Definicja hasła: prowadzenie
- prowadzenie
1) o jeleniu, danielu, dziku: przewodzenie stadu;
2) o samicy: opieka nad potomstwem,
3) o myśliwym: przesuwanie wylotu lufy za poruszającym się celem.
Prowadzenie to jedno z ważniejszych zachowań stadnych u jeleni, dziko zwanej też sarną czy danielem. W ramach tego zachowania jednostki silniejsze lub bardziej doświadczone wiodą młodsze i słabsze osobniki, kierując nimi w bezpieczne miejsca, np. w przypadku zagrożenia przez drapieżniki. Prowadzenie może mieć również charakter rozrodczy, gdy samiec prowadzi stado samic w okresie godowym.
W kontekście samic, prowadzenie odnosi się do opieki nad potomstwem. Samica ma za zadanie prowadzić młode, dbać o ich bezpieczeństwo oraz zapewnić im dostęp do pokarmu i schronienia. Jest to kluczowy element w życiu stadnego ssaków i stanowi istotną część troski matczynej.
Dla myśliwego prowadzenie oznacza przesuwanie lufy broni za poruszającym się celem. Jest to umiejętność kluczowa dla trafienia zwierzęcia podczas polowania. Prowadzenie wymaga precyzyjnej koordynacji ruchów oraz szybkiej reakcji na zmieniającą się sytuację, co jest niezbędne w celu osiągnięcia celu.
Warto zauważyć, że pojęcie "prowadzenia" przybiera różne znaczenia w zależności od kontekstu biologicznego czy łowieckiego. Nawiasem mówiąc, jest fascynujące obserwować jak te różnorodne manifestacje tego zachowania wpływają na funkcjonowanie różnych gatunków oraz jak są wykorzystywane przez człowieka w kontekście łowieckim.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj prowadzenie w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- populacja
grupa osobników jednego gatunku występujących w określonej biocenozie i w określonych warunkach środowiskowych.
- prosić się
o losze: wydawać na świat młode.
- poryk
jednorazowy, głośny ryk jelenia byka,
- płochacz
pies myśliwski przeznaczony do wypłaszania zwierzyny z zarośli lub szuwarów (np. spaniel).
- paśnik
urządzenie łowieckie służące do zadawania karmy zwierzynie.
- poduszka, poduszka, baka
wypukłość na kolbie broni myśliwskiej, do której przykłada się policzek podczas celowania i strzału (zob. łoże).
- parkoty
okres godowy u zajęcy (pierwsze parkoty przypadają na styczeń i luty).
- piórkować
dobijać postrzelonego ptaka.
- przetrzebić
zmniejszyć liczbę zwierzyny przez nadmierny odstrzał.