Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: paradoks

paradoks

gwintowanie końca lufy w broni śrutowej. W przypadku strzelania, kulą paradoks miał nadać jej ruch obrotowy.

Paradoks to technika stosowana w broni śrutowej, polegająca na gwintowaniu końca lufy. Gwintowanie jest procesem skrawania, w którym powierzchnia jest obrabiana za pomocą narzędzi skrawających, takich jak frezy lub wiertła. Głównym celem paradoksu jest nadanie kuli ruchu obrotowego podczas strzelania. Ruch obrotowy zapewnia większą stabilność i precyzję lotu kuli, co wpływa korzystnie na celność strzału oraz zwiększa skuteczność broni, szczególnie na długich dystansach.

Technika paradoksu znajduje zastosowanie głównie w broni myśliwskiej, gdzie istotne jest trafienie dzikich zwierząt będących trudnym celem. Dodatkowo, paradoks może być wykorzystywany w broni sportowej i bojowej, mając na celu poprawę celności strzału. Dzięki zastosowaniu tej techniki można uzyskać lepsze wyniki podczas polowań czy zawodów strzeleckich. Odpowiednio wygipcone naboje lub strzały po opuszczeniu gwintowanej lufy obracają się wokół własnej osi, co przekłada się na bardziej precyzyjne oraz stabilne ruchy w powietrzu, zmniejszając ryzyko błędów trajektorii lotu oraz zwiększając trafność oddawanych strzałów.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj paradoks w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

patroszenie

usuwanie wnętrzności z jamy brzusznej strzelonej zwierzyny. Należy wykonać je niezwłocznie ze względu na proces psucia się tuszy, który zaczyna się od jamy brzusznej, zwłaszcza gdy pocisk (...)

podprowadzać

o tropicielu lub psie myśliwskim: zaprowadzić myśliwego na spotkanie ze zwierzyną.

patrochy

niejadalne wnętrzności zwierzyny.

pudlarz

myśliwy, który podczas polowania grupowego oddał najwięcej chybionych strzałów

pudło

chybiony strzał.

podstrzelić

na polowaniu zbiorowym strzelać do zwierzyny wychodzącej na sąsiada.

posyp

inaczej daszek.

pasza objętościowa, pasza objętościowa, karma objętościowa

karma odznaczająca się małą ilością składników pokarmowych w jednostce wagowej (np. siano, słoma).

podlot

młody ptak zaczynający latać.

pomykać

o lisie, zającu i króliku: biec.