Definicja hasła: breneka
- breneka
potocznie o naboju i pocisku kulowym do broni śrutowej
Breneka to rodzaj naboju i pocisku kulowego, przeznaczony do użycia w broni śrutowej. Charakteryzuje się metalową obudową zawierającą proch strzelniczy i pocisk wykonany ze stali lub ołowiu. Breneka jest powszechnie wykorzystywana podczas polowań, szczególnie na duże zwierzęta takie jak dziki czy jelenie. Dzięki mniejszemu oporowi powietrza w porównaniu z innymi rodzajami naboi, breneka umożliwia trafienie celu na większe odległości. Ponadto, jest również mniej hałaśliwa niż inne typy amunicji, co pozwala myśliwym uniknąć spłoszenia zwierzyny.
Dzięki specjalnemu projektowi, breneka okazuje się niezwykle skuteczna przy strzelaniu do dużych zwierząt i może być stosowana w różnych rozmiarach do celów myśliwskich. Stalowa lub mosiężna obudowa zapewnia jej stabilność i trwałość, a uniwersalność jej zastosowania czyni ją popularnym wyborem wśród myśliwych. Breneka wykazuje się wysoką skutecznością przy minimalnym hałasie oraz mniejszym oporze powietrza, co sprawia, że doskonale nadaje się do precyzyjnych strzałów na większe odległości.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj breneka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- bojownik batalion
inaczej batalion.
- bekas funtowy
gwarowe określenie dubella.
- broń odprzodowa
dawna broń myśliwska ładowana od przodu (przez wylot lufy). Najpierw myśliwy nasypywał prochu a następnie wbijał do lufy pocisk. Broń odprzodowa stosowana była od XIV do XIX w.
- barwa
dawna nazwa farby zwierciny.
- Białowieska Puszcza
największy i najbardziej naturalny obszar leśny na Niżu Środkowoeuropejskim zajmujący około 1250 km2, w tym 51 km2 to Białowieski Park Narodowy z rezerwatem o charakterze puszczy pierwotnej, (...)
- bezkurkówka
nowoczesna strzelba myśliwska o kurkach wewnętrznych.
- budka
1) zasłona z gałęzi stosowana przy polowaniach na cietrzewie i bataliony;
2) paśnik dla kuropatw ustawiany w polu.
- białozór
inaczej sokół białozór.
- biomasa
masa jaką posiada organizm łub grupa organizmów żywych (np. populacja).
- bekiesza
okrycie z sukna podbite futrem używane na polowaniach w zimie, wprowadzone za czasów króla Stefana Batorego.