Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: bóbr europejski

bóbr europejski, bóbr europejski (Castor fiber L.)

gatunek z rodzaju bobrów. Na ziemiach polskich b. odgrywał ogromne znaczenie jako zwierzę łowne. Obecnie ze względu na niskie pogłowie jest pod ochroną. PZŁ prowadzi intensywne prace mające na celu zwiększenie liczebności bobrów i przywrócenie ich na tereny, z których dawno już zostały wyparte.

Bóbr europejski (Castor fiber) - gatunek ssaka z rodziny bobrowatych. Jest to największy gryzoń występujący w Europie, charakteryzujący się mocnymi zębami i wodoodpornym futrem. Jednym z charakterystycznych cech tego gatunku jest zdolność do budowania tam, spiętrzających wodę i tworzenia terenów podmokłych - zarośli i podmokłych łąk.

Na ziemiach polskich bóbr europejski odgrywał historycznie ogromne znaczenie jako zwierzę łowne, ze względu na swoje futro i mięso. W wyniku jednak przełowienia oraz utraty siedlisk gatunek ten został wyparty z wielu obszarów i wymagał ochrony. Obecnie na podstawie prawa ochrony przyrody bóbr europejski znajduje się pod ścisłą ochroną.

Współcześnie Polski Związek Łowiecki prowadzi intensywne prace mające na celu zwiększenie liczebności bobrów i przywrócenie ich na tereny, z których zostały wcześniej wyparte. Działania te obejmują m.in. reintrodukcję bobrów poprzez przeniesienie osobników do nowych obszarów oraz prowadzenie działań mających na celu odtworzenie siedlisk sprzyjających temu gatunkowi.

Dzięki ochronie i podejmowanym działaniom poprawiającym siedliska, bóbr europejski stopniowo wraca do niektórych obszarów, gdzie był dawno nieobecny. Jest to ważne dla zachowania bioróżnorodności oraz przywracania naturalnych ekosystemów rzecznych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bóbr europejski w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

bekanie

akt płciowy u jeleni i danieli.

biegi

nazwa nóg łosia, jelenia, daniela, kozicy, muflona i dzika. Jest to określenie ogólne, nie eliminujące nazw odnoszących się do poszczególnych gatunków.

berło

drążek na który sadza się ptaka łowczego,

brok

dawna myśliwska nazwa bardzo drobnego śrutu.

beczenie

1) głos wydawany przez owce i jagnięta muflona;
2) dźwięk wydawany przez kszyka podczas lotu tokowego (sterówkami).

broń myśliwska

broń biała lub palna, wyrabiana lub przystosowana do celów myśliwskich. Pierwszą bronią myśliwską pierwotnego człowieka były pałki i maczugi, później oszczepy, topory, proce, łuki i (...)

bażant kolchijski, bażant kolchijski, obrożny

bażant zwyczajny posiadający białą obrożę na szyi.

bezkurkówka

nowoczesna strzelba myśliwska o kurkach wewnętrznych.

bojownik batalion

inaczej batalion.

bernikla obrożna, bernikla obrożna (Branta bernikla L.)

gęś gnieżdżąca się w obrębie koła polarnego. W Polsce można spotkać b. w północnych rejonach kraju w okresie od września do kwietnia.