Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: biegi

biegi

nazwa nóg łosia, jelenia, daniela, kozicy, muflona i dzika. Jest to określenie ogólne, nie eliminujące nazw odnoszących się do poszczególnych gatunków.

Bieg:

Bieg stanowi jeden z kluczowych elementów anatomicznych zwierząt łownych, odpowiedzialny za poruszanie się, utrzymanie równowagi i inne czynności. Składa się z kości, stawów, mięśni i ścięgien. Kości biegów są długie i smukłe, co umożliwia zwierzętom szybkie i skuteczne poruszanie się. W przypadku niektórych gatunków (łosia, jelenia, daniela, kozicy i muflona) składają się z dwóch kości udowych i dwóch kości piszczelowych, natomiast u dzików liczba ta wynosi trzy. Stawy biegów służą do połączenia kości oraz umożliwienia ruchu poprzez chrząstkę i torebki stawowe chroniące je przed uszkodzeniem. Mięśnie biegów odpowiedzialne są za napinanie i rozluźnianie stawów oraz wykonywanie ruchu. Ścięgna łączą mięśnie ze stawami i kośćmi. Biegi służą zarówno do poruszania się, jak również utrzymania równowagi podczas skoków czy innych aktywności fizycznych oraz ochrony narządów wewnętrznych przed urazami mechanicznymi.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj biegi w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

bekiesza

okrycie z sukna podbite futrem używane na polowaniach w zimie, wprowadzone za czasów króla Stefana Batorego.

bekasik, bekasik (Lymnocryptes minimus Brün)

ptak z rodziny brodźców z rzędu siewkowatych. Najmniejszy z łownych bekasów podobny do kszyka lecz o ciemniejszym grzbiecie z zielonym metalicznym połyskiem. Długość ciała 21-22,5 cm. (...)

beczenie

1) głos wydawany przez owce i jagnięta muflona;
2) dźwięk wydawany przez kszyka podczas lotu tokowego (sterówkami).

budka

1) zasłona z gałęzi stosowana przy polowaniach na cietrzewie i bataliony;
2) paśnik dla kuropatw ustawiany w polu.

bukiet

gromadne zrywanie się barwnie upierzonych bażantów przed myśliwym.

buchta

inaczej buchtowisko.

bekanie

akt płciowy u jeleni i danieli.

broń odprzodowa

dawna broń myśliwska ładowana od przodu (przez wylot lufy). Najpierw myśliwy nasypywał prochu a następnie wbijał do lufy pocisk. Broń odprzodowa stosowana była od XIV do XIX w.

bruceloza

inaczej choroba Banga.

bij!

rozkaz wydawany przez sokolnika ptakowi łowczemu, aby zaatakował zwierzynę.