Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: burknięcie

burknięcie

charakterystyczny odgłos zrywającego się z ziemi jarząbka.

Burknięcie jest charakterystycznym odgłosem wydawanym przez jarząbka, gdy zrywa się z ziemi. Jest to głośny, długotrwały dźwięk, który może być słyszany na odległość nawet kilkuset metrów. Burknięcie występuje zazwyczaj w porze nocnej lub wczesnym rankiem i ma znaczenie zarówno w komunikacji społecznej ptaków, jak i w samym procesie godowym. Służy do oznaczania terytorium i ostrzegania innych ptaków o swojej obecności, a także jako sposób na przyciągnięcie partnera przez samce. W okresie godowym jarząbka można usłyszeć długie serie burknięć, które trwają nawet kilka minut, co stanowi istotne sygnały dla myśliwych oraz innych osób korzystających z lasów.

W kontekście łowieckim burknięcie jest istotnym elementem sygnalizującym obecność jarząbków i ich terytorium, co pozwala myśliwym na świadome zachowanie w ich pobliżu. Ponadto ten charakterystyczny dźwięk jest także używany przez myśliwych do rozpoznawania obszarów zamieszkiwanych przez te ptaki oraz monitorowania populacji jarząbków na danym terenie łowieckim. Wiedza o miejscach, gdzie można usłyszeć burknięcia, umożliwia efektywniejsze polowanie i lepsze zrozumienie zachowań jarząbków.

Wartościowa jest również dla naukowców prowadzących badania dotyczące ekologii i zachowań ptaków leśnych. Obserwacje i analiza występowania burków mogą dostarczyć istotnych danych dotyczących migracji, obszarów lęgowych i preferencji środowiskowych jarząbków. Dzięki temu możliwe jest lepsze zrozumienie biologii tego gatunku oraz podejmowanie działań mających na celu ochronę jego naturalnego habitatu oraz zapewnienie odpowiednich warunków do rozmnażania.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj burknięcie w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

Browning

popularna broń samoczynna, której nazwa pochodzi od nazwiska konstruktora Johna Browninga, również twórcy nadlufkt (1926 r.) stanowiącej podstawę produkcji, znana całym świecie, nadlufki (...)

bobrowniczy, bobrowniczy (castorarius)
(...)

bielak

inaczej zając bielak.

berdebuska

nazwa jednej z dawnych strzelb.

breneka

potocznie o naboju i pocisku kulowym do broni śrutowej

beczenie

1) głos wydawany przez owce i jagnięta muflona;
2) dźwięk wydawany przez kszyka podczas lotu tokowego (sterówkami).

biel

białe czubki szczeciny porastającej grzbiet capa kozicy; stanowi jedno z trofeów kozicy.

baskila

metalowa część łącząca kolbę z lufami w łamanej broni myśliwskiej. W baskili znajdują się mechanizmy napinające, odpalające i zabezpieczające.

biotop

środowisko życia organizmów, odznaczające się swoistymi układami warunków ekologicznych (np. staw), które różnią go od sąsiadujących z nim. innych b.

bukiew

nasiona buka, ulubiona karma zwierzyny, szczególnie dzików. Jeżeli bukiew obrodzi w jakiejś okolicy, to dziki ściągają tam z całego terenu.