Definicja hasła: bigle
- bigle
angielska rasa psów gończych.
Bigle to średniej wielkości rasa psów gończych pochodząca z Anglii, wyhodowana w XVIII wieku. Charakterystycznymi cechami tej rasy są długie, gęste futro, szerokie uszy oraz proporcjonalna budowa ciała z długimi, prostymi nogami i krótkim tułowiem. Bigle znane są ze swojej inteligencji, łatwości w tresurze oraz posłuszeństwa. Są aktywne i energiczne, wymagając regularnych ćwiczeń i ruchu.
Ze względu na swoje umiejętności polowania na ptaki i inne zwierzęta, bigle cieszą się popularnością wśród myśliwych. Jednakże, dzięki swojemu przywiązaniu do właściciela oraz przyjaznemu usposobieniu wobec innych psów i ludzi, mogą także pełnić rolę doskonałych towarzyszy domowych. Bigle lubią być blisko swojego właściciela i często przejawiają potrzebę sprawiania mu radości.
Ich zdolność szybkiego uczenia się nowych umiejętności sprawia, że bigle są również cenione jako psi towarzysze dla całej rodziny. Wymagają dużo uwagi i czasu spędzonego ze swoim opiekunem, a także okazji do nauki nowych rzeczy. Dlatego też, choć są idealnymi psami do polowania, mogą równie dobrze spełniać się jako oddani towarzysze życia codziennego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bigle w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- bażant kolchijski, bażant kolchijski, obrożny
bażant zwyczajny posiadający białą obrożę na szyi.
- bębenek
wabik na kuropatwy, zrobiony z naparstka obszytego z jednej strony irchą, na której napięty jest koński włos.
- bażantarnik
wykwalifikowany pracownik prowadzący hodowlę w bażantarni
- buszówka
inaczej buszowanie.
- butelka
postawa zaniepokojonego koguta głuszca z wyciągniętą ku górze szyją.
- bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski, bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski (Phasianus colchicus L.)
ptak łowny z rodziny bażan- towatych, z rzędu kuraków. Pochodzi głównie z zachodniej i środkowej Azji, do Polski sprowadzony w XVIII w. Samieć jest barwnie upierzony o metalicznym połysku (...)
- brek
typ czterokołowego odkrytego pojazdu konnego na resorach używanego do polowań na przełomie XVIII-XIX w.
- bobrowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku pilnowania przez ludność miejscową żeremi bobrów w obrębie osady.
- badylarz
byk łosia lub daniela posiadający poroże (zamiast łopat) o odnogach jak u jelenia.