Definicja hasła: bałuchy
- bałuchy
oczy zająca (trzeszcze)
Bałuchy to oczy zająca, które są bardzo charakterystyczne dla tego gatunku. Są one umieszczone na bokach głowy zająca i są one bardzo duże w stosunku do reszty jego ciała. Oczy te mają kształt okręgu i są one wykonane z cienkiej skóry, która jest przytwierdzona do kości czaszki. Skóra ta jest bardzo elastyczna i może się rozciągać, co pozwala zajęcy na widzenie w różnych kierunkach.
Bałuchy służą zajęcom do wykrywania niebezpieczeństwa. Gdy zając czuje się zagrożony, bałuchy trzeszczą, co pozwala mu wykryć potencjalne niebezpieczeństwo. Trzeszczenie to jest spowodowane skurczem mięśni twarzy i szyi, które powodują, że skóra wokół oczu staje się naprężona. Trzeszczenie to jest bardzo głośne i może być usłyszane na odległość kilku metrów.
Bałuchy służą także do komunikacji między samcami i samicami zajęcy. Samce używają ich do okazywania swojego uczucia samicom, a samice używają ich do okazywania swojego niezadowolenia lub strachu. Bałuchy mogą także być używane przez młode zające do okazywania swojego strachu lub radości.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bałuchy w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- bębenek
wabik na kuropatwy, zrobiony z naparstka obszytego z jednej strony irchą, na której napięty jest koński włos.
- Browning
popularna broń samoczynna, której nazwa pochodzi od nazwiska konstruktora Johna Browninga, również twórcy nadlufkt (1926 r.) stanowiącej podstawę produkcji, znana całym świecie, nadlufki (...)
- borsuk, borsuk, jaźwiec (Mcles meles L).
gatunek łowny z rodziny łasicowatych. Długość ciała 61-72 cm, wysokość 30 cm, ciężar 10- 16 kg, kończyny silne - przednie zakończone długimi pazurami służącymi do kopania nor. (...)
- badyle
1) nogi daniela, jelenia i łosia;
2) poroże badylarza.
- bij!
rozkaz wydawany przez sokolnika ptakowi łowczemu, aby zaatakował zwierzynę.
- bałabanówka
nazwa dawnej strzelby myśliwskiej (zob. sagalasówka)
- biomasa
masa jaką posiada organizm łub grupa organizmów żywych (np. populacja).
- borówka
przeważnie drewniana trąbka myśliwska.
- bekiesza
okrycie z sukna podbite futrem używane na polowaniach w zimie, wprowadzone za czasów króla Stefana Batorego.