptaków łowczych wymaga od sokolników indywidualnej pracy z każdym osobnikiem, aby opanować umiejętności polowania oraz unikania przeszkód podczas lotu. W Polsce praktyka łowiectwa z udziałem ptaków drapieżnych posiada długą tradycję i stanowi istotny element kultury myśliwskiej.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj ptak łowczy w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

przestęp

trop jelenia charakteryzujący się tym, że odcisk tylnego badyla przekracza odcisk badyla przedniego.

płaskodeńka

popularna łódka o płaskim dnie używana do polowań na ptactwo.

pędzelek

kępka długich włosów na końcu ucha rysia.

pień

wyrostek kostny na czole samców zwierzyny płowej, na którym nasadzane jest poroże.

pocisk

w broni myśliwskiej część naboju (rażąca); może być kula lub śrut (zob. amunicja myśliwska).

padlina

ciało nieżywego zwierzęcia, które padło w sposób naturalny.

posyp

inaczej daszek.

polowanie zbiorowe

polowanie, w którym uczestniczy przynajmniej dwóch myśliwych, współpracujących ze sobą.

piston

inaczej kapiszon.

paradoks

gwintowanie końca lufy w broni śrutowej. W przypadku strzelania, kulą paradoks miał nadać jej ruch obrotowy.