Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: brek

brek

typ czterokołowego odkrytego pojazdu konnego na resorach używanego do polowań na przełomie XVIII-XIX w.

Brek – typ czterokołowego odkrytego pojazdu konnego na resorach, wykorzystywany głównie do polowań na przełomie XVIII i XIX wieku. Pojazd składał się z dwóch siedzeń, z których jedno było umieszczone z przodu, a drugie z tyłu. Oba siedzenia wyposażone były w oparcia i podpórki dla nóg. Brek miał dwa boczne uchwyty służące do trzymania się podczas jazdy. Napędzany był przez dwie lub cztery konie, które zaprzęgnięte były do pojazdu poprzez resory wykonane z metalu lub drewna, mające za zadanie amortyzację drgań podczas jazdy. Pojazd dysponował również dwoma otwartymi boksami przeznaczonymi do przechowywania sprzętu łowieckiego oraz daszkiem chroniącym pasażerów przed warunkami atmosferycznymi. Dzięki swojej wszechstronności brek był popularnym pojazdem myśliwych i łowczych na całym świecie, wykorzystywanym głównie przez arystokrację oraz bogatą szlachtę ze względu na drożyznę i ekskluzywność.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj brek w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

bobrowniczy, bobrowniczy (castorarius)
(...)

brok

dawna myśliwska nazwa bardzo drobnego śrutu.

biegasowy

określenie myśliwego, poruszającego się pieszo podczas polowania z psami gończymi.

bierczy, bierczy, chwatny

chart, który po dogonieniu zwierza natychmiast chwyta go zręcznie.

butelka

postawa zaniepokojonego koguta głuszca z wyciągniętą ku górze szyją.

Browning

popularna broń samoczynna, której nazwa pochodzi od nazwiska konstruktora Johna Browninga, również twórcy nadlufkt (1926 r.) stanowiącej podstawę produkcji, znana całym świecie, nadlufki (...)

błotniaki, błotniaki (Circus)

rodzaj ptaków drapieżnych z rodziny jastrzębiowatych W Polsce jako lęgowe występują trzy gatunki: b. stawowy, b. zbożowy i b. popielaty.

bekiesza

okrycie z sukna podbite futrem używane na polowaniach w zimie, wprowadzone za czasów króla Stefana Batorego.

bury

gwarowe określenie wilka.

bębnienie

zachowanie zajęcy w celu odstraszenia wroga; siadają wtedy na zadzie i przednimi skokami biją o ziemię.