Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: pastorał

pastorał

podpórka służąca do oparcia broni przy strzale

Pastorał to rodzaj podpórki, służącej do stabilizacji broni podczas strzału. Jest niezwykle istotnym elementem w ekwipunku łowieckim, umożliwiającym precyzyjne celowanie i minimalizujący drgania broni w trakcie oddawania strzału. Pastorał jest wykonywany z różnorodnych materiałów, takich jak drewno, metal czy tworzywa sztuczne, a często posiada regulowane nogi, pozwalające na dostosowanie do różnych pozycji strzelania. Może być używany zarówno do broni palnej, jak i pneumatycznej, a jego głównym celem jest poprawa precyzji strzału oraz skupienie się na celu, co zwiększa efektywność trafienia.

Jako narzędzie precyzyjnego celowania, pastorał sprawdza się szczególnie przy oddalonych celach, co czyni go niezwykle przydatnym dla myśliwych. Dzięki stabilizacji broni w trakcie strzału poprawia jakość wykonanego działania i minimalizuje ryzyko chybienia w cel. Uniwersalność pastorała wynika z możliwości adaptacji do róźnych sytuacji terenowych oraz pozycji strzelania.

Wnosi wysoki poziom funkcjonalności i technicznej precyzji w polowaniach mysliwych. Dzięki niemu łowcy masz większą pewność celności swoich strzałów, co jest kluczowe dla skutecznego polowania oraz etycznego odstrzału zwierzyny.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj pastorał w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

populacja

grupa osobników jednego gatunku występujących w określonej biocenozie i w określonych warunkach środowiskowych.

patrochy

niejadalne wnętrzności zwierzyny.

paprać się

o ptakach: kąpać się w piasku.

przeziernik

przyrząd celowniczy z otworem w środku, zastępujący szczerbinki.

przesadzić

o zwierzynie: przeskakiwać przez linię gdzie stoją myśliwi.

pyza

nos żubra i łosia.

pochwa

futerał ochronny na głownię białej brom myśliwskiej, wykonany przeważnie ze skóry okutej

przechera

o sprytnym lisie.

pancerz

1) upierzenie piersi głuszca;
2) płaszcz, zewnętrzna powłoka pocisku kulowego.

przodownica

łania, locha, owca prowadząca stado (chmarę, watahę) i czuwająca nad ich bezpieczeństwem.