Definicja hasła: poletko łowieckie
- poletko łowieckie
powierzchnia uprawy roślin, służących zwierzynie jako żer lub karma. Dzielimy je na: żerowe, ogryzowe oraz produkcyjne. Na poletku łowieckim uprawia się rośliny okopowe, motylkowe, owies a także trawy, na zgryzowych młode drzewa i krzewy. Różnica między poletkami żerowymi i ogryzowymi a produkcyjnymi polega na ich przeznaczeniu. Pierwsze są ogrodzone do czasu osiągnięcia przez rośliny odpowiedniej dojrzałości, następnie rozgradzane, co umożliwia zwierzynie żerowanie. Drugie natomiast są cały czas niedostępne dla zwierzyny, dopiero zbiory przeznaczane są na zimową karmę.
Poletko łowieckie to powierzchnia uprawy roślin, które służą zwierzynie jako żer lub karma. Wyróżnia się trzy rodzaje poletek łowieckich: żerowe, ogryzowe oraz produkcyjne. Poletka żerowe i ogryzowe są dostępne dla zwierząt do pasania, natomiast produkcyjne służą głównie jako zimowa karmidło dla zwierzyny. Na poletkach łowieckich uprawiane są różnego rodzaju rośliny, takie jak rośliny okopowe, motylkowe, owies oraz trawy. Poletka ogryzowe także mogą obejmować młode drzewa i krzewy.
Organizacja poletek łowieckich wymaga starannej pracy i odpowiedniej wiedzy na temat właściwych technik uprawy. Żerowe i ogryzowe poletka powinny być ogrodzone przez pewien czas, aby rośliny osiągnęły odpowiednią dojrzałość, a następnie rozgradzane w celu umożliwienia zwierzynie żerowania. Natomiast poletka produkcyjne są przeznaczone głównie na zimową karmę i z reguły nie są dostępne dla zwierzyny do momentu zbiorów. Poletka łowieckie odgrywają istotną rolę w gospodarce łowieckiej, zapewniając naturalne źródło pożywienia dla dzikiej zwierzyny oraz przyczyniając się do ochrony przyrody poprzez zachowanie bioróżnorodności.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj poletko łowieckie w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- praca psa
sposób wykonywania zadań przez psa myśliwskiego (oceniany na konkursach).
- patrochy
niejadalne wnętrzności zwierzyny.
- przelatek
dzik urodzony w ubiegłym roku.
- ptaszniczka
długa myśliwska broń palna małego kalibru, używana do polowania na ptaki od XVI w., wyposażona zazwyczaj w zewnętrzny zamek kołowy i ściętą, bogato inkrustowaną kolbę.
- przebicie
jeden z istotnych czynników skuteczności strzału śrutowego. Mierzymy go strzelając z odległości 35 m do pudełka kartonowego, w którym rozmieszczono tekturki o wymiarach 30 x 30 cm i (...)
- parkot
woń jelenia byka podczas rykowiska.
- prochownica, prochownica, pulwersak
dawniej używany rożek (bogato zdobiony) do noszenia prochu.
- położyć
powalić celnym strzałem grubego zwierza.
- paradoks
gwintowanie końca lufy w broni śrutowej. W przypadku strzelania, kulą paradoks miał nadać jej ruch obrotowy.
- posokowiec hanowerski
pies myśliwski średniej wielkości, maści brązowej z czarną maską na pysku. Głowę ma dużą z obwisłymi uszami i faflami, ogon długi i gruby. Pies jednostronny doskonale pracujący na (...)