Definicja hasła: bujanie
- bujanie
fragment lotu ptaka drapieżnego (gdy „stoi" w powietrzu).
Bujanie to technika lotu ptaka drapieżnego, polegająca na utrzymywaniu się w powietrzu bez wykonywania ruchów skrzydeł. Ptaki drapieżne, takie jak orły, sokoły czy jastrzębie, wykorzystują do bujania wiatr i termiki. Dzięki tej technice mogą utrzymać się w powietrzu przez długi czas, nawet kilka godzin, bez konieczności ciągłego męczenia się wykonywaniem ruchów skrzydeł.
Bujanie jest istotnym elementem lotu ptaków drapieżnych, umożliwiającym im obserwację okolicy i wyszukiwanie potencjalnych ofiar bez konieczności wykonywania ciągłych ruchów skrzydeł. Dzięki temu ptak może oszczędzać energię oraz unikać zmęczenia, co pozwala na efektywniejsze polowanie.
Ta technika lotu umożliwia ptakom lepsze wykorzystanie warunków atmosferycznych, takich jak wiatry i termiki, które są istotne dla utrzymania się w powietrzu przez długi czas. Dzięki bujaniu ptaki drapieżne mogą zaoszczędzić energię i lepiej wykorzystać naturalne warunki do dłuższego pozostawania w locie.
Bujanie może być użyteczne podczas polowania na ofiary, umożliwiając ptakom oszczędzanie energii oraz lepsze wykorzystanie warunków atmosferycznych do utrzymania się w powietrzu przez długi czas. Jest to ważna technika zarówno z perspektywy zdolności polujących ptaków drapieżnych, jak i ich biologii lotu.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bujanie w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- bażantowate, bażantowate (Phasianidae)
rodzina ptaków z rzędu kuraków, W Polsce żyją dziko 3 gatunki łowne: bażant, kuropatwa i przepiórka.
- buchtowisko, buchtowisko, buchta
miejsce zryte przez dziki szukąjące pożywienia.
- borsuk, borsuk, jaźwiec (Mcles meles L).
gatunek łowny z rodziny łasicowatych. Długość ciała 61-72 cm, wysokość 30 cm, ciężar 10- 16 kg, kończyny silne - przednie zakończone długimi pazurami służącymi do kopania nor. (...)
- buchta
inaczej buchtowisko.
- buchtowanie
rycie gleby przez dziki w poszukiwaniu pożywienia.
- biotop
środowisko życia organizmów, odznaczające się swoistymi układami warunków ekologicznych (np. staw), które różnią go od sąsiadujących z nim. innych b.
- byk
dojrzały samiec żubra, łosia, jelenia i daniela.
- butelka
postawa zaniepokojonego koguta głuszca z wyciągniętą ku górze szyją.
- buszowanie, buszowanie, buszówka
o psie myśliwskim: przeszukiwanie trzcin i zarośli w pogoni za ptactwem lub zwierzyną.
- bóbr europejski, bóbr europejski (Castor fiber L.)
gatunek z rodzaju bobrów. Na ziemiach polskich b. odgrywał ogromne znaczenie jako zwierzę łowne. Obecnie ze względu na niskie pogłowie jest pod ochroną. PZŁ prowadzi intensywne prace (...)