Definicja hasła: bażant kaukaski
- bażant kaukaski
inaczej bażant zwyczajny.
Bażant kaukaski, zwany także bażantem zwyczajnym, to gatunek ptaka z rodziny bażantowatych (Phasianidae), występujący głównie w Europie i Azji. Charakteryzuje się on średnimi rozmiarami, osiągając długość ciała od 40 do 50 cm oraz masę ciała między 500 a 800 g. Symbolicznie długa szyja oraz ogon są wyraźnymi cechami morfologicznymi tego gatunku. Ubarwienie bażanta kaukaskiego jest charakterystyczne: głowa i szyja pokryte są piórami czarnymi, natomiast reszta ciała ma brązową barwę z białymi plamami.
Miejsce zamieszkania i siedlisko bażanta kaukaskiego to głównie tereny otwarte takie jak pola uprawne, pastwiska czy lasy liściaste. W warunkach naturalnych jego dieta opiera się na roślinach, w tym trawach, nasionach i owocach. Ptaki te są aktywne zarówno w dzień, jak i częściowo w nocy. Bażanty kaukaskie stanowią ważny obiekt polowań ze względu na swoje walory spożywcze oraz atrakcyjność myśliwską. Polowanie na te ptaki jest uznane za trudne ze względu na ich szybkość oraz zdolność do unikania niebezpieczeństwa.
Bażanty kaukaskie odgrywają istotną rolę zarówno dla populacji dzikich ptaków, jak i dla łowiectwa. Jako obiekty chętnie wykorzystywane przez myśliwych przechodzą różne procesy hodowlane oraz ochronne mające na celu zachowanie zdrowych populacji tego gatunku w środowisku naturalnym. Dzięki temu stanowią one istotny element ekosystemów w których występują.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bażant kaukaski w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- brek
typ czterokołowego odkrytego pojazdu konnego na resorach używanego do polowań na przełomie XVIII-XIX w.
- białoczółka
inaczej gęś białoczelna.
- buchta
inaczej buchtowisko.
- bażant kaukaski
inaczej bażant zwyczajny.
- białozór
inaczej sokół białozór.
- bródka
krótkie piórka ułożone w płaską szczoteczkę, wyrastającą z jednej stosiny tuż przy nasadzie ogona słonki (trofeum).
- broda
1) pęk piór na szyi głuszca;
2) kępa włosów pod dolną szczęką łosia
3) kępa włosów na grzbiecie kozicy;
4) zwisająca część grzywy jelenia.
- bekiesza
okrycie z sukna podbite futrem używane na polowaniach w zimie, wprowadzone za czasów króla Stefana Batorego.
- broń myśliwska
broń biała lub palna, wyrabiana lub przystosowana do celów myśliwskich. Pierwszą bronią myśliwską pierwotnego człowieka były pałki i maczugi, później oszczepy, topory, proce, łuki i (...)
- bałykowanie
czołganie się, pełzanie na brzuchu psa myśliwskiego.