Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: puller

puller

człowiek obsługujący maszyny do podawania rzutków.

Puller – osoba odpowiedzialna za obsługę maszyn do podawania rzutków w kontekście łowiectwa. Zadaniem pullera jest zarządzanie maszynami, aby zapewnić bezpieczne i skuteczne wypuszczanie rzutek podczas polowania. Ponieważ praca ta wymaga precyzji i szybkiego reagowania na zmieniające się warunki, puller musi posiadać dobrą koordynację ruchową oraz umiejętności manualne. Jego obowiązki obejmują także konserwację i naprawę urządzeń, co wymaga znajomości technik bezpiecznego użytkowania maszyn.

Dobry puller musi zdawać sobie sprawę z przepisów dotyczących łowiectwa i bezpieczeństwa oraz być przygotowany na ewentualne sytuacje awaryjne. Ponadto powinien aktywnie stosować środki ostrożności związane z obsługą maszyn do podawania rzutków, aby uniknąć potencjalnych niebezpieczeństw. Zaletą dobrego pullera jest również umiejętność elastycznego adaptowania się do różnych sytuacji i warunków polowania, a także skuteczna współpraca z innymi członkami grupy łowieckiej.

W kontekście pracy pullera ważne jest posiadanie wiedzy na temat różnych typów dzikiej zwierzyny, ich zachowań i sposobu interakcji z terenem łowieckim. To pozwala na właściwe dostosowanie prędkości i kierunku wypuszczania rzutek dla efektywnego przyciągnięcia zwierząt do miejsca polowania. Dlatego również znajomość terenu oraz przeprowadzenie oceny ryzyka są kluczowe dla skutecznej pracy pullera.

Oprócz umiejętności technicznych, doskonały puller wykazuje się również wysoką kulturą osobistą oraz umiejętnościami interpersonalnymi, które pozwalają mu skutecznie komunikować się i współpracować zarówno z innymi członkami grupy łowieckiej, jak i innymi uczestnikami polowania czy działaczami łowieckimi.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj puller w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

przybory myśliwskie

przedmioty (z wyjątkiem broni) ułatwiające polowanie: futerały, torby, stolid, laski, podpórki, noże, troki, wabiki, trąbki, rogi, przybory do czyszczenia broni i elaboracji naboi (...)

paradoks

gwintowanie końca lufy w broni śrutowej. W przypadku strzelania, kulą paradoks miał nadać jej ruch obrotowy.

podchód

sposób polowania, polegający na podchodzeniu przez myśliwego do zwierzyny na odległość strzału.

pyza

nos żubra i łosia.

parkot

woń jelenia byka podczas rykowiska.

pojedynka

broń myśliwska jednostrzałowa.

posoka

dawna nazwa farby grubej zwierzyny.

po ryk

jednorazowy głośny ryk byka jelenia.

posokowiec

pies myśliwski pracujący na farbie,

podkładacz

myśliwy lub pomocnik, który wchodzi z psami do miotu i naprowadza je na świeży trop zwierzyny.