Definicja hasła: baza hodowlana
- baza hodowlana
pogłowie zwierzyny konieczne do prowadzenia hodowli danego gatunku w łowisku.
Baza hodowlana w kontekście łowieckim odnosi się do pogłowia zwierzyny niezbędnej do prowadzenia hodowli danego gatunku na danym obszarze łowieckim. Jest to zbiór osobników danej zwierzyny, którzy stanowią podstawę hodowlaną, a ich liczba i jakość decyduje o wielkości i efektywności działalności hodowlanej. Baza hodowlana może obejmować zarówno osobniki dorosłe, jak i młode, które służą do rozmnażania i utrzymania populacji na długofalową skalę.
W praktyce baza hodowlana może być kontrolowana przez zarządcę lub właściciela łowiska, który dba o odpowiednią liczebność i proporcje płci w populacji hodowlanej. Ważnym aspektem jest również utrzymanie odpowiedniej genetycznej różnorodności w populacji, co przyczynia się do zachowania zdrowia i odporności zwierząt oraz zapobiegania problemom z rozrodu.
Prowadzenie bazy hodowlanej ma na celu zapewnienie zrównoważonego użytkowania zasobów przyrodniczych poprzez kontrolowane wykorzystanie populacji zwierzyny łownej oraz dbałość o zachowanie przyrodniczej równowagi ekologicznej. Dzięki monitorowaniu stanu bazy hodowlanej można podejmować świadome decyzje dotyczące polowań, selekcji osobników czy wprowadzania nowych technik poprawiających warunki życia zwierząt.
Baza hodowlana stanowi fundament dla działań związanych z ochroną dziko żyjącej fauny oraz umożliwia wspieranie naturalnych procesów adaptacyjnych w populacjach zwierzyny łownej. W konsekwencji jej prawidłowe zarządzanie przyczynia się do zachowania ekosystemów leśnych czy polnych oraz stanowi istotny element współczesnego modelu zrównoważonego użytkowania zasobów przyrodniczych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj baza hodowlana w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- borsuk, borsuk, jaźwiec (Mcles meles L).
gatunek łowny z rodziny łasicowatych. Długość ciała 61-72 cm, wysokość 30 cm, ciężar 10- 16 kg, kończyny silne - przednie zakończone długimi pazurami służącymi do kopania nor. (...)
- bujanie
fragment lotu ptaka drapieżnego (gdy „stoi" w powietrzu).
- beczenie
1) głos wydawany przez owce i jagnięta muflona;
2) dźwięk wydawany przez kszyka podczas lotu tokowego (sterówkami).
- broń odprzodowa
dawna broń myśliwska ładowana od przodu (przez wylot lufy). Najpierw myśliwy nasypywał prochu a następnie wbijał do lufy pocisk. Broń odprzodowa stosowana była od XIV do XIX w.
- bekas dubelt
inaczej dubelt.
- brzemienna
jedynie o niedźwiedzicy noszącej płód.
- bytować
o zwierzynie żyjącej w łowisku.
- bojownik batalion
inaczej batalion.