Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: paradoks

paradoks

gwintowanie końca lufy w broni śrutowej. W przypadku strzelania, kulą paradoks miał nadać jej ruch obrotowy.

Paradoks to technika stosowana w broni śrutowej, polegająca na gwintowaniu końca lufy. Gwintowanie jest procesem skrawania, w którym powierzchnia jest obrabiana za pomocą narzędzi skrawających, takich jak frezy lub wiertła. Głównym celem paradoksu jest nadanie kuli ruchu obrotowego podczas strzelania. Ruch obrotowy zapewnia większą stabilność i precyzję lotu kuli, co wpływa korzystnie na celność strzału oraz zwiększa skuteczność broni, szczególnie na długich dystansach.

Technika paradoksu znajduje zastosowanie głównie w broni myśliwskiej, gdzie istotne jest trafienie dzikich zwierząt będących trudnym celem. Dodatkowo, paradoks może być wykorzystywany w broni sportowej i bojowej, mając na celu poprawę celności strzału. Dzięki zastosowaniu tej techniki można uzyskać lepsze wyniki podczas polowań czy zawodów strzeleckich. Odpowiednio wygipcone naboje lub strzały po opuszczeniu gwintowanej lufy obracają się wokół własnej osi, co przekłada się na bardziej precyzyjne oraz stabilne ruchy w powietrzu, zmniejszając ryzyko błędów trajektorii lotu oraz zwiększając trafność oddawanych strzałów.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj paradoks w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

puszcza

wielki kompleks leśny pokryty pierwotnymi lasami.

podryw

polowanie polegające na strzelaniu do ptactwa płoszonego przez samego myśliwego.

pocisk ekspansywny

pocisk myśliwski rozrywający się przy trafieniu w cel.

pierzenie się

wymiana piór u ptaków.

patroszenie

usuwanie wnętrzności z jamy brzusznej strzelonej zwierzyny. Należy wykonać je niezwłocznie ze względu na proces psucia się tuszy, który zaczyna się od jamy brzusznej, zwłaszcza gdy pocisk (...)

pocisk

w broni myśliwskiej część naboju (rażąca); może być kula lub śrut (zob. amunicja myśliwska).

piastun

młody niedźwiedź będący pod opieką matki.

pasza treściwa, pasza treściwa, karma treściwa

pasza odznaczająca się dużą zawartością składników pokarmowych w jednostce wagowej (np. ziarno zbóż).

pędzel, pędzel, wiecheć

kiść włosów na zewnętrznej części organu płciowego rogacza, byka, tryka i dzika.

podjazd

rodzaj polowania polegający na podjeżdżaniu (na sankach lub furmanką) przez myśliwego do zwierzyny na odległość strzału. Myśliwy wyskakuje z pojazdu i kryje się za drzewem lub krzakiem, (...)