Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski

bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski, bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski (Phasianus colchicus L.)

ptak łowny z rodziny bażan- towatych, z rzędu kuraków. Pochodzi głównie z zachodniej i środkowej Azji, do Polski sprowadzony w XVIII w. Samieć jest barwnie upierzony o metalicznym połysku piór, samica szaro- brązowa. Długość ciała samca 79 cm, dł. skrzydła 25 cm, dł. ogona 52 cm, ciężar do 1500 g; samica - dł. skrzydła 22 cm, dł. ogona 29-30 cm, ciężar do 1 kg. Mimo że dobrze znosi nasze warunki klimatyczne, bez pomocy człowieka (sztuczne hodowle, dokarmianie, ochrona) wyginąłby w ciągu kilku lat. B. zamieszkuje prześwietlone lasy liściaste i mieszane z bogatym podszytem, zarośla nadrzeczne, zagajniki wśród pól. Żywi się młodymi pędami, jagodami,, nasionami i owadami. Młode do szóstego tygodnia zjadają owady, pająki, drobne ślimaki. Dojrzałość płciową osiąga w pierwszym roku życia. Po wiosennych tokach samica znosi da ziemi 6-18 oliwkowo-brązowych jaj, które wysiaduje przez 24-25 dni. Pisklęta są zagniazdownikami. Bażant ma duże znaczenie w gospodarce łowieckiej. Poluje się na niego w jesieni i w zimie.

Bażant zwyczajny (Phasianus colchicus) – ptak łowny z rodziny bażantowatych, należącej do rzędu kuraków. Pochodzi głównie z zachodniej i środkowej Azji, a do Polski został sprowadzony w XVIII wieku. Samiec charakteryzuje się barwnym upierzeniem o metalicznym połysku piór, natomiast samica jest szaro-brązowa. Samiec osiąga długość ciała 79 cm, długość skrzydła 25 cm, długość ogona 52 cm i waży do 1500 g, podczas gdy samica ma długość skrzydła 22 cm, długość ogona 29-30 cm i waży do 1 kg.

Bażant zwyczajny zamieszkuje przede wszystkim prześwietlone lasy liściaste i mieszane z bogatym podszytem, zarośla nadrzeczne oraz zagajniki wśród pól. Jego dietę stanowią młode pędy, jagody, nasiona i owady, a młode do szóstego tygodnia życia spożywają owady, pająki oraz drobne ślimaki. Ptak ten osiąga dojrzałość płciową już w pierwszym roku życia. Samica składa na ziemi od 6 do 18 oliwkowo-brązowych jaj po wiosennych tokach, są one wysiadywane przez około 24-25 dni, a pisklęta są zagniazdownikami.

Bażant zwyczajny ma duże znaczenie w gospodarce łowieckiej i poluje się na niego głównie jesienią i zimą. Mimo że potrafi dobrze przystosować się do warunków klimatycznych w Polsce, bez pomocy człowieka w postaci sztucznych hodowli, dokarmiania oraz ochrony populacji mógłby wyginąć w ciągu kilku lat.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

badyle

1) nogi daniela, jelenia i łosia;
2) poroże badylarza.

bekas funtowy

gwarowe określenie dubella.

bieleć

o gronostaju, zającu bielaku i pardwie: zmieniać sierść lub pióra na zimę (na białe).

bielenie

zdejmowanie skóry z ubitej zwierzyny.

berto

drążek, na którym sadza się ptaka łowczego. Dawniej na b. sadzano również puchacza podczas polowania z nim na drapieżniki.

buszowanie, buszowanie, buszówka

o psie myśliwskim: przeszukiwanie trzcin i zarośli w pogoni za ptactwem lub zwierzyną.

bukiet

gromadne zrywanie się barwnie upierzonych bażantów przed myśliwym.

bezoar, bezoar, Izy jelenia

oleista ciecz wydzielająca się w dołkach łzowych przeżuwaczy, zwłaszcza jeleni.

bekasy

nazwa kilku gatunków ptaków łownych z rodziny brodźców. W Polsce występują: bekasik, dubelt i kszyk. Do b. niektórzy zaliczają też słonkę, należącą do tej samej rodziny.

budka

1) zasłona z gałęzi stosowana przy polowaniach na cietrzewie i bataliony;
2) paśnik dla kuropatw ustawiany w polu.