Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: bernikla obrożna

bernikla obrożna, bernikla obrożna (Branta bernikla L.)

gęś gnieżdżąca się w obrębie koła polarnego. W Polsce można spotkać b. w północnych rejonach kraju w okresie od września do kwietnia.

Bernikla obrożna (Anser brachyrhynchus) to gatunek gęsi zamieszkujący tereny północnej Europy, Azji i Ameryki Północnej. Jest to ptak o wielkości kaczki, osiągający długość ciała około 60 cm i masę do 1,5 kg. Charakterystyczne ubarwienie bernikli obejmuje szarą głowę i szyję, białe upierzenie na grzbiecie i skrzydłach oraz czarne plamy na brzuchu. Ptaki te żerują w stadach na łąkach, polach uprawnych oraz w pobliżu jezior i rzek.

W Polsce można spotkać berniklę obrożną w północnych rejonach kraju w okresie od września do kwietnia. Są one bardzo aktywne i lubią zmieniać miejsca gniazdowania. Zazwyczaj budują swoje gniazda na brzegach jezior lub rzek, choć czasami można je spotkać nawet w lasach. Para bernikli obrożnych jest monogamiczna - pozostaje razem przez całe życie. Samica składa od 4 do 8 jaj, a oboje rodziców bierze udział w opiece nad potomstwem.

Bernikle obrożne polują na małe ssaki, owady i ryby, co czyni je ptakami drapieżnymi. Ich migracje są związane z sezonowymi zmianami w dostępie do pożywienia oraz warunkami lęgowymi. Terytorialne instynkty oraz współpraca rodzinna stanowią istotny element zachowań lęgowych tego typu ptaków.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bernikla obrożna w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

brzemienna

jedynie o niedźwiedzicy noszącej płód.

bukiet

gromadne zrywanie się barwnie upierzonych bażantów przed myśliwym.

bekas dubelt

inaczej dubelt.

basior

dorosły samiec wilka.

bekasy

nazwa kilku gatunków ptaków łownych z rodziny brodźców. W Polsce występują: bekasik, dubelt i kszyk. Do b. niektórzy zaliczają też słonkę, należącą do tej samej rodziny.

bulgot

jeden z charakterystycznych głosów wydawanych podczas toków przez koguty cietrzewia.

bobrowniczy, bobrowniczy (castorarius)
(...)

bielactwo

inaczej albinizm.

berdebuska

nazwa jednej z dawnych strzelb.

bródka

krótkie piórka ułożone w płaską szczoteczkę, wyrastającą z jednej stosiny tuż przy nasadzie ogona słonki (trofeum).