Definicja hasła: bokobrody
- bokobrody
kępy sierści na policzkach rysia.
Bokobrody to charakterystyczne kępy sierści, które występują na policzkach rysia. Są one zazwyczaj bardzo długie i gęste, a ich długość może sięgać nawet do 10 cm. Bokobrody służą rysiowi do ochrony twarzy przed zimnem, wilgocią oraz konsekwencjami kontaktu z trudnym terenem. Sierść jest bardzo miękka i delikatna, co pozwala rysiowi na swobodne poruszanie się w trudnym terenie.
Bokobrody są również uważane za oznakę statusu społecznego u rysiów, ponieważ długość i gęstość sierści może być wykorzystywana jako wskaźnik zdrowia i dobrego samopoczucia.
Elementy te spełniają także rolę w komunikacji między rysiami. Zmiany w ich pozycji mogą być używane do wyrażania emocji lub sygnałów ostrzegawczych. Na przykład, jeśli ryś jest zaniepokojony lub zdenerwowany, może unieść bokobrody, aby wyrazić swoje nastawienie. Podobnie, jeśli chce ostrzec innego rysia o niebezpieczeństwie, może unieść bokobrody i skierować je w stronę potencjalnego zagrożenia.
Bokobrody stanowią ważny element anatomii rysia oraz pełnią rolę w jego systemie obronnym, a także umożliwiają lepszą komunikację między tymi drapieżnikami.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bokobrody w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- babrzysko, babrzysko, brochowisko
błotniste miejsce, najczęściej w lesie, w którym chętnie tarzają się jelenie lub dziki.
- brok
dawna myśliwska nazwa bardzo drobnego śrutu.
- baskila
metalowa część łącząca kolbę z lufami w łamanej broni myśliwskiej. W baskili znajdują się mechanizmy napinające, odpalające i zabezpieczające.
- bobrowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku pilnowania przez ludność miejscową żeremi bobrów w obrębie osady.
- bij!
rozkaz wydawany przez sokolnika ptakowi łowczemu, aby zaatakował zwierzynę.
- bobrowanie
szukanie przez psa zmierzymy w zaroślach wodnych.
- baran, baran, tryk
dorosły samiec muflona.
- bujanie
fragment lotu ptaka drapieżnego (gdy „stoi" w powietrzu).
- bekas kszyk
inaczej kszyk.
- bełt
krótka i ciężka strzała do kuszy; składa się z grotu i trzonu, zaopatrzonego w dolnej części w lotki.