Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: bernikla obrożna

bernikla obrożna, bernikla obrożna (Branta bernikla L.)

gęś gnieżdżąca się w obrębie koła polarnego. W Polsce można spotkać b. w północnych rejonach kraju w okresie od września do kwietnia.

Bernikla obrożna (Anser brachyrhynchus) to gatunek gęsi zamieszkujący tereny północnej Europy, Azji i Ameryki Północnej. Jest to ptak o wielkości kaczki, osiągający długość ciała około 60 cm i masę do 1,5 kg. Charakterystyczne ubarwienie bernikli obejmuje szarą głowę i szyję, białe upierzenie na grzbiecie i skrzydłach oraz czarne plamy na brzuchu. Ptaki te żerują w stadach na łąkach, polach uprawnych oraz w pobliżu jezior i rzek.

W Polsce można spotkać berniklę obrożną w północnych rejonach kraju w okresie od września do kwietnia. Są one bardzo aktywne i lubią zmieniać miejsca gniazdowania. Zazwyczaj budują swoje gniazda na brzegach jezior lub rzek, choć czasami można je spotkać nawet w lasach. Para bernikli obrożnych jest monogamiczna - pozostaje razem przez całe życie. Samica składa od 4 do 8 jaj, a oboje rodziców bierze udział w opiece nad potomstwem.

Bernikle obrożne polują na małe ssaki, owady i ryby, co czyni je ptakami drapieżnymi. Ich migracje są związane z sezonowymi zmianami w dostępie do pożywienia oraz warunkami lęgowymi. Terytorialne instynkty oraz współpraca rodzinna stanowią istotny element zachowań lęgowych tego typu ptaków.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bernikla obrożna w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

byk stadny

jeleń byk władający chmarą w okresie rykowiska.

bałwan, bałwan, cień

wypchany cietrzew lub zrobiona z tektury jego makieta osadzona na żerdce - bałwanicy. B. umieszczony w koronie drzew (przeważnie brzóz) ma przywabiać cietrzewie.

bierczy, bierczy, chwatny

chart, który po dogonieniu zwierza natychmiast chwyta go zręcznie.

broń odprzodowa

dawna broń myśliwska ładowana od przodu (przez wylot lufy). Najpierw myśliwy nasypywał prochu a następnie wbijał do lufy pocisk. Broń odprzodowa stosowana była od XIV do XIX w.

biotop

środowisko życia organizmów, odznaczające się swoistymi układami warunków ekologicznych (np. staw), które różnią go od sąsiadujących z nim. innych b.

budowisko

inaczej gawra.

biegasowy

określenie myśliwego, poruszającego się pieszo podczas polowania z psami gończymi.

barłóg

legowisko dzika lub niedźwiedzia.

bekanie

akt płciowy u jeleni i danieli.

bekiesza

okrycie z sukna podbite futrem używane na polowaniach w zimie, wprowadzone za czasów króla Stefana Batorego.