Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: berdanka

berdanka

przerobiony do użytku myśliwskiego karabin wojskowy systemu Berdana.

Berdanka to karabin myśliwski, który powstał poprzez przeróbkę wojskowego karabinu systemu Berdana. System Berdana stanowił rosyjski wzór opracowany przez inżyniera Siergieja Ivanowicza Berdana w 1868 roku. Wprowadzony do użycia w armii rosyjskiej i innych państwach WNP, był jednym z pierwszych systemów karabinów masowo produkowanych. Berdanka cechuje się długą lufą około 50 cm oraz wagą w granicach 4 kg. Posiada magazynek na pięć naboi, co czyni ją skutecznym narzędziem w polowaniach na większe zwierzęta, takie jak łosie, dziki czy jelenie. Jej popularność wśród myśliwych wynika także z łatwości obsługi oraz niskiej ceny. Ponadto, karabin ten charakteryzuje się wytrzymałością i długotrwałą sprawnością, co sprawia, że może służyć przez wiele lat bez konieczności naprawy czy wymiany części.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj berdanka w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

blaski

inaczej trzeszcze.

bobrowniczy, bobrowniczy (castorarius)
(...)

bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski, bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski (Phasianus colchicus L.)

ptak łowny z rodziny bażan- towatych, z rzędu kuraków. Pochodzi głównie z zachodniej i środkowej Azji, do Polski sprowadzony w XVIII w. Samieć jest barwnie upierzony o metalicznym połysku (...)

Browning

popularna broń samoczynna, której nazwa pochodzi od nazwiska konstruktora Johna Browninga, również twórcy nadlufkt (1926 r.) stanowiącej podstawę produkcji, znana całym świecie, nadlufki (...)

baza hodowlana

pogłowie zwierzyny konieczne do prowadzenia hodowli danego gatunku w łowisku.

bieleć

o gronostaju, zającu bielaku i pardwie: zmieniać sierść lub pióra na zimę (na białe).

bekas kszyk

inaczej kszyk.

brek

typ czterokołowego odkrytego pojazdu konnego na resorach używanego do polowań na przełomie XVIII-XIX w.

buchtowanie

rycie gleby przez dziki w poszukiwaniu pożywienia.

bobrowe

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku pilnowania przez ludność miejscową żeremi bobrów w obrębie osady.