Definicja hasła: paradoks
- paradoks
gwintowanie końca lufy w broni śrutowej. W przypadku strzelania, kulą paradoks miał nadać jej ruch obrotowy.
Paradoks to technika stosowana w broni śrutowej, polegająca na gwintowaniu końca lufy. Gwintowanie jest procesem skrawania, w którym powierzchnia jest obrabiana za pomocą narzędzi skrawających, takich jak frezy lub wiertła. Głównym celem paradoksu jest nadanie kuli ruchu obrotowego podczas strzelania. Ruch obrotowy zapewnia większą stabilność i precyzję lotu kuli, co wpływa korzystnie na celność strzału oraz zwiększa skuteczność broni, szczególnie na długich dystansach.
Technika paradoksu znajduje zastosowanie głównie w broni myśliwskiej, gdzie istotne jest trafienie dzikich zwierząt będących trudnym celem. Dodatkowo, paradoks może być wykorzystywany w broni sportowej i bojowej, mając na celu poprawę celności strzału. Dzięki zastosowaniu tej techniki można uzyskać lepsze wyniki podczas polowań czy zawodów strzeleckich. Odpowiednio wygipcone naboje lub strzały po opuszczeniu gwintowanej lufy obracają się wokół własnej osi, co przekłada się na bardziej precyzyjne oraz stabilne ruchy w powietrzu, zmniejszając ryzyko błędów trajektorii lotu oraz zwiększając trafność oddawanych strzałów.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj paradoks w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- proćna
o ciężarnej losze.
- postrzał
miejsce trafienia zwierzyny.
- podlot
młody ptak zaczynający latać.
- poduszka, poduszka, baka
wypukłość na kolbie broni myśliwskiej, do której przykłada się policzek podczas celowania i strzału (zob. łoże).
- postrzałek
zwierz raniony strzałem (ale nie śmiertelnie).
- posokowiec hanowerski
pies myśliwski średniej wielkości, maści brązowej z czarną maską na pysku. Głowę ma dużą z obwisłymi uszami i faflami, ogon długi i gruby. Pies jednostronny doskonale pracujący na (...)
- perukarz
kozioł noszący poroże zdeformowane w kształcie narośli kostnej pokrytej scypulem. Powitanie peruki wiąże się z utratą lub uszkodzeniem jąder. Zjawisko to dużo rzadziej występuje wśród (...)
- polano, polano, wiecha
ogon wilka.
- para, para, parka
samiec i samica tego samego gatunku.