Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: bobrowe

bobrowe

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku pilnowania przez ludność miejscową żeremi bobrów w obrębie osady.

Bobrowe to jeden z ciężarów łowieckich występujących w prawie książęcym. Stanowi on obowiązek pilnowania przez ludność miejscową żeremi bobrów w obrębie osady. Oznacza to, że mieszkańcy danego obszaru mają za zadanie chronić i utrzymywać tereny żerowania bobrów. Bobrowe ma kluczowe znaczenie w kontekście ochrony tych zwierząt przed nadmiernym polowaniem oraz pozwalaniu im na swobodne rozmnażanie się.

Prawo to ma na celu zapobieganie wyginięciu gatunku poprzez kontrolowanie eksploatacji bobrów oraz tworzenie korzystnych warunków dla ich populacji. Chroniąc bobry, społeczność lokalna działa nie tylko na rzecz zachowania różnorodności biologicznej, lecz także równowagi ekologicznej w danym obszarze. Egzekwowanie obowiązków związanych z bobrowem może wiązać się z określonymi sankcjami, włącznie z karami finansowymi, co podkreśla wagę tego ciężaru łowieckiego.

Bobrowe jest uznawane za istotny element prawa książęcego głównie ze względu na jego wpływ na zdrowie i populację bobrów, które stanowią ważny składnik ekosystemów wodnych. Dzięki systematycznemu monitorowaniu terenów żerowania oraz interakcji między ludźmi a bobrami, możliwe jest zachowanie harmonii między działalnością człowieka a przyrodą. Termin "bobrowe" czasami bywa określany również jako "prawo ochrony bobrów", co podkreśla jego istotną rolę w ochronie tych zwierząt przed negatywnymi oddziaływaniami ze strony człowieka.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bobrowe w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

bełt

krótka i ciężka strzała do kuszy; składa się z grotu i trzonu, zaopatrzonego w dolnej części w lotki.

biotop

środowisko życia organizmów, odznaczające się swoistymi układami warunków ekologicznych (np. staw), które różnią go od sąsiadujących z nim. innych b.

buchtowisko, buchtowisko, buchta

miejsce zryte przez dziki szukąjące pożywienia.

bałabanówka

nazwa dawnej strzelby myśliwskiej (zob. sagalasówka)

biomasa

masa jaką posiada organizm łub grupa organizmów żywych (np. populacja).

batalion, bojownik, batalion, bojownik (Philoma- chus pugnax L.)

ptak łowny z rodziny brodźców, rzędu siewkowatych. Długość samca 30-33 cm, samicy 24- 27 cm, rozpiętość skrzydeł odpowiednio 57-60 cm oraz 45-50 cm. Ma dość wysokie nogi, prosty (...)

bębnienie

zachowanie zajęcy w celu odstraszenia wroga; siadają wtedy na zadzie i przednimi skokami biją o ziemię.

bukiew

nasiona buka, ulubiona karma zwierzyny, szczególnie dzików. Jeżeli bukiew obrodzi w jakiejś okolicy, to dziki ściągają tam z całego terenu.

broń myśliwska

broń biała lub palna, wyrabiana lub przystosowana do celów myśliwskich. Pierwszą bronią myśliwską pierwotnego człowieka były pałki i maczugi, później oszczepy, topory, proce, łuki i (...)

bezkurkówka

nowoczesna strzelba myśliwska o kurkach wewnętrznych.