Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: patroszenie

patroszenie

usuwanie wnętrzności z jamy brzusznej strzelonej zwierzyny. Należy wykonać je niezwłocznie ze względu na proces psucia się tuszy, który zaczyna się od jamy brzusznej, zwłaszcza gdy pocisk uszkodził jelita lub żołądek.

Patroszenie to istotny etap po strzeleniu zwierzyny. Polega on na usunięciu wnętrzności z jamy brzusznej celem uniknięcia procesu psucia się tuszy. Jest to czynność konieczna do wykonania niezwłocznie po strzale, ze względu na fakt, że tusza zaczyna się psuć już po kilku minutach od momentu trafienia, zwłaszcza gdy pocisk uszkodził jelita lub żołądek.

Aby przystąpić do patroszenia, należy zachować ostrożność, aby nie uszkodzić narządów wewnętrznych oraz uniknąć skażenia mięsa bakteriami. Zwykle dokonuje się tego przy użyciu specjalistycznego noża łowieckiego lub skalpela. Proces rozpoczyna się od ostrożnego wycięcia skóry i tłuszczu z brzucha zwierzęcia, a następnie odsłonięcia narządów wewnętrznych oraz ich usunięcia razem z ewentualnymi resztkami pokarmowymi.

Po usunięciu wnętrzności konieczne jest dokładne wyczyszczenie jamy brzusznej i osuszenie jej za pomocą ręcznika papierowego lub szlafroka. Dopiero wówczas można przejść do dalszych czynności związanych z przygotowaniem tuszy do transportu bądź przechowywania. Poprawne i staranne wykonanie patroszenia odgrywa kluczową rolę w zapobieganiu psucia się mięsa oraz utrzymaniu jego wysokiej jakości. Jest to istotny element praktykowanej przez myśliwych tradycji, który powinien być wykonywany zgodnie z obowiązującymi procedurami dla dobra jakości mięsa i zdrowia konsumentów.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj patroszenie w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

przystrzelanie broni

wyregulowanie przyrządów celowniczych w ten sposób, aby broń biła celnie.

poszuk

umiejętność szybkiego oraz skutecznego poszukiwania i odnajdywania zwierzyny przez psa

ptactwo

zbiorowa nazwa ptaków łownych.

piszczałka

wabik (zwykle kościany) na jarząbki.

pień

wyrostek kostny na czole samców zwierzyny płowej, na którym nasadzane jest poroże.

posoka

dawna nazwa farby grubej zwierzyny.

para, para, parka

samiec i samica tego samego gatunku.

pocisk

w broni myśliwskiej część naboju (rażąca); może być kula lub śrut (zob. amunicja myśliwska).

pomruk

głos wydawany przez niedźwiedzia, jelenia byka i borsuka.

przodownica

łania, locha, owca prowadząca stado (chmarę, watahę) i czuwająca nad ich bezpieczeństwem.