Definicja hasła: prowadzenie
- prowadzenie
1) o jeleniu, danielu, dziku: przewodzenie stadu;
2) o samicy: opieka nad potomstwem,
3) o myśliwym: przesuwanie wylotu lufy za poruszającym się celem.
Prowadzenie to jedno z ważniejszych zachowań stadnych u jeleni, dziko zwanej też sarną czy danielem. W ramach tego zachowania jednostki silniejsze lub bardziej doświadczone wiodą młodsze i słabsze osobniki, kierując nimi w bezpieczne miejsca, np. w przypadku zagrożenia przez drapieżniki. Prowadzenie może mieć również charakter rozrodczy, gdy samiec prowadzi stado samic w okresie godowym.
W kontekście samic, prowadzenie odnosi się do opieki nad potomstwem. Samica ma za zadanie prowadzić młode, dbać o ich bezpieczeństwo oraz zapewnić im dostęp do pokarmu i schronienia. Jest to kluczowy element w życiu stadnego ssaków i stanowi istotną część troski matczynej.
Dla myśliwego prowadzenie oznacza przesuwanie lufy broni za poruszającym się celem. Jest to umiejętność kluczowa dla trafienia zwierzęcia podczas polowania. Prowadzenie wymaga precyzyjnej koordynacji ruchów oraz szybkiej reakcji na zmieniającą się sytuację, co jest niezbędne w celu osiągnięcia celu.
Warto zauważyć, że pojęcie "prowadzenia" przybiera różne znaczenia w zależności od kontekstu biologicznego czy łowieckiego. Nawiasem mówiąc, jest fascynujące obserwować jak te różnorodne manifestacje tego zachowania wpływają na funkcjonowanie różnych gatunków oraz jak są wykorzystywane przez człowieka w kontekście łowieckim.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj prowadzenie w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- ptak łowczy, ptak łowczy, ptak myśliwski
ptak drapieżny używany do polowań. W Polsce używano sokołów i jastrzębi. Współcześni sokolnicy polują na ogół z jastrzębiami.
- pointer
wyżeł wielostronny, doskonały legawiec o bezkonkurencyjnym górnym wietrze, dobrze pracujący w suchym polu. Ma zgrabną sylwetkę, silną i szeroką pierś, ogon długi, prosty; sierść (...)
- piżmak, piżmak (Ondatra zibethica L.)
gatunek z rzędu gryzoni pochodzący z Ameryki płn. Sprowadzony w 1905 r. do Czech rozprzestrzenił się m.in. do Polski. Długość ciała 260-400 mm, ogona 180-280 mm, ciężar 700-1600 g. (...)
- ptaki, ptaki (Aves)
gromada kręgowców, których przednia para kończyn przekształcona jest w skrzydła, a szczęka oraz żuchwa są wydłużone i wraz z pokrywą rogową tworzą dziób.
- prochownica, prochownica, pulwersak
dawniej używany rożek (bogato zdobiony) do noszenia prochu.
- prowadzenie
1) o jeleniu, danielu, dziku: przewodzenie stadu;
2) o samicy: opieka nad potomstwem,
3) o myśliwym: przesuwanie wylotu lufy za poruszającym się celem.
- przybory myśliwskie
przedmioty (z wyjątkiem broni) ułatwiające polowanie: futerały, torby, stolid, laski, podpórki, noże, troki, wabiki, trąbki, rogi, przybory do czyszczenia broni i elaboracji naboi (...)
- przystrzelanie lunety
wyregulowanie lunety w ten sposób, aby używając jej przy strzelaniu trafiać w cel. Myśliwska broń kulowa i zamontowane na niej lunety przestrzeliwuje się na odległość 100-150 m.
- proch
materiał wybuchowy miotający stosowany w amunicji jako źródło energii do wyrzucenia pocisku. Proch bezdymny (używany współcześnie) wyrabia się z nitrocelulozy lub (rzadziej) z (...)
- pies
samiec borsuka lub lisa.