Definicja hasła: pień
- pień
wyrostek kostny na czole samców zwierzyny płowej, na którym nasadzane jest poroże.
Jest to istotne szczególnie podczas polowania oraz oceniania trofeów łowieckich, ponieważ wielkość i kształt pieńka odpowiada wiekowi i jakości zwierzęcia. Na podstawie cech pieńka oraz poroża łowcy mogą dokonać oceny wieku danego osobnika oraz zdecydować o ewentualnym odstrzale w ramach zarządzania populacją zwierzyny. Ponadto badanie i klasyfikacja pieńków jest ważne również ze względów naukowych, anatomicznych oraz ochrony różnych gatunków zwierząt.
Warto także dodać, że rozwój pnia oraz poroża zależy od wielu czynników, takich jak genetyka, żywienie, warunki środowiskowe czy stresujące sytuacje życiowe zwierzęcia. Dlatego badanie pni i poroży stanowi istotną część badań naukowych nad równowagą ekosystemów leśnych oraz hodowlą dziko żyjącej zwierzyny.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj pień w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- ptak łowczy, ptak łowczy, ptak myśliwski
ptak drapieżny używany do polowań. W Polsce używano sokołów i jastrzębi. Współcześni sokolnicy polują na ogół z jastrzębiami.
- pojemność łowiska
maksymalna liczba zwierzyny jaka powinna bytować w danym łowisku, zależna od bazy żerowej. Przy zachowaniu pojemności łowiska zwierzyna nie wyrządza nadmiernych szkód w lesie i w uprawach (...)
- prawka
prawa lufa broni myśliwskiej.
- pasynek
odnoga na łopacie łosia.
- padać w ogniu
o zwierzynie, która strzelona dokładnie pozostaje na miejscu strzału.
- pasowanie na myśliwego
stary obyczaj przyjmowania adepta do grona myśliwych. Nakazuje on dokonać tego ceremonialnie po ustrzeleniu przez adepta pierwszej sztuki grubej zwierzyny. Najstarszy wiekiem i doświadczeniem (...)
- prośna
ciężarna locha
- przystrzelanie lunety
wyregulowanie lunety w ten sposób, aby używając jej przy strzelaniu trafiać w cel. Myśliwska broń kulowa i zamontowane na niej lunety przestrzeliwuje się na odległość 100-150 m.
- przełaj
- jeden z największych ciężarów łowieckich w dawnej Polsce, polegający na obowiązku pilnowania zwierzyny łatwo zmieniającej swoją ostoję.