Definicja hasła: basior
- basior
dorosły samiec wilka.
Basior to dorosły samiec wilka, który odgrywa kluczową rolę w hierarchii stada wilków. Jego pozycja jest najwyższa, stanowiąc głównego przywódcę i obrońcę stada. Basior posiada imponującą wagę, która może wynosić od 30 do 80 kilogramów oraz osiąga długość ciała między 4 a 6 stóp. Charakteryzuje się gęstym futrem o różnych odcieniach szarości, brązu lub czerni. Jego cechy wyróżniające to duże uszy i długi ogon.
Głos basiora jest charakterystyczny, składający się z różnorodnych odgłosów obejmujących szczekanie, skomlenie oraz piski. Jego głównym zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa i zdobycie pożywienia dla stada. Basior pełni także rolę w wyborze miejsc do polowań oraz broni swoje terytorium przed innymi drapieżnikami. Jest niezwykle lojalny wobec partnerki, tworząc z nią związek monogamiczny na całe życie. Wspólnie opiekują się młodymi wilkami, ucząc je umiejętności niezbędne do przetrwania w dzikiej naturze.
Poprawiono błąd dotyczący jednostki wagi - funty zostały zamienione na kilogramy, ponieważ system metryczny jest powszechnie stosowany w łowiectwie i biologii zwierząt dziko żyjących. Dodatkowo uzupełniono informacje o hierarchii w stadzie oraz zaakcentowano znaczenie basiora jako obrońcy terytorium i zbieracza pożywienia dla stada.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj basior w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- borówka
przeważnie drewniana trąbka myśliwska.
- berto
drążek, na którym sadza się ptaka łowczego. Dawniej na b. sadzano również puchacza podczas polowania z nim na drapieżniki.
- batalion, bojownik, batalion, bojownik (Philoma- chus pugnax L.)
ptak łowny z rodziny brodźców, rzędu siewkowatych. Długość samca 30-33 cm, samicy 24- 27 cm, rozpiętość skrzydeł odpowiednio 57-60 cm oraz 45-50 cm. Ma dość wysokie nogi, prosty (...)
- błotniaki, błotniaki (Circus)
rodzaj ptaków drapieżnych z rodziny jastrzębiowatych W Polsce jako lęgowe występują trzy gatunki: b. stawowy, b. zbożowy i b. popielaty.
- brożek
niewielka sieć używana dawniej do łowienia ptaków.
- bydleń jeleni, bydleń jeleni (Hypoderma diana Br)
szkodliwa muchówka, której larwy pasożytują w ciele jelenia, samy i łosia.
- bukiew
nasiona buka, ulubiona karma zwierzyny, szczególnie dzików. Jeżeli bukiew obrodzi w jakiejś okolicy, to dziki ściągają tam z całego terenu.
- bukowisko
okres godowy łosi przypadający na wrzesień (zob. łaś).
- bytować
o zwierzynie żyjącej w łowisku.
- bobrowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku pilnowania przez ludność miejscową żeremi bobrów w obrębie osady.