Definicja hasła: biegi
- biegi
nazwa nóg łosia, jelenia, daniela, kozicy, muflona i dzika. Jest to określenie ogólne, nie eliminujące nazw odnoszących się do poszczególnych gatunków.
Bieg:
Bieg stanowi jeden z kluczowych elementów anatomicznych zwierząt łownych, odpowiedzialny za poruszanie się, utrzymanie równowagi i inne czynności. Składa się z kości, stawów, mięśni i ścięgien. Kości biegów są długie i smukłe, co umożliwia zwierzętom szybkie i skuteczne poruszanie się. W przypadku niektórych gatunków (łosia, jelenia, daniela, kozicy i muflona) składają się z dwóch kości udowych i dwóch kości piszczelowych, natomiast u dzików liczba ta wynosi trzy. Stawy biegów służą do połączenia kości oraz umożliwienia ruchu poprzez chrząstkę i torebki stawowe chroniące je przed uszkodzeniem. Mięśnie biegów odpowiedzialne są za napinanie i rozluźnianie stawów oraz wykonywanie ruchu. Ścięgna łączą mięśnie ze stawami i kośćmi. Biegi służą zarówno do poruszania się, jak również utrzymania równowagi podczas skoków czy innych aktywności fizycznych oraz ochrony narządów wewnętrznych przed urazami mechanicznymi.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj biegi w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- brodzące, brodzące (Ciconiformes)
rząd obejmujący ponad 100 gatunków. Do brodzących z ptaków łownych należy czapla siwa.
- buszowanie, buszowanie, buszówka
o psie myśliwskim: przeszukiwanie trzcin i zarośli w pogoni za ptactwem lub zwierzyną.
- bezoar, bezoar, Izy jelenia
oleista ciecz wydzielająca się w dołkach łzowych przeżuwaczy, zwłaszcza jeleni.
- byk stadny
jeleń byk władający chmarą w okresie rykowiska.
- białozór
inaczej sokół białozór.
- bieleć
o gronostaju, zającu bielaku i pardwie: zmieniać sierść lub pióra na zimę (na białe).
- broń odtylcowa
broń myśliwska ładowana od tyłu (od strony kolby a nie przez wylot lufy), używana obecnie. Nazwę taką wprowadzono dla odróżnienia b.o. od wówczas stosowanej broni odprzodowej. Twórcą (...)
- bałabanówka
nazwa dawnej strzelby myśliwskiej (zob. sagalasówka)
- bobrowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku pilnowania przez ludność miejscową żeremi bobrów w obrębie osady.