Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: bałabanówka

bałabanówka

nazwa dawnej strzelby myśliwskiej (zob. sagalasówka)

Bałabanówka to rodzaj strzelby myśliwskiej pochodzący z końca XVIII wieku. Wyprodukowana została przez kowala-rusznikarza Sagalasa z wsi Bałabanówka, położonej w powiecie lipowieckim na ziemi kijowskiej. Miała długość około 1,2 metra i ważyła około 4 kilogramów. Charakterystyczną cechą broni było posiadanie dwóch luf skierowanych do przodu i skrzyżowanych pod kątem prostym, wykonanych z mosiądzu lub brązu o średnicy około 18 mm. Bałabanówka była dekorowana grawerowanymi ornamentami oraz ozdobami, takimi jak srebrne lub złote monety umieszczane na rękojeści. Była również napisana na niej dedykacja: "Se git se bon Sagalas London i Bałabanówka", co zostało opisane przez A. Mickiewicza w "Panu Tadeuszu".

Broń ta cieszyła się dużą popularnością w swoim czasie i była szeroko stosowana przez myśliwych do polowań na ptaki oraz inne zwierzęta. Ponadto, posiadanie Bałabanówki uważane było za symbol statusu społecznego i bogactwa. Współcześnie Bałabanówka jest również elementem literackiego dziedzictwa, gdyż została wspomniana w jednym z najbardziej znanych dzieł polskiej literatury - "Panu Tadeuszu".

Cały opis Bałabanówki odnosi się do unikatowej broni myśliwskiej, która miała swoje konkretne cechy techniczne oraz kulturowe znaczenie w XIX-wiecznej Polsce. Jako rodzaj strzelby myśliwskiej ma ona swoje miejsce w historii broni palnej oraz związanej z nią tradycji łowieckiej i rzemiosła rusznikarskiego tego okresu.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bałabanówka w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

bukiet

gromadne zrywanie się barwnie upierzonych bażantów przed myśliwym.

bączek

inaczej antabka.

bałwanek

kukła dzikiej kaczki zrobiona z drewna lub plastyku. Wypuszczony wiosną na wodę ma przywabiać na strzał kaczory.

bażant kaukaski

inaczej bażant zwyczajny.

bekasik, bekasik (Lymnocryptes minimus Brün)

ptak z rodziny brodźców z rzędu siewkowatych. Najmniejszy z łownych bekasów podobny do kszyka lecz o ciemniejszym grzbiecie z zielonym metalicznym połyskiem. Długość ciała 21-22,5 cm. (...)

baran, baran, tryk

dorosły samiec muflona.

baza hodowlana

pogłowie zwierzyny konieczne do prowadzenia hodowli danego gatunku w łowisku.

bróg

ruchomy daszek oparty na czterech słupkach, pod którym przechowuje się siano, liściarkę i inną karmę dla zwierzyny.

bekas kszyk

inaczej kszyk.

bernikla obrożna, bernikla obrożna (Branta bernikla L.)

gęś gnieżdżąca się w obrębie koła polarnego. W Polsce można spotkać b. w północnych rejonach kraju w okresie od września do kwietnia.