Definicja hasła: basior
- basior
dorosły samiec wilka.
Basior to dorosły samiec wilka, który odgrywa kluczową rolę w hierarchii stada wilków. Jego pozycja jest najwyższa, stanowiąc głównego przywódcę i obrońcę stada. Basior posiada imponującą wagę, która może wynosić od 30 do 80 kilogramów oraz osiąga długość ciała między 4 a 6 stóp. Charakteryzuje się gęstym futrem o różnych odcieniach szarości, brązu lub czerni. Jego cechy wyróżniające to duże uszy i długi ogon.
Głos basiora jest charakterystyczny, składający się z różnorodnych odgłosów obejmujących szczekanie, skomlenie oraz piski. Jego głównym zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa i zdobycie pożywienia dla stada. Basior pełni także rolę w wyborze miejsc do polowań oraz broni swoje terytorium przed innymi drapieżnikami. Jest niezwykle lojalny wobec partnerki, tworząc z nią związek monogamiczny na całe życie. Wspólnie opiekują się młodymi wilkami, ucząc je umiejętności niezbędne do przetrwania w dzikiej naturze.
Poprawiono błąd dotyczący jednostki wagi - funty zostały zamienione na kilogramy, ponieważ system metryczny jest powszechnie stosowany w łowiectwie i biologii zwierząt dziko żyjących. Dodatkowo uzupełniono informacje o hierarchii w stadzie oraz zaakcentowano znaczenie basiora jako obrońcy terytorium i zbieracza pożywienia dla stada.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj basior w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- bieleć
o gronostaju, zającu bielaku i pardwie: zmieniać sierść lub pióra na zimę (na białe).
- biotop
środowisko życia organizmów, odznaczające się swoistymi układami warunków ekologicznych (np. staw), które różnią go od sąsiadujących z nim. innych b.
- broń odtylcowa
broń myśliwska ładowana od tyłu (od strony kolby a nie przez wylot lufy), używana obecnie. Nazwę taką wprowadzono dla odróżnienia b.o. od wówczas stosowanej broni odprzodowej. Twórcą (...)
- błotniaki, błotniaki (Circus)
rodzaj ptaków drapieżnych z rodziny jastrzębiowatych W Polsce jako lęgowe występują trzy gatunki: b. stawowy, b. zbożowy i b. popielaty.
- beczenie
1) głos wydawany przez owce i jagnięta muflona;
2) dźwięk wydawany przez kszyka podczas lotu tokowego (sterówkami).
- baza hodowlana
pogłowie zwierzyny konieczne do prowadzenia hodowli danego gatunku w łowisku.
- burknięcie
charakterystyczny odgłos zrywającego się z ziemi jarząbka.
- bełt
krótka i ciężka strzała do kuszy; składa się z grotu i trzonu, zaopatrzonego w dolnej części w lotki.