Definicja hasła: puszcza
- puszcza
wielki kompleks leśny pokryty pierwotnymi lasami.
Puszcza to termin used to describe a large forest complex predominantly consisting of primeval forests that have not been extensively modified by human activity, maintaining their natural state. Puszcze are typically characterized by a high density and diverse range of flora and fauna, often including ancient and tall trees. They are considered havens for solitary and tranquility seekers as well as offering great potential for hunting wild animals such as deer, roe deer, foxes, and many others. Additionally, they provide habitats for numerous bird species like eagles, storks, and pheasants.
Beyond their recreational and ecological value, puszcze play a crucial role in environmental conservation. They help prevent soil erosion, regulate the local climate by producing oxygen and absorbing carbon dioxide, and serve as essential shelters for wildlife while providing reproductive grounds for various plant and animal species.
Puszcze are not only important on a local scale but also have significant global implications due to their contributions to biodiversity conservation and climate regulation. Their preservation is vital for maintaining the balance of ecosystems on a broader scale.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj puszcza w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- podajnik
urządzenie w broni powtarzalnej podające, po wyrzuceniu łuski, kolejny nabój do komory nabojowej.
- piszczeć
o samicy sarny (kozie): wydawać głos (pisk).
- piastun
młody niedźwiedź będący pod opieką matki.
- ptaszniczka
długa myśliwska broń palna małego kalibru, używana do polowania na ptaki od XVI w., wyposażona zazwyczaj w zewnętrzny zamek kołowy i ściętą, bogato inkrustowaną kolbę.
- pogonić
o psie myśliwskim: popędzić za ruszonym zającem.
- pasy zaporowe
łowieckie poletka żerowe i zgryzowe lokalizowane w lesie na drodze do pól lub upraw leśnych, mające na celu zatrzymanie zwierzyny i uniknięcie wyrządzanych przez nią szkód.
- paśnik
urządzenie łowieckie służące do zadawania karmy zwierzynie.
- pocisk
w broni myśliwskiej część naboju (rażąca); może być kula lub śrut (zob. amunicja myśliwska).
- pojedynek
zwierz (samiec), który wiedzie samotny tryb życia.
- przesadzić
o zwierzynie: przeskakiwać przez linię gdzie stoją myśliwi.