Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: patroszenie

patroszenie

usuwanie wnętrzności z jamy brzusznej strzelonej zwierzyny. Należy wykonać je niezwłocznie ze względu na proces psucia się tuszy, który zaczyna się od jamy brzusznej, zwłaszcza gdy pocisk uszkodził jelita lub żołądek.

Patroszenie to istotny etap po strzeleniu zwierzyny. Polega on na usunięciu wnętrzności z jamy brzusznej celem uniknięcia procesu psucia się tuszy. Jest to czynność konieczna do wykonania niezwłocznie po strzale, ze względu na fakt, że tusza zaczyna się psuć już po kilku minutach od momentu trafienia, zwłaszcza gdy pocisk uszkodził jelita lub żołądek.

Aby przystąpić do patroszenia, należy zachować ostrożność, aby nie uszkodzić narządów wewnętrznych oraz uniknąć skażenia mięsa bakteriami. Zwykle dokonuje się tego przy użyciu specjalistycznego noża łowieckiego lub skalpela. Proces rozpoczyna się od ostrożnego wycięcia skóry i tłuszczu z brzucha zwierzęcia, a następnie odsłonięcia narządów wewnętrznych oraz ich usunięcia razem z ewentualnymi resztkami pokarmowymi.

Po usunięciu wnętrzności konieczne jest dokładne wyczyszczenie jamy brzusznej i osuszenie jej za pomocą ręcznika papierowego lub szlafroka. Dopiero wówczas można przejść do dalszych czynności związanych z przygotowaniem tuszy do transportu bądź przechowywania. Poprawne i staranne wykonanie patroszenia odgrywa kluczową rolę w zapobieganiu psucia się mięsa oraz utrzymaniu jego wysokiej jakości. Jest to istotny element praktykowanej przez myśliwych tradycji, który powinien być wykonywany zgodnie z obowiązującymi procedurami dla dobra jakości mięsa i zdrowia konsumentów.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj patroszenie w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

podrywać się

o ptakach: zrywać się do lotu.

postrzał

miejsce trafienia zwierzyny.

przełaj

- jeden z największych ciężarów łowieckich w dawnej Polsce, polegający na obowiązku pilnowania zwierzyny łatwo zmieniającej swoją ostoję.

pogłowie

ogół zwierzyny danego gatunku, bytującego na określonym terenie.

pastorał

podpórka służąca do oparcia broni przy strzale

perły

nieregularne zgrubienia i wyrostki na tykach poroża byka i kozła.

puszcza

wielki kompleks leśny pokryty pierwotnymi lasami.

psiarczyk

dawniej chłopiec przy psach, pomocnik kotłowego.

przebicie

jeden z istotnych czynników skuteczności strzału śrutowego. Mierzymy go strzelając z odległości 35 m do pudełka kartonowego, w którym rozmieszczono tekturki o wymiarach 30 x 30 cm i (...)

przodownica

łania, locha, owca prowadząca stado (chmarę, watahę) i czuwająca nad ich bezpieczeństwem.