Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: pastorał

pastorał

podpórka służąca do oparcia broni przy strzale

Pastorał to rodzaj podpórki, służącej do stabilizacji broni podczas strzału. Jest niezwykle istotnym elementem w ekwipunku łowieckim, umożliwiającym precyzyjne celowanie i minimalizujący drgania broni w trakcie oddawania strzału. Pastorał jest wykonywany z różnorodnych materiałów, takich jak drewno, metal czy tworzywa sztuczne, a często posiada regulowane nogi, pozwalające na dostosowanie do różnych pozycji strzelania. Może być używany zarówno do broni palnej, jak i pneumatycznej, a jego głównym celem jest poprawa precyzji strzału oraz skupienie się na celu, co zwiększa efektywność trafienia.

Jako narzędzie precyzyjnego celowania, pastorał sprawdza się szczególnie przy oddalonych celach, co czyni go niezwykle przydatnym dla myśliwych. Dzięki stabilizacji broni w trakcie strzału poprawia jakość wykonanego działania i minimalizuje ryzyko chybienia w cel. Uniwersalność pastorała wynika z możliwości adaptacji do róźnych sytuacji terenowych oraz pozycji strzelania.

Wnosi wysoki poziom funkcjonalności i technicznej precyzji w polowaniach mysliwych. Dzięki niemu łowcy masz większą pewność celności swoich strzałów, co jest kluczowe dla skutecznego polowania oraz etycznego odstrzału zwierzyny.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj pastorał w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

pies

samiec borsuka lub lisa.

pan bobrowy, pan bobrowy (dominus castorum)

najwyższy urzędnik pilnujący książęcego monopolu polowania na bobry. Podlegały mu zastępy bobrowników z całego kraju.

paszcza

otwór gębowy niedźwiedzia, wilka, rysia i psa.

parostki

poroże kozła sarny. Prawidłowe parostki dorosłego kozła to szóslak. Stanowią trofeum z kozła.

pojemność łowiska

maksymalna liczba zwierzyny jaka powinna bytować w danym łowisku, zależna od bazy żerowej. Przy zachowaniu pojemności łowiska zwierzyna nie wyrządza nadmiernych szkód w lesie i w uprawach (...)

pierzenie się

wymiana piór u ptaków.

prosić się

o losze: wydawać na świat młode.

podkowa

ciemnobrązowy łuk upierzenia na piersi kuropatwy.

plusk, plusk, kielnia

ogon bobra.

przybitka

1) wojłokowa, rodzaj korka oddzielającego w naboju śrutowym proch od śrutu;
2) tekturowa, zamykająca nabój śrutowy (zob. (...)