Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: pomruk

pomruk

głos wydawany przez niedźwiedzia, jelenia byka i borsuka.

Pomruk to dźwięk wydawany przez niektóre gatunki zwierząt, takie jak niedźwiedzie, jelenie byki i borsuki. Jest to charakterystyczny dźwięk przypominający ryk, zazwyczaj donośny i głęboki, który może być słyszany na duże odległości w lesie. Zwierzęta wydające pomruk robią to z różnych powodów, jednak najczęściej służy on oznaczeniu terytorium lub ostrzeganiu innych zwierząt o swojej obecności.

Pomruk jest formą komunikacji między przedstawicielami tych gatunków. Niedźwiedzie czy jelenie byki mogą emitować go do siebie nawzajem jako sposób na przywitanie się, wykazywanie obecności lub ostrzeganie innych osobników. Dodatkowo, może być także używany do komunikacji wewnątrzgatunkowej - np. przez jelenie byki dla porozumiewania się między sobą.

W środowisku łowieckim pomruk pełni istotną rolę dla myśliwych, którzy często wykorzystują jego imitację aby przyciągnąć zwierzynę podczas polowania. Dzięki temu technikowi możliwe jest sprawdzenie reakcji zwierząt na sygnał oraz obserwacja ich zachowania w naturalnym środowisku.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj pomruk w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

prochownica, prochownica, pulwersak

dawniej używany rożek (bogato zdobiony) do noszenia prochu.

pasowanie na myśliwego

stary obyczaj przyjmowania adepta do grona myśliwych. Nakazuje on dokonać tego ceremonialnie po ustrzeleniu przez adepta pierwszej sztuki grubej zwierzyny. Najstarszy wiekiem i doświadczeniem (...)

pąd

trop zwierzęcia, po którym przebiegły psy

pastorał

podpórka służąca do oparcia broni przy strzale

podgorzałka, podgorzałka (Nyroca nyroca Sulld)

ptak z rzędu blaszkodziobych należący do grążyc. Długość ciała do 42 cm, rozpiętość skrzydeł do 65 cm, ciężar 0,5-0,7 kg. Kaczor w upierzeniu godowym ma głowę, szyję i pierś (...)

panewka

wklęsłe miejsce znajdujące się pod kurkiem strzelby skałkowej, gdzie podsypywało się proch (zob. skałkówka).

pan bobrowy, pan bobrowy (dominus castorum)

najwyższy urzędnik pilnujący książęcego monopolu polowania na bobry. Podlegały mu zastępy bobrowników z całego kraju.

podpórka

laska lub rozwidlony drążek służący do podparcia broni kulowej przy strzale przez lunetę.

pasy zaporowe

łowieckie poletka żerowe i zgryzowe lokalizowane w lesie na drodze do pól lub upraw leśnych, mające na celu zatrzymanie zwierzyny i uniknięcie wyrządzanych przez nią szkód.

poskromić

w sokolnictwie: zmusić ptaka łowczego do poddania się woli myśliwego.