Definicja hasła: płaszcz
- płaszcz
zob. pancerz.
Płaszcz to termin występujący w leksykonie łowieckim oraz broni palnej, którego znaczenie ma znaczące różnice w zależności od kontekstu. W kontekście łowieckim odnosi się do upierzenia piersi głuszca, będąc specyficznym terminem związanym z określeniem ubarwienia ptaków, co jest istotne dla myśliwych i ornitologów. Płaszcz stanowi zewnętrzną powłokę pocisku kulowego, mając zasadnicze znaczenie w zakresie broni palnej. Oba znaczenia pochodzą z różnych dziedzin i różnią się istotnie pod względem specyfiki.
W przypadku pierwszej definicji płaszcz jest określeniem opisującym upierzenie piersi głuszca. Jest to istotne zwłaszcza dla myśliwych, którzy zwracają uwagę na detale ubarwienia ptaków, co może mieć wpływ na identyfikację i selekcję konkretnych gatunków podczas polowań. Płaszcz jako element charakterystyczny upierzenia może być istotnym czynnikiem decydującym o rozpoznaniu ptaka w terenie.
Natomiast druga definicja odnosi się do broni palnej, gdzie płaszcz stanowi zewnętrzną powłokę pocisku kulowego. Ma on kluczowe znaczenie dla balistyki i przebiegu trajektorii lotu pocisku. Jako część amunicji stanowi istotny element penetracyjny oraz stabilizujący dynamikę skurczu gazów prochowych podczas wystrzału.
Podsumowując, termin "płaszcz" ma zupełnie odmienne znaczenie w kontekście łowieckim oraz broni palnej. W obszarze łowieckim dotyczy on upierzenia piersi głuszca, natomiast w zakresie broni palnej odnosi się do zewnętrznej powłoki pocisku kulowego. Dlatego ważne jest precyzyjne określanie kontekstu użycia tego terminu dla uniknięcia nieporozumień i błędnych interpretacji.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj płaszcz w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- ptaszniczka
długa myśliwska broń palna małego kalibru, używana do polowania na ptaki od XVI w., wyposażona zazwyczaj w zewnętrzny zamek kołowy i ściętą, bogato inkrustowaną kolbę.
- podstrzelić
na polowaniu zbiorowym strzelać do zwierzyny wychodzącej na sąsiada.
- prochownica, prochownica, pulwersak
dawniej używany rożek (bogato zdobiony) do noszenia prochu.
- pastorał
podpórka służąca do oparcia broni przy strzale
- pasy zaporowe
łowieckie poletka żerowe i zgryzowe lokalizowane w lesie na drodze do pól lub upraw leśnych, mające na celu zatrzymanie zwierzyny i uniknięcie wyrządzanych przez nią szkód.
- pobudka
sygnał myśliwski grany na trąbce albo rogu, budzący myśliwych lub też oznajmiający rozpoczęcie polowama.
- ponowa
świeży opad śniegu ułatwiający myśliwym tropienie. Idealne warunki do polowania.
- poduszka, poduszka, baka
wypukłość na kolbie broni myśliwskiej, do której przykłada się policzek podczas celowania i strzału (zob. łoże).
- posokowiec bawarski
pies myśliwski, wyglądem przypominający większych rozmiarów jamnika. Maść czerwonobrązowa lub czerwonożółta. Pracuje wyłącznie na farbie za postrzałkiem. Przydatny szczególnie w (...)
- patrochy
niejadalne wnętrzności zwierzyny.