Definicja hasła: bojownik batalion
- bojownik batalion
inaczej batalion.
Bojownik batalion, inaczej batalion, to ptak łowny z rodziny brodźców, należący do rzędu siewkowatych. Samiec osiąga długość 30-33 cm, a samica 24-27 cm, przy rozpiętości skrzydeł odpowiednio 57-60 cm oraz 45-50 cm. Posiada wysokie nogi, prosty dziób, biały ogon i kuper po bokach, oraz białą pręgę na skrzydłach dobrze widoczną podczas lotu. W szacie godowej samiec wyposażony jest w barwną kryzę wokół głowy, a po bokach potylicy ma wydłużone pióra tworzące tzw. uszy. Charakterystyczną cechą bojownika batalion jest zmienność i niepowtarzalność ubarwienia kryzy.
W Polsce bojownik batalion występuje najliczniej w dolinie Biebrzy, na podmokłych łąkach i błotach. Żywi się drobnymi kręgowcami oraz ziarnem. Okres gniazdowania trwa od maja do czerwca, a jaja (4 w kształcie stożka) mogą być zmienne w barwie, umieszczone na szarym, żółtawym, zielonkawym lub brązowym tle z szarymi i ciemnobrązowymi plamkami. Wysiadywanie trwa 21 dni.
Samce bojowników batalionów odbywają wspólne toki w maju poprzez staczanie niegroźnych walk bez udziału głosu. Przylatują one w kwietniu i odlatują między lipcem a wrześniem. Na bataliony poluje się na tokach, strzelając jedynie do kogutów.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bojownik batalion w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- białoczółka
inaczej gęś białoczelna.
- bukowisko
okres godowy łosi przypadający na wrzesień (zob. łaś).
- berło
drążek na który sadza się ptaka łowczego,
- bałykowanie
czołganie się, pełzanie na brzuchu psa myśliwskiego.
- bieg myśliwski
współczesna hippiczna impreza sportowa rozgrywana przeważnie w dniu św. Huberta (3 XI), wywodząca się z polowań konnych na lisy.
- baskila
metalowa część łącząca kolbę z lufami w łamanej broni myśliwskiej. W baskili znajdują się mechanizmy napinające, odpalające i zabezpieczające.
- bierczy, bierczy, chwatny
chart, który po dogonieniu zwierza natychmiast chwyta go zręcznie.
- barwa
dawna nazwa farby zwierciny.
- buchta
inaczej buchtowisko.
- budka
1) zasłona z gałęzi stosowana przy polowaniach na cietrzewie i bataliony;
2) paśnik dla kuropatw ustawiany w polu.