Definicja hasła: broń myśliwska
- broń myśliwska
broń biała lub palna, wyrabiana lub przystosowana do celów myśliwskich. Pierwszą bronią myśliwską pierwotnego człowieka były pałki i maczugi, później oszczepy, topory, proce, łuki i kusze. Broni palnej do polowań użyto po raz pierwszy w XV w. (zob. arkebuz). Obecnie b.m. dzielimy ogólnie na śrutową i kulową; śrutowa posiada lufy gładkie, natomiast kulowa gwintowane. Może być również kombinowana - śrutowo-kulowa, np. kniejówka: jedna lufa gładka i jedna gwintowana, lub dryling: dwie lufy gładkie i jedna gwintowana (albo odwrotnie). Broń śrutową dzielimy na łamaną (pojedynki, dubeltówki i nadlufki) oraz powtarzalną wielostrzałową: re- petowaną ręcznie, tzw. repetiery, i samoczynnie, tzw. automaty. Podział b. kulowej jest analogiczny. Do b. łamanej należą sztucery pojedyncze (jedna lufa) i podwójne, tzw. ekspresy (dwie lufy ułożone pionowo lub poziomo). B. powtarzalna to sztucery, repetowane ręcznie, tzw. repetiery i samoczynnie, tzw. automaty.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj broń myśliwska w wyszukiwarce Google
Komentarze użytkowników
Podziel się informacjami z innymi użytkownikami strony.
Jeśli znasz lepszą definicję lub ciekawostki dotyczące hasła broń myśliwska, napisz tutaj:
Inne hasła na literę B
- barwa
dawna nazwa farby zwierciny.
- brew, brew, korale, róża
u niektórych ptaków (np. głuszec, cietrzew) czerwona narośl nad okiem w kształcie półksiężyca.
- bierczy, bierczy, chwatny
chart, który po dogonieniu zwierza natychmiast chwyta go zręcznie.
- bydlarz
pies gończy rzucający się na zwierzęta domowe (trzodę łub bydło).
- bekiesza
okrycie z sukna podbite futrem używane na polowaniach w zimie, wprowadzone za czasów króla Stefana Batorego.
- brek
typ czterokołowego odkrytego pojazdu konnego na resorach używanego do polowań na przełomie XVIII-XIX w.
- bróg
ruchomy daszek oparty na czterech słupkach, pod którym przechowuje się siano, liściarkę i inną karmę dla zwierzyny.
- berdanka
przerobiony do użytku myśliwskiego karabin wojskowy systemu Berdana.