bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski, bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski (Phasianus colchicus L.)

Definicja hasła: bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski

bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski, bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski (Phasianus colchicus L.): ptak łowny z rodziny bażan- towatych, z rzędu kuraków. Pochodzi głównie z zachodniej i środkowej Azji, do Polski sprowadzony w XVIII w. Samieć jest barwnie upierzony o metalicznym połysku piór, samica szaro- brązowa. Długość ciała samca 79 cm, dł. skrzydła 25 cm, dł. ogona 52 cm, ciężar do 1500 g; samica - dł. skrzydła 22 cm, dł. ogona 29-30 cm, ciężar do 1 kg. Mimo że dobrze znosi nasze warunki klimatyczne, bez pomocy człowieka (sztuczne hodowle, dokarmianie, ochrona) wyginąłby w ciągu kilku lat. B. zamieszkuje prześwietlone lasy liściaste i mieszane z bogatym podszytem, zarośla nadrzeczne, zagajniki wśród pól. Żywi się młodymi pędami, jagodami,, nasionami i owadami. Młode do szóstego tygodnia zjadają owady, pająki, drobne ślimaki. Dojrzałość płciową osiąga w pierwszym roku życia. Po wiosennych tokach samica znosi da ziemi 6-18 oliwkowo-brązowych jaj, które wysiaduje przez 24-25 dni. Pisklęta są zagniazdownikami. Bażant ma duże znaczenie w gospodarce łowieckiej. Poluje się na niego w jesieni i w zimie.

bukiew: nasiona buka, ulubiona karma zwierzyny, szczególnie dzików. Jeżeli bukiew obrodzi w jakiejś okolicy, to dziki ściągają tam z całego terenu.

bobrowe: jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku pilnowania przez ludność miejscową żeremi bobrów w obrębie osady.

bąblowica: choroba wywołana przez larwę tasiemca bąblowcowego (Echinococcus granulosus), tworzącego pęcherze w ścianach jamy brzusznej lub wątroby.

biała stopa: teren pokryty śniegiem; polowanie na białą stopę, to polowanie na śniegu.