Definicja hasła: piżmak
- piżmak, piżmak (Ondatra zibethica L.)
gatunek z rzędu gryzoni pochodzący z Ameryki płn. Sprowadzony w 1905 r. do Czech rozprzestrzenił się m.in. do Polski. Długość ciała 260-400 mm, ogona 180-280 mm, ciężar 700-1600 g. Grzbiet ciemnobrunatny, spód popielaty z rudawym odcieniem, ogon bocznie spłaszczony. Zamieszkuje brzegi wód stojących i wolno płynących. Rozmnaża się od wiosny do jesieni (3-4 mioty po 6-8 młodych), ciąża trwa 22 dni. Odżywia się roślinnością wodną. Skórki są cennym surowcem futrzarskim. Zwierz łowny.
Piżmak (Ondatra zibethicus) - gatunek gryzonia z rodziny chomikowatych (Cricetidae), pierwotnie spotykany w Ameryce Północnej. W 1905 roku został sprowadzony do Europy, w tym do Czech, skąd rozprzestrzenił się na inne obszary kontynentu, włączając w to Polskę. Dorosłe osobniki piżmaka cechują się długością ciała wynoszącą od 260 do 400 mm, długością ogona wynoszącą od 180 do 280 mm oraz wagą mieszczącą się w przedziale od 700 do 1600 g.
Gatunek ten charakteryzuje się ciemnobrunatnym grzbietem oraz popielatym spodem ciała z rudawym odcieniem. Jego ogon jest bocznie spłaszczony. Piżmaki zamieszkują głównie brzegi zarówno wolno płynących, jak i stojących zbiorników wodnych. Prowadzą aktywny tryb życia i są znane ze swojej zdolności do szybkiej reprodukcji – od maja do września mogą wydać na świat trzy do czterech miotów liczących od sześciu do ośmiu młodych. Okres ciąży u samic trwa 22 dni.
Żywią się głównie roślinami wodnymi i szuwarowymi, stanowiąc istotny składnik ekosystemu wodnego. Ich skóry są cenione przez przemysł futrzarski, co sprawia, że piżmaki są przedmiotem polowań. Dzięki efektywnemu dostosowaniu się do różnorodnych środowisk naturalnych oraz niepozornej aparycji należy również do zwierząt łownych, stanowiąc cel polowań kłusowniczych i legalnego lowiectwa łowieckiego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj piżmak w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę P
- podpórka
laska lub rozwidlony drążek służący do podparcia broni kulowej przy strzale przez lunetę.
- pan bobrowy, pan bobrowy (dominus castorum)
najwyższy urzędnik pilnujący książęcego monopolu polowania na bobry. Podlegały mu zastępy bobrowników z całego kraju.
- pasza soczysta, pasza soczysta, karma soczysta
karma zawierająca duży procent wody (buraki, ziemniaki, kiszonka).
- patroszenie
usuwanie wnętrzności z jamy brzusznej strzelonej zwierzyny. Należy wykonać je niezwłocznie ze względu na proces psucia się tuszy, który zaczyna się od jamy brzusznej, zwłaszcza gdy pocisk (...)
- pędzel, pędzel, wiecheć
kiść włosów na zewnętrznej części organu płciowego rogacza, byka, tryka i dzika.
- parostki
poroże kozła sarny. Prawidłowe parostki dorosłego kozła to szóslak. Stanowią trofeum z kozła.
- pudło
chybiony strzał.
- pole
1) teren, na którym odbywa się polowanie;
2) rok pracy psa myśliwskiego (np. drugie pole - drugi sezon).
- poskromić
w sokolnictwie: zmusić ptaka łowczego do poddania się woli myśliwego.