Definicja hasła: brodzące
- brodzące, brodzące (Ciconiformes)
rząd obejmujący ponad 100 gatunków. Do brodzących z ptaków łownych należy czapla siwa.
Brodzące to rząd ptaków łownych, obejmujący ponad 100 gatunków. Ptaki te zazwyczaj charakteryzują się małymi lub średniej wielkości ciałem o długości 20-50 cm, krótkimi i szerokimi skrzydłami oraz długim, wygiętym ogonem. Posiadają długie nogi i szerokie stopy, dzięki czemu świetnie radzą sobie z chodzeniem po powierzchni wody. Ich upierzenie z reguły jest czarne lub brązowe, zaś dzioby – czarne lub czerwone. Brodzące odżywiają się głównie rybami, owadami oraz innymi małymi stworzeniami wodnymi, choć bywają też zdolne do polowania na ptaki morskie i inne zwierzęta wodne. Charakteryzują się zdolnością nurkowania pod wodę w celu złapania swoich ofiar, co w połączeniu ze swoją szybkością i zwinnością sprawia, że są bardzo skutecznymi myśliwymi. Wśród brodzących ptaków łownych znajduje się czapla siwa - duży ptak o długim tułowiu i ogonie oraz białym upierzeniu na głowie i grzbiecie oraz czarnym na brzuchu i skrzydłach. Czapla siwa jest aktywnym myśliwym polującym na ryby, owady oraz inne małe stworzenia wodne.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj brodzące w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- Brenneke, Brenneke, gwarowe breneka
ołowiany pocisk, ołowiana kula, konstrukcji niemieckiej firmy Wilhelm Brennecke, stosowana do broni myśliwskiej o lufach gładkich. Ma kształt cylindra z naciętymi rowkami skośnymi na (...)
- brodzące, brodzące (Ciconiformes)
rząd obejmujący ponad 100 gatunków. Do brodzących z ptaków łownych należy czapla siwa.
- bekasy
nazwa kilku gatunków ptaków łownych z rodziny brodźców. W Polsce występują: bekasik, dubelt i kszyk. Do b. niektórzy zaliczają też słonkę, należącą do tej samej rodziny.
- berto
drążek, na którym sadza się ptaka łowczego. Dawniej na b. sadzano również puchacza podczas polowania z nim na drapieżniki.
- bełt
krótka i ciężka strzała do kuszy; składa się z grotu i trzonu, zaopatrzonego w dolnej części w lotki.
- bobrowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku pilnowania przez ludność miejscową żeremi bobrów w obrębie osady.
- bernikla obrożna, bernikla obrożna (Branta bernikla L.)
gęś gnieżdżąca się w obrębie koła polarnego. W Polsce można spotkać b. w północnych rejonach kraju w okresie od września do kwietnia.
- bródka
krótkie piórka ułożone w płaską szczoteczkę, wyrastającą z jednej stosiny tuż przy nasadzie ogona słonki (trofeum).
- broń odtylcowa
broń myśliwska ładowana od tyłu (od strony kolby a nie przez wylot lufy), używana obecnie. Nazwę taką wprowadzono dla odróżnienia b.o. od wówczas stosowanej broni odprzodowej. Twórcą (...)