bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski, bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski (Phasianus colchicus L.)

Definicja hasła: bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski

bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski, bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski (Phasianus colchicus L.): ptak łowny z rodziny bażan- towatych, z rzędu kuraków. Pochodzi głównie z zachodniej i środkowej Azji, do Polski sprowadzony w XVIII w. Samieć jest barwnie upierzony o metalicznym połysku piór, samica szaro- brązowa. Długość ciała samca 79 cm, dł. skrzydła 25 cm, dł. ogona 52 cm, ciężar do 1500 g; samica - dł. skrzydła 22 cm, dł. ogona 29-30 cm, ciężar do 1 kg. Mimo że dobrze znosi nasze warunki klimatyczne, bez pomocy człowieka (sztuczne hodowle, dokarmianie, ochrona) wyginąłby w ciągu kilku lat. B. zamieszkuje prześwietlone lasy liściaste i mieszane z bogatym podszytem, zarośla nadrzeczne, zagajniki wśród pól. Żywi się młodymi pędami, jagodami,, nasionami i owadami. Młode do szóstego tygodnia zjadają owady, pająki, drobne ślimaki. Dojrzałość płciową osiąga w pierwszym roku życia. Po wiosennych tokach samica znosi da ziemi 6-18 oliwkowo-brązowych jaj, które wysiaduje przez 24-25 dni. Pisklęta są zagniazdownikami. Bażant ma duże znaczenie w gospodarce łowieckiej. Poluje się na niego w jesieni i w zimie.

bruzda: 1) wgłębienie na łykach (zwykle mnogie) starych byków jelenia;
2) wgłębienie w profilu gwintowania lufy.

bębnienie: zachowanie zajęcy w celu odstraszenia wroga; siadają wtedy na zadzie i przednimi skokami biją o ziemię.

broda: 1) pęk piór na szyi głuszca;
2) kępa włosów pod dolną szczęką łosia
3) kępa włosów na grzbiecie kozicy;
4) zwisająca część grzywy jelenia.

berdanka: przerobiony do użytku myśliwskiego karabin wojskowy systemu Berdana.

beczenie: 1) głos wydawany przez owce i jagnięta muflona;
2) dźwięk wydawany przez kszyka podczas lotu tokowego (sterówkami).