Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: pętla

pętla

splątane tropy zająca na śniegu.

Pętla to ślady pozostawione przez zająca na śniegu, które tworzą splątane tropy w kształcie okręgu lub spiralnych wzorów. Zając tworzy pętle podczas biegu w kółko, powodując, że tropy wyglądają jak zawiłe linie na ziemi pokrytej śniegiem. Pętle są często wykorzystywane przez łowców do określenia miejsca, w którym zając może się zatrzymać lub schować. Choć czasami trudne do odczytania ze względu na rozmiar czy koleinowość terenu, stanowią istotny element w procesie polowania, umożliwiając łowcom lepsze planowanie i podejmowanie trafniejszych decyzji.

Pętle są najbardziej widoczne na śniegu, choć można je również zaobaczyć na trawie oraz innych powierzchniach. Ich identyfikacja umożliwia łowcom określenie odległości i kierunku, w jakim zając się poruszał, co jest istotne przy planowaniu strategii polowania. Znaczenie pętli dla łowiectwa wynika zarówno z ich praktycznego znaczenia - umożliwiającego określenie położenia zwierzęcia, jak i ich znaczenia symbolicznego jako elementu natury wpływającego na przebieg polowania i skuteczność łowiecką.

Wartość informacyjna płynąca ze znalezienia pętli leży nie tylko w możliwości określenia lokalizacji zwierzęcia, ale również umożliwia ustalenie kilku innych ważnych aspektów dla prowadzonego polowania. Znalezione pętle pozwalają m.in. wnioskować o charakterze zachowań zająca, np. czy poruszał się szybko czy powolnie, a także o jego ewentualnych miejscach ukrycia bądź schronienia się.

Pojawienie się pętli na skutek ruchu zająca stwarza dodatkowe pole do analizy dla pasjonatów myślistwa i hodowców dziko żyjących zwierząt; stanowią one cenny obiekt badań etologicznych oraz pozwalają lepiej poznać zwyczaje tej popularnej gatunkowo zdobyczy łowieckiej.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj pętla w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

płochacz

pies myśliwski przeznaczony do wypłaszania zwierzyny z zarośli lub szuwarów (np. spaniel).

pastorał

podpórka służąca do oparcia broni przy strzale

patrochy

niejadalne wnętrzności zwierzyny.

ptak łowczy, ptak łowczy, ptak myśliwski

ptak drapieżny używany do polowań. W Polsce używano sokołów i jastrzębi. Współcześni sokolnicy polują na ogół z jastrzębiami.

przybitka

1) wojłokowa, rodzaj korka oddzielającego w naboju śrutowym proch od śrutu;
2) tekturowa, zamykająca nabój śrutowy (zob. (...)

polowanie

tropienie, ściganie, strzelanie i łowienie zwierzyny sposobami zgodnymi z prawem. Poloewanie stanowiło zajęcie ludzi od czasów pierwotnych aż do dziś. Na przestrzeni wieków ulegało i ulega (...)

paszcza

otwór gębowy niedźwiedzia, wilka, rysia i psa.

pień

wyrostek kostny na czole samców zwierzyny płowej, na którym nasadzane jest poroże.

pyza

nos żubra i łosia.

ptaki, ptaki (Aves)

gromada kręgowców, których przednia para kończyn przekształcona jest w skrzydła, a szczęka oraz żuchwa są wydłużone i wraz z pokrywą rogową tworzą dziób.