Definicja hasła: pień
- pień
wyrostek kostny na czole samców zwierzyny płowej, na którym nasadzane jest poroże.
Jest to istotne szczególnie podczas polowania oraz oceniania trofeów łowieckich, ponieważ wielkość i kształt pieńka odpowiada wiekowi i jakości zwierzęcia. Na podstawie cech pieńka oraz poroża łowcy mogą dokonać oceny wieku danego osobnika oraz zdecydować o ewentualnym odstrzale w ramach zarządzania populacją zwierzyny. Ponadto badanie i klasyfikacja pieńków jest ważne również ze względów naukowych, anatomicznych oraz ochrony różnych gatunków zwierząt.
Warto także dodać, że rozwój pnia oraz poroża zależy od wielu czynników, takich jak genetyka, żywienie, warunki środowiskowe czy stresujące sytuacje życiowe zwierzęcia. Dlatego badanie pni i poroży stanowi istotną część badań naukowych nad równowagą ekosystemów leśnych oraz hodowlą dziko żyjącej zwierzyny.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj pień w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- parzyć się
o ptakach zaspokajających popęd płciowy.
- posznurować
o lisie: pobiec prosto.
- pasy zaporowe
łowieckie poletka żerowe i zgryzowe lokalizowane w lesie na drodze do pól lub upraw leśnych, mające na celu zatrzymanie zwierzyny i uniknięcie wyrządzanych przez nią szkód.
- przodownica
łania, locha, owca prowadząca stado (chmarę, watahę) i czuwająca nad ich bezpieczeństwem.
- paszcza
otwór gębowy niedźwiedzia, wilka, rysia i psa.
- poduszka, poduszka, baka
wypukłość na kolbie broni myśliwskiej, do której przykłada się policzek podczas celowania i strzału (zob. łoże).
- pęta
krótkie rzemyki służące do przytrzymania ptaka łowczego.
- perły
nieregularne zgrubienia i wyrostki na tykach poroża byka i kozła.
- piórko malarskie
zob. ostrolotka.
- przełaj
- jeden z największych ciężarów łowieckich w dawnej Polsce, polegający na obowiązku pilnowania zwierzyny łatwo zmieniającej swoją ostoję.