Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: bydleń jeleni

bydleń jeleni, bydleń jeleni (Hypoderma diana Br)

szkodliwa muchówka, której larwy pasożytują w ciele jelenia, samy i łosia.

Bydleń jeleni to owad z rodziny komarowatych, którego larwy pasożytują w ciele jelenia oraz innych zwierząt, takich jak łosie. Dorosłe osobniki mają długość od 1 do 2 cm i charakteryzują się czarnym ubarwieniem z brązowymi plamami na skrzydłach. Larwy bydlenia jeleni są bardzo szkodliwe dla zwierząt, gdyż wnikając przez skórę lub drogi oddechowe, pożerają tkanki organizmu. Skutkiem tego może być swędzenie, obrzęk oraz zaczerwienienie skóry, a także gorączka, osłabienie, biegunka, wymioty czy utrata apetytu. Infekcja bydleniem jeleni może prowadzić do uszkodzenia narządów wewnętrznych oraz nawet śmierci zwierzaka.

Aby zapobiec infekcji bydleniem jeleni, istotne jest regularne sprawdzanie skóry zwierząt przez weterynarza oraz utrzymywanie czystości w otoczeniu. Sucha i czysta przestrzeń niweluje ryzyko namnożenia się muchówek. W przypadku stwierdzenia obecności larw konieczna jest interwencja weterynarza w postaci przepisania leków lub podjęcia innych działań terapeutycznych. Dlatego profilaktyka stanowi kluczowy element ochrony przed infekcją i poważnymi konsekwencjami bydlęnia jeleni dla zwierząt łownych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bydleń jeleni w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

biel

białe czubki szczeciny porastającej grzbiet capa kozicy; stanowi jedno z trofeów kozicy.

berdebuska

nazwa jednej z dawnych strzelb.

bębenek

wabik na kuropatwy, zrobiony z naparstka obszytego z jednej strony irchą, na której napięty jest koński włos.

bij!

rozkaz wydawany przez sokolnika ptakowi łowczemu, aby zaatakował zwierzynę.

buszowanie, buszowanie, buszówka

o psie myśliwskim: przeszukiwanie trzcin i zarośli w pogoni za ptactwem lub zwierzyną.

bębnienie

zachowanie zajęcy w celu odstraszenia wroga; siadają wtedy na zadzie i przednimi skokami biją o ziemię.

borsuk, borsuk, jaźwiec (Mcles meles L).

gatunek łowny z rodziny łasicowatych. Długość ciała 61-72 cm, wysokość 30 cm, ciężar 10- 16 kg, kończyny silne - przednie zakończone długimi pazurami służącymi do kopania nor. (...)

baran, baran, tryk

dorosły samiec muflona.

bury

gwarowe określenie wilka.

buchtowanie

rycie gleby przez dziki w poszukiwaniu pożywienia.