Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: bujanie

bujanie

fragment lotu ptaka drapieżnego (gdy „stoi" w powietrzu).

Bujanie to technika lotu ptaka drapieżnego, polegająca na utrzymywaniu się w powietrzu bez wykonywania ruchów skrzydeł. Ptaki drapieżne, takie jak orły, sokoły czy jastrzębie, wykorzystują do bujania wiatr i termiki. Dzięki tej technice mogą utrzymać się w powietrzu przez długi czas, nawet kilka godzin, bez konieczności ciągłego męczenia się wykonywaniem ruchów skrzydeł.

Bujanie jest istotnym elementem lotu ptaków drapieżnych, umożliwiającym im obserwację okolicy i wyszukiwanie potencjalnych ofiar bez konieczności wykonywania ciągłych ruchów skrzydeł. Dzięki temu ptak może oszczędzać energię oraz unikać zmęczenia, co pozwala na efektywniejsze polowanie.

Ta technika lotu umożliwia ptakom lepsze wykorzystanie warunków atmosferycznych, takich jak wiatry i termiki, które są istotne dla utrzymania się w powietrzu przez długi czas. Dzięki bujaniu ptaki drapieżne mogą zaoszczędzić energię i lepiej wykorzystać naturalne warunki do dłuższego pozostawania w locie.

Bujanie może być użyteczne podczas polowania na ofiary, umożliwiając ptakom oszczędzanie energii oraz lepsze wykorzystanie warunków atmosferycznych do utrzymania się w powietrzu przez długi czas. Jest to ważna technika zarówno z perspektywy zdolności polujących ptaków drapieżnych, jak i ich biologii lotu.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bujanie w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

brochowisko

inaczej babrzysko.

bieg myśliwski

współczesna hippiczna impreza sportowa rozgrywana przeważnie w dniu św. Huberta (3 XI), wywodząca się z polowań konnych na lisy.

baza paszowa

żer dostępny dla zwierzyny w danym łowisku.

bobrowanie

szukanie przez psa zmierzymy w zaroślach wodnych.

barłóg

legowisko dzika lub niedźwiedzia.

bukiet

gromadne zrywanie się barwnie upierzonych bażantów przed myśliwym.

butelka

postawa zaniepokojonego koguta głuszca z wyciągniętą ku górze szyją.

bruzda

1) wgłębienie na łykach (zwykle mnogie) starych byków jelenia;
2) wgłębienie w profilu gwintowania lufy.

baskila

metalowa część łącząca kolbę z lufami w łamanej broni myśliwskiej. W baskili znajdują się mechanizmy napinające, odpalające i zabezpieczające.

basior

dorosły samiec wilka.