Definicja hasła: bażant kaukaski
- bażant kaukaski
inaczej bażant zwyczajny.
Bażant kaukaski, zwany także bażantem zwyczajnym, to gatunek ptaka z rodziny bażantowatych (Phasianidae), występujący głównie w Europie i Azji. Charakteryzuje się on średnimi rozmiarami, osiągając długość ciała od 40 do 50 cm oraz masę ciała między 500 a 800 g. Symbolicznie długa szyja oraz ogon są wyraźnymi cechami morfologicznymi tego gatunku. Ubarwienie bażanta kaukaskiego jest charakterystyczne: głowa i szyja pokryte są piórami czarnymi, natomiast reszta ciała ma brązową barwę z białymi plamami.
Miejsce zamieszkania i siedlisko bażanta kaukaskiego to głównie tereny otwarte takie jak pola uprawne, pastwiska czy lasy liściaste. W warunkach naturalnych jego dieta opiera się na roślinach, w tym trawach, nasionach i owocach. Ptaki te są aktywne zarówno w dzień, jak i częściowo w nocy. Bażanty kaukaskie stanowią ważny obiekt polowań ze względu na swoje walory spożywcze oraz atrakcyjność myśliwską. Polowanie na te ptaki jest uznane za trudne ze względu na ich szybkość oraz zdolność do unikania niebezpieczeństwa.
Bażanty kaukaskie odgrywają istotną rolę zarówno dla populacji dzikich ptaków, jak i dla łowiectwa. Jako obiekty chętnie wykorzystywane przez myśliwych przechodzą różne procesy hodowlane oraz ochronne mające na celu zachowanie zdrowych populacji tego gatunku w środowisku naturalnym. Dzięki temu stanowią one istotny element ekosystemów w których występują.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bażant kaukaski w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- bruzda
1) wgłębienie na łykach (zwykle mnogie) starych byków jelenia;
2) wgłębienie w profilu gwintowania lufy.
- buchta
inaczej buchtowisko.
- bażantarnia
zamknięty teren przeznaczony do sztucznej hodowli bażantów. W b. znajdują się woliery na ok. 50 bażantów, woliery rodzinne na 1 koguta i 5-8 kur, wylęgarnia, i wychowalnia. Masowy wyląg (...)
- baza paszowa
żer dostępny dla zwierzyny w danym łowisku.
- broda
1) pęk piór na szyi głuszca;
2) kępa włosów pod dolną szczęką łosia
3) kępa włosów na grzbiecie kozicy;
4) zwisająca część grzywy jelenia.
- berło
drążek na który sadza się ptaka łowczego,
- butelka
postawa zaniepokojonego koguta głuszca z wyciągniętą ku górze szyją.
- bębenek
wabik na kuropatwy, zrobiony z naparstka obszytego z jednej strony irchą, na której napięty jest koński włos.
- bukowisko
okres godowy łosi przypadający na wrzesień (zob. łaś).
- brek
typ czterokołowego odkrytego pojazdu konnego na resorach używanego do polowań na przełomie XVIII-XIX w.