Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: bażantowate

bażantowate, bażantowate (Phasianidae)

rodzina ptaków z rzędu kuraków, W Polsce żyją dziko 3 gatunki łowne: bażant, kuropatwa i przepiórka.

Bażantowate to rodzina ptaków z rzędu kuraków, obejmująca około 20 gatunków. Są one rozpowszechnione na całym świecie, z wyjątkiem Antarktydy. W Polsce żyją dziko trzy gatunki łowne: bażant, kuropatwa i przepiórka. Bażantowate charakteryzują się dużymi rozmiarami, długimi nogami, a także charakterystycznym długim ogonem. Ich upierzenie jest zazwyczaj ciemne lub brązowe, a pióra bardzo miękkie i delikatne.

Ptaki te posiadają duże, okrągłe oczy oraz silny dziób. Skrzydła bażantowatych są dość krótkie i szerokie, umożliwiając im szybkie i zwinne loty. Głównie żywią się owadami, ale także innymi małymi zwierzętami oraz nasionami roślin. Siedliska bażantowatych obejmują pola uprawne, lasy oraz parki narodowe. Są aktywne zarówno w ciągu dnia, jak i nocy, a ich głosy słyszalne są na odległość kilku kilometrów.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bażantowate w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

bąblowica

choroba wywołana przez larwę tasiemca bąblowcowego (Echinococcus granulosus), tworzącego pęcherze w ścianach jamy brzusznej lub wątroby.

brew, brew, korale, róża

u niektórych ptaków (np. głuszec, cietrzew) czerwona narośl nad okiem w kształcie półksiężyca.

bielenie

zdejmowanie skóry z ubitej zwierzyny.

biomasa

masa jaką posiada organizm łub grupa organizmów żywych (np. populacja).

bekas funtowy

gwarowe określenie dubella.

biegasowy

określenie myśliwego, poruszającego się pieszo podczas polowania z psami gończymi.

berto

drążek, na którym sadza się ptaka łowczego. Dawniej na b. sadzano również puchacza podczas polowania z nim na drapieżniki.

bielactwo

inaczej albinizm.

bernikla obrożna, bernikla obrożna (Branta bernikla L.)

gęś gnieżdżąca się w obrębie koła polarnego. W Polsce można spotkać b. w północnych rejonach kraju w okresie od września do kwietnia.

broń odprzodowa

dawna broń myśliwska ładowana od przodu (przez wylot lufy). Najpierw myśliwy nasypywał prochu a następnie wbijał do lufy pocisk. Broń odprzodowa stosowana była od XIV do XIX w.