Definicja hasła: puller
- puller
człowiek obsługujący maszyny do podawania rzutków.
Puller – osoba odpowiedzialna za obsługę maszyn do podawania rzutków w kontekście łowiectwa. Zadaniem pullera jest zarządzanie maszynami, aby zapewnić bezpieczne i skuteczne wypuszczanie rzutek podczas polowania. Ponieważ praca ta wymaga precyzji i szybkiego reagowania na zmieniające się warunki, puller musi posiadać dobrą koordynację ruchową oraz umiejętności manualne. Jego obowiązki obejmują także konserwację i naprawę urządzeń, co wymaga znajomości technik bezpiecznego użytkowania maszyn.
Dobry puller musi zdawać sobie sprawę z przepisów dotyczących łowiectwa i bezpieczeństwa oraz być przygotowany na ewentualne sytuacje awaryjne. Ponadto powinien aktywnie stosować środki ostrożności związane z obsługą maszyn do podawania rzutków, aby uniknąć potencjalnych niebezpieczeństw. Zaletą dobrego pullera jest również umiejętność elastycznego adaptowania się do różnych sytuacji i warunków polowania, a także skuteczna współpraca z innymi członkami grupy łowieckiej.
W kontekście pracy pullera ważne jest posiadanie wiedzy na temat różnych typów dzikiej zwierzyny, ich zachowań i sposobu interakcji z terenem łowieckim. To pozwala na właściwe dostosowanie prędkości i kierunku wypuszczania rzutek dla efektywnego przyciągnięcia zwierząt do miejsca polowania. Dlatego również znajomość terenu oraz przeprowadzenie oceny ryzyka są kluczowe dla skutecznej pracy pullera.
Oprócz umiejętności technicznych, doskonały puller wykazuje się również wysoką kulturą osobistą oraz umiejętnościami interpersonalnymi, które pozwalają mu skutecznie komunikować się i współpracować zarówno z innymi członkami grupy łowieckiej, jak i innymi uczestnikami polowania czy działaczami łowieckimi.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj puller w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- patroszenie
usuwanie wnętrzności z jamy brzusznej strzelonej zwierzyny. Należy wykonać je niezwłocznie ze względu na proces psucia się tuszy, który zaczyna się od jamy brzusznej, zwłaszcza gdy pocisk (...)
- pocisk
w broni myśliwskiej część naboju (rażąca); może być kula lub śrut (zob. amunicja myśliwska).
- pętla
splątane tropy zająca na śniegu.
- przełaj
- jeden z największych ciężarów łowieckich w dawnej Polsce, polegający na obowiązku pilnowania zwierzyny łatwo zmieniającej swoją ostoję.
- paszcza
otwór gębowy niedźwiedzia, wilka, rysia i psa.
- patry, patry, trzeszcze
oczy zająca.
- paprać się
o ptakach: kąpać się w piasku.
- piastun
młody niedźwiedź będący pod opieką matki.
- pieśń głuszca
głos wydawany przez tokującego koguta. Składa się z 4 wyraźnie oddzielonych zwrotek: klapanie powtarzane 5-15 razy przez około 4 s., trelowanie około 2 s., korkowanie - krótki główny ton (...)
- ptaszniczka
długa myśliwska broń palna małego kalibru, używana do polowania na ptaki od XVI w., wyposażona zazwyczaj w zewnętrzny zamek kołowy i ściętą, bogato inkrustowaną kolbę.