Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: przyrzut

przyrzut

szybkie przyłożenie broni do ramienia.

Przyrzut to termin z zakresu strzelectwa, który oznacza szybkie przyłożenie broni do ramienia. Jest to ważny element prawidłowego wykonywania strzału, ponieważ dokładność i celność strzału zależą od precyzyjnego przyjęcia odpowiedniej pozycji podczas celowania. Przyrzut ma na celu umożliwienie strzelcowi błyskawicznego i stabilnego właściwego uchwycenia broni w czasie szarży, co jest niezbędne w sytuacjach, gdy liczy się każda sekunda, np. podczas polowania na zwierzynę płochliwą lub w konkurencjach sportowych.

W praktyce łowieckiej prawidłowy przyrzut pozwala na szybkie i sprawne reagowanie na różne sytuacje podczas polowania, takie jak nagłe wystąpienie zwierzęcia czy zmiana kierunku ruchu dzikiej zwierzyny. Istotne jest, by przyrzut był ćwiczony regularnie przez myśliwego, aby w razie potrzeby móc działać instynktownie i skutecznie. W tym kontekście również znaczenie ma odpowiednie dopasowanie broni do myśliwego oraz znajomość jej charakterystyki, co wpływa na komfort i efektywność przyrzutu.

W treningach strzeleckich konieczne jest systematyczne doskonalenie techniki przyrzutu, aby osiągnąć pewność siebie oraz wydajność w sytuacjach rzeczywistego polowania. Dodatkowo, ważnym elementem poprawy umiejętności jest świadomość istnienia różnych metod przyrzutu oraz ich dostosowanie do indywidualnych preferencji i warunków terenowych. Dzięki temu myśliwi są w stanie efektywniej radzić sobie w zmiennych sytuacjach oraz zwiększyć szansę na trafienie w cel.

Podsumowując, przyrzut stanowi kluczowy element procesu celowania broni zarówno podczas polowań, jak i treningów strzeleckich. Prawidłowe wypracowanie tej umiejętności ma istotne znaczenie dla skutecznego działania myśliwego w trudnych warunkach terrainowych, gdy każe się szybka reakcja oraz precyzyjny strzał.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj przyrzut w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę P

zobacz pełną listę haseł

parostki

poroże kozła sarny. Prawidłowe parostki dorosłego kozła to szóslak. Stanowią trofeum z kozła.

poroże

parzyste wyrostki kostne nasadzane na możdżeniach samców (wyjątek: u renifera także samic) jeleniowatych. Poroże jest corocznie zrzucane i ponownie nasadzane. Poroże jelenia, łosia i (...)

paradoks

gwintowanie końca lufy w broni śrutowej. W przypadku strzelania, kulą paradoks miał nadać jej ruch obrotowy.

przeziernik

przyrząd celowniczy z otworem w środku, zastępujący szczerbinki.

proch

materiał wybuchowy miotający stosowany w amunicji jako źródło energii do wyrzucenia pocisku. Proch bezdymny (używany współcześnie) wyrabia się z nitrocelulozy lub (rzadziej) z (...)

pobudka

sygnał myśliwski grany na trąbce albo rogu, budzący myśliwych lub też oznajmiający rozpoczęcie polowama.

położyć

powalić celnym strzałem grubego zwierza.

preparowanie

poroży i oręża dzików. Do preparowania przystępujemy niezwłocznie po strzeleniu sztuki. Najpierw czyścimy wstępnie czaszkę (usuwamy język, mózg itd.), następnie moczymy przez 24 godz. w (...)

pasy zaporowe

łowieckie poletka żerowe i zgryzowe lokalizowane w lesie na drodze do pól lub upraw leśnych, mające na celu zatrzymanie zwierzyny i uniknięcie wyrządzanych przez nią szkód.

przybitka

1) wojłokowa, rodzaj korka oddzielającego w naboju śrutowym proch od śrutu;
2) tekturowa, zamykająca nabój śrutowy (zob. (...)