Definicja hasła: patroszenie
- patroszenie
usuwanie wnętrzności z jamy brzusznej strzelonej zwierzyny. Należy wykonać je niezwłocznie ze względu na proces psucia się tuszy, który zaczyna się od jamy brzusznej, zwłaszcza gdy pocisk uszkodził jelita lub żołądek.
Patroszenie to istotny etap po strzeleniu zwierzyny. Polega on na usunięciu wnętrzności z jamy brzusznej celem uniknięcia procesu psucia się tuszy. Jest to czynność konieczna do wykonania niezwłocznie po strzale, ze względu na fakt, że tusza zaczyna się psuć już po kilku minutach od momentu trafienia, zwłaszcza gdy pocisk uszkodził jelita lub żołądek.
Aby przystąpić do patroszenia, należy zachować ostrożność, aby nie uszkodzić narządów wewnętrznych oraz uniknąć skażenia mięsa bakteriami. Zwykle dokonuje się tego przy użyciu specjalistycznego noża łowieckiego lub skalpela. Proces rozpoczyna się od ostrożnego wycięcia skóry i tłuszczu z brzucha zwierzęcia, a następnie odsłonięcia narządów wewnętrznych oraz ich usunięcia razem z ewentualnymi resztkami pokarmowymi.
Po usunięciu wnętrzności konieczne jest dokładne wyczyszczenie jamy brzusznej i osuszenie jej za pomocą ręcznika papierowego lub szlafroka. Dopiero wówczas można przejść do dalszych czynności związanych z przygotowaniem tuszy do transportu bądź przechowywania. Poprawne i staranne wykonanie patroszenia odgrywa kluczową rolę w zapobieganiu psucia się mięsa oraz utrzymaniu jego wysokiej jakości. Jest to istotny element praktykowanej przez myśliwych tradycji, który powinien być wykonywany zgodnie z obowiązującymi procedurami dla dobra jakości mięsa i zdrowia konsumentów.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj patroszenie w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- pęta
krótkie rzemyki służące do przytrzymania ptaka łowczego.
- prosić się
o losze: wydawać na świat młode.
- podryw
polowanie polegające na strzelaniu do ptactwa płoszonego przez samego myśliwego.
- podpórka
laska lub rozwidlony drążek służący do podparcia broni kulowej przy strzale przez lunetę.
- podajnik
urządzenie w broni powtarzalnej podające, po wyrzuceniu łuski, kolejny nabój do komory nabojowej.
- przezimek
o zwierzynie urodzonej w ubiegłym roku.
- panewka
wklęsłe miejsce znajdujące się pod kurkiem strzelby skałkowej, gdzie podsypywało się proch (zob. skałkówka).
- parostki
poroże kozła sarny. Prawidłowe parostki dorosłego kozła to szóslak. Stanowią trofeum z kozła.
- proca
jedna z najstarszych miotających broni myśliwskich. Złożony we dwoje rzemień z rozszerzoną częścią środkową (w kształcie miseczki), z której, w wyniku szybkiego obracania i puszczania (...)
- postrzał
miejsce trafienia zwierzyny.