Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: bigle

bigle

angielska rasa psów gończych.

Bigle to średniej wielkości rasa psów gończych pochodząca z Anglii, wyhodowana w XVIII wieku. Charakterystycznymi cechami tej rasy są długie, gęste futro, szerokie uszy oraz proporcjonalna budowa ciała z długimi, prostymi nogami i krótkim tułowiem. Bigle znane są ze swojej inteligencji, łatwości w tresurze oraz posłuszeństwa. Są aktywne i energiczne, wymagając regularnych ćwiczeń i ruchu.

Ze względu na swoje umiejętności polowania na ptaki i inne zwierzęta, bigle cieszą się popularnością wśród myśliwych. Jednakże, dzięki swojemu przywiązaniu do właściciela oraz przyjaznemu usposobieniu wobec innych psów i ludzi, mogą także pełnić rolę doskonałych towarzyszy domowych. Bigle lubią być blisko swojego właściciela i często przejawiają potrzebę sprawiania mu radości.

Ich zdolność szybkiego uczenia się nowych umiejętności sprawia, że bigle są również cenione jako psi towarzysze dla całej rodziny. Wymagają dużo uwagi i czasu spędzonego ze swoim opiekunem, a także okazji do nauki nowych rzeczy. Dlatego też, choć są idealnymi psami do polowania, mogą równie dobrze spełniać się jako oddani towarzysze życia codziennego.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bigle w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

badyle

1) nogi daniela, jelenia i łosia;
2) poroże badylarza.

brek

typ czterokołowego odkrytego pojazdu konnego na resorach używanego do polowań na przełomie XVIII-XIX w.

baranek

inaczej kszyk.

błotniaki, błotniaki (Circus)

rodzaj ptaków drapieżnych z rodziny jastrzębiowatych W Polsce jako lęgowe występują trzy gatunki: b. stawowy, b. zbożowy i b. popielaty.

bekiesza

okrycie z sukna podbite futrem używane na polowaniach w zimie, wprowadzone za czasów króla Stefana Batorego.

białozór

inaczej sokół białozór.

białoczółka

inaczej gęś białoczelna.

breneka

potocznie o naboju i pocisku kulowym do broni śrutowej

biel

białe czubki szczeciny porastającej grzbiet capa kozicy; stanowi jedno z trofeów kozicy.

bury

gwarowe określenie wilka.