Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: burknięcie

burknięcie

charakterystyczny odgłos zrywającego się z ziemi jarząbka.

Burknięcie jest charakterystycznym odgłosem wydawanym przez jarząbka, gdy zrywa się z ziemi. Jest to głośny, długotrwały dźwięk, który może być słyszany na odległość nawet kilkuset metrów. Burknięcie występuje zazwyczaj w porze nocnej lub wczesnym rankiem i ma znaczenie zarówno w komunikacji społecznej ptaków, jak i w samym procesie godowym. Służy do oznaczania terytorium i ostrzegania innych ptaków o swojej obecności, a także jako sposób na przyciągnięcie partnera przez samce. W okresie godowym jarząbka można usłyszeć długie serie burknięć, które trwają nawet kilka minut, co stanowi istotne sygnały dla myśliwych oraz innych osób korzystających z lasów.

W kontekście łowieckim burknięcie jest istotnym elementem sygnalizującym obecność jarząbków i ich terytorium, co pozwala myśliwym na świadome zachowanie w ich pobliżu. Ponadto ten charakterystyczny dźwięk jest także używany przez myśliwych do rozpoznawania obszarów zamieszkiwanych przez te ptaki oraz monitorowania populacji jarząbków na danym terenie łowieckim. Wiedza o miejscach, gdzie można usłyszeć burknięcia, umożliwia efektywniejsze polowanie i lepsze zrozumienie zachowań jarząbków.

Wartościowa jest również dla naukowców prowadzących badania dotyczące ekologii i zachowań ptaków leśnych. Obserwacje i analiza występowania burków mogą dostarczyć istotnych danych dotyczących migracji, obszarów lęgowych i preferencji środowiskowych jarząbków. Dzięki temu możliwe jest lepsze zrozumienie biologii tego gatunku oraz podejmowanie działań mających na celu ochronę jego naturalnego habitatu oraz zapewnienie odpowiednich warunków do rozmnażania.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj burknięcie w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

bieg myśliwski

współczesna hippiczna impreza sportowa rozgrywana przeważnie w dniu św. Huberta (3 XI), wywodząca się z polowań konnych na lisy.

biegasowy

określenie myśliwego, poruszającego się pieszo podczas polowania z psami gończymi.

broń myśliwska

broń biała lub palna, wyrabiana lub przystosowana do celów myśliwskich. Pierwszą bronią myśliwską pierwotnego człowieka były pałki i maczugi, później oszczepy, topory, proce, łuki i (...)

bury

gwarowe określenie wilka.

buchtowanie

rycie gleby przez dziki w poszukiwaniu pożywienia.

bezpiecznik

mechanizm zabezpieczający broń przed przypadkowym strzałem w niepożądanym momencie.

bażantarnik

wykwalifikowany pracownik prowadzący hodowlę w bażantarni

budka

1) zasłona z gałęzi stosowana przy polowaniach na cietrzewie i bataliony;
2) paśnik dla kuropatw ustawiany w polu.

biała broń myśliwska

broń zaczepna do walki wręcz: rohatyna, oszczep, kordelas, tasak, miecz, nóż myśliwski. Obecnie używane są tylko kordelasy do dokłuwania grubego zwierza (w Polsce sposób zabroniony) i (...)

baranek

inaczej kszyk.