Definicja hasła: prochownica
- prochownica, prochownica, pulwersak
dawniej używany rożek (bogato zdobiony) do noszenia prochu.
Prochownica to historyczny przedmiot służący do przechowywania i noszenia prochu. Była to skórzana torba zdobiona ornamentami, zazwyczaj wykonana z ciemnej skóry oraz wyposażona w metalowe okucia i ozdobne guziki. Wewnątrz prochownicy znajdował się pojemnik na proch z specjalnymi uszczelkami zapobiegającymi wyciekaniu prochu. Dodatkowo, prochownica była wyposażona w sznurek lub pasek umożliwiający jej noszenie na ramieniu lub biodrze.
Przeznaczeniem prochownicy było przechowywanie niezbędnego zaopatrzenia strzeleckiego, umożliwiając myśliwym i łucznikom dostęp do prochu potrzebnego do strzelania. Stanowiła ważny element ubioru myśliwego i łuczniczego od średniowiecza aż do XIX wieku. Ponadto, miała ona również wymiar symboliczny, stanowiąc o statusie społecznym oraz bogactwie ich posiadaczy.
Współcześnie prochownice są uważane za antyki i często wystawiane na aukcjach lub sprzedawane jako kolekcjonerskie przedmioty. Ponadto znajdują one zastosowanie jako ozdoby wnętrz, nadając im historyczny charakter oraz oddając hołd tradycji łowieckiej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj prochownica w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- pasza objętościowa, pasza objętościowa, karma objętościowa
karma odznaczająca się małą ilością składników pokarmowych w jednostce wagowej (np. siano, słoma).
- ptaki, ptaki (Aves)
gromada kręgowców, których przednia para kończyn przekształcona jest w skrzydła, a szczęka oraz żuchwa są wydłużone i wraz z pokrywą rogową tworzą dziób.
- ptactwo łowne
gatunki ptaków na które mo.na polować (patrz: zwierzyna) 429.Ptak łowczy ? uło.ony i wykorzystywany do polowania na zwierzynę
- poryk
jednorazowy, głośny ryk jelenia byka,
- podstrzelić
na polowaniu zbiorowym strzelać do zwierzyny wychodzącej na sąsiada.
- pomruk
głos wydawany przez niedźwiedzia, jelenia byka i borsuka.
- prochownica, prochownica, pulwersak
dawniej używany rożek (bogato zdobiony) do noszenia prochu.
- pędzel, pędzel, wiecheć
kiść włosów na zewnętrznej części organu płciowego rogacza, byka, tryka i dzika.
- pocisk
w broni myśliwskiej część naboju (rażąca); może być kula lub śrut (zob. amunicja myśliwska).