Definicja hasła: brek
- brek
typ czterokołowego odkrytego pojazdu konnego na resorach używanego do polowań na przełomie XVIII-XIX w.
Brek – typ czterokołowego odkrytego pojazdu konnego na resorach, wykorzystywany głównie do polowań na przełomie XVIII i XIX wieku. Pojazd składał się z dwóch siedzeń, z których jedno było umieszczone z przodu, a drugie z tyłu. Oba siedzenia wyposażone były w oparcia i podpórki dla nóg. Brek miał dwa boczne uchwyty służące do trzymania się podczas jazdy. Napędzany był przez dwie lub cztery konie, które zaprzęgnięte były do pojazdu poprzez resory wykonane z metalu lub drewna, mające za zadanie amortyzację drgań podczas jazdy. Pojazd dysponował również dwoma otwartymi boksami przeznaczonymi do przechowywania sprzętu łowieckiego oraz daszkiem chroniącym pasażerów przed warunkami atmosferycznymi. Dzięki swojej wszechstronności brek był popularnym pojazdem myśliwych i łowczych na całym świecie, wykorzystywanym głównie przez arystokrację oraz bogatą szlachtę ze względu na drożyznę i ekskluzywność.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj brek w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- bełt
krótka i ciężka strzała do kuszy; składa się z grotu i trzonu, zaopatrzonego w dolnej części w lotki.
- Białowieska Puszcza
największy i najbardziej naturalny obszar leśny na Niżu Środkowoeuropejskim zajmujący około 1250 km2, w tym 51 km2 to Białowieski Park Narodowy z rezerwatem o charakterze puszczy pierwotnej, (...)
- bąblowica
choroba wywołana przez larwę tasiemca bąblowcowego (Echinococcus granulosus), tworzącego pęcherze w ścianach jamy brzusznej lub wątroby.
- bielak
inaczej zając bielak.
- berdebuska
nazwa jednej z dawnych strzelb.
- badylarz
byk łosia lub daniela posiadający poroże (zamiast łopat) o odnogach jak u jelenia.
- brok
dawna myśliwska nazwa bardzo drobnego śrutu.
- bekas funtowy
gwarowe określenie dubella.
- bębenek
wabik na kuropatwy, zrobiony z naparstka obszytego z jednej strony irchą, na której napięty jest koński włos.
- bukowisko
okres godowy łosi przypadający na wrzesień (zob. łaś).