Definicja hasła: parkoty
- parkoty
okres godowy u zajęcy (pierwsze parkoty przypadają na styczeń i luty).
Parkoty to okres godowy u zajęcy, który trwa od stycznia do marca. Jest to czas, w którym samce zajęcy przygotowują się do sezonu godowego i walczą o prawo do posiadania partnerki. Samce zaczynają głośno krzyczeć, aby zwrócić uwagę samic. Zazwyczaj parkoty rozpoczynają się w styczniu i trwają do lutego. W tym czasie samce zaczynają skakać i biegać po polach, aby zwrócić uwagę samic. Samice również biorą udział w parkotach, ale nie są tak aktywne jak samce.
Samice obserwują samców i wybierają tego, który najbardziej im się podoba. Po wybraniu partnera samica i samiec tworzą parę na całe życie. Para może mieszkać razem przez całe życie lub rozstać się po kilku latach.
Parkoty służą również do ochrony młodych zajęcy przed drapieżnikami. Samce chronią swoje terytoria przed innymi samcami, aby chronić swoje partnerki i młode. Parkoty służą również do oznaczenia terytoriów przez samce, aby uniknąć konfliktów między nimi.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj parkoty w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- podjazd
rodzaj polowania polegający na podjeżdżaniu (na sankach lub furmanką) przez myśliwego do zwierzyny na odległość strzału. Myśliwy wyskakuje z pojazdu i kryje się za drzewem lub krzakiem, (...)
- pasza objętościowa, pasza objętościowa, karma objętościowa
karma odznaczająca się małą ilością składników pokarmowych w jednostce wagowej (np. siano, słoma).
- poletko łowieckie
powierzchnia uprawy roślin, służących zwierzynie jako żer lub karma. Dzielimy je na: żerowe, ogryzowe oraz produkcyjne. Na poletku łowieckim uprawia się rośliny okopowe, motylkowe, owies a (...)
- par force
rodzaj polowania konno z psami gończymi na jelenie, dziki, zające, lisy, rozpowszechniony głównie w Anglii.
- pomiatać
o samicach czworonożnych drapieżników (psy, borsuki, wilki, lisy): wydawać na świat potomstwo.
- plusk, plusk, kielnia
ogon bobra.
- ptaszniczka
długa myśliwska broń palna małego kalibru, używana do polowania na ptaki od XVI w., wyposażona zazwyczaj w zewnętrzny zamek kołowy i ściętą, bogato inkrustowaną kolbę.
- pień
wyrostek kostny na czole samców zwierzyny płowej, na którym nasadzane jest poroże.