Definicja hasła: prowadzenie
- prowadzenie
1) o jeleniu, danielu, dziku: przewodzenie stadu;
2) o samicy: opieka nad potomstwem,
3) o myśliwym: przesuwanie wylotu lufy za poruszającym się celem.
Prowadzenie to jedno z ważniejszych zachowań stadnych u jeleni, dziko zwanej też sarną czy danielem. W ramach tego zachowania jednostki silniejsze lub bardziej doświadczone wiodą młodsze i słabsze osobniki, kierując nimi w bezpieczne miejsca, np. w przypadku zagrożenia przez drapieżniki. Prowadzenie może mieć również charakter rozrodczy, gdy samiec prowadzi stado samic w okresie godowym.
W kontekście samic, prowadzenie odnosi się do opieki nad potomstwem. Samica ma za zadanie prowadzić młode, dbać o ich bezpieczeństwo oraz zapewnić im dostęp do pokarmu i schronienia. Jest to kluczowy element w życiu stadnego ssaków i stanowi istotną część troski matczynej.
Dla myśliwego prowadzenie oznacza przesuwanie lufy broni za poruszającym się celem. Jest to umiejętność kluczowa dla trafienia zwierzęcia podczas polowania. Prowadzenie wymaga precyzyjnej koordynacji ruchów oraz szybkiej reakcji na zmieniającą się sytuację, co jest niezbędne w celu osiągnięcia celu.
Warto zauważyć, że pojęcie "prowadzenia" przybiera różne znaczenia w zależności od kontekstu biologicznego czy łowieckiego. Nawiasem mówiąc, jest fascynujące obserwować jak te różnorodne manifestacje tego zachowania wpływają na funkcjonowanie różnych gatunków oraz jak są wykorzystywane przez człowieka w kontekście łowieckim.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj prowadzenie w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- pęta
krótkie rzemyki służące do przytrzymania ptaka łowczego.
- preparowanie
poroży i oręża dzików. Do preparowania przystępujemy niezwłocznie po strzeleniu sztuki. Najpierw czyścimy wstępnie czaszkę (usuwamy język, mózg itd.), następnie moczymy przez 24 godz. w (...)
- przodownica
łania, locha, owca prowadząca stado (chmarę, watahę) i czuwająca nad ich bezpieczeństwem.
- pastorał
podpórka służąca do oparcia broni przy strzale
- podrywać się
o ptakach: zrywać się do lotu.
- przeziernik
przyrząd celowniczy z otworem w środku, zastępujący szczerbinki.
- padać w ogniu
o zwierzynie, która strzelona dokładnie pozostaje na miejscu strzału.
- podpórka
laska lub rozwidlony drążek służący do podparcia broni kulowej przy strzale przez lunetę.
- proćna
o ciężarnej losze.
- ptak łowczy, ptak łowczy, ptak myśliwski
ptak drapieżny używany do polowań. W Polsce używano sokołów i jastrzębi. Współcześni sokolnicy polują na ogół z jastrzębiami.