Definicja hasła: bernikla obrożna
- bernikla obrożna, bernikla obrożna (Branta bernikla L.)
gęś gnieżdżąca się w obrębie koła polarnego. W Polsce można spotkać b. w północnych rejonach kraju w okresie od września do kwietnia.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bernikla obrożna w wyszukiwarce Google
Komentarze użytkowników
Podziel się informacjami z innymi użytkownikami strony.
Jeśli znasz lepszą definicję lub ciekawostki dotyczące hasła bernikla obrożna, napisz tutaj:
Inne hasła na literę B
- brok
dawna myśliwska nazwa bardzo drobnego śrutu.
- bukiew
nasiona buka, ulubiona karma zwierzyny, szczególnie dzików. Jeżeli bukiew obrodzi w jakiejś okolicy, to dziki ściągają tam z całego terenu.
- bąblowica
choroba wywołana przez larwę tasiemca bąblowcowego (Echinococcus granulosus), tworzącego pęcherze w ścianach jamy brzusznej lub wątroby.
- bruzda
1) wgłębienie na łykach (zwykle mnogie) starych byków jelenia;
2) wgłębienie w profilu gwintowania lufy.
- basior
dorosły samiec wilka.
- bulgot
jeden z charakterystycznych głosów wydawanych podczas toków przez koguty cietrzewia.
- butelka
postawa zaniepokojonego koguta głuszca z wyciągniętą ku górze szyją.
- budka
1) zasłona z gałęzi stosowana przy polowaniach na cietrzewie i bataliony;
2) paśnik dla kuropatw ustawiany w polu.
- bieleć
o gronostaju, zającu bielaku i pardwie: zmieniać sierść lub pióra na zimę (na białe).
- bałabanówka
nazwa dawnej strzelby myśliwskiej (zob. sagalasówka)