Definicja hasła: białoczółka
- białoczółka
inaczej gęś białoczelna.
Białoczółka, inaczej gęś białoczelna, jest gatunkiem gęsi występującym w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Odznacza się mniejszym rozmiarem od gęgawy, osiągając długość ciała 66-75 cm oraz rozpiętość skrzydeł 115 cm. Zazwyczaj waży między 2 a 3 kg.
Charakterystyczną cechą białoczółki jest biała plama na czole, otaczająca nasadową część dzioba i zachodząca między oczy. Ptak ten jest drapieżnikiem, który żywi się głównie rybami, owadami i innymi małymi zwierzętami. Jego naturalnym środowiskiem są tereny otwarte, takie jak pola uprawne, łąki, pastwiska oraz brzegi jezior i rzek.
Białoczółka stanowi popularny cel łowiecki ze względu na swoje piękne upierzenie oraz charakterystyczną białą plamkę na czole. Ponadto może być hodowana zarówno dla ozdoby, jak i do produkcji mięsa oraz skór. Jednakże z uwagi na istniejące przepisy ochrony gatunkowej i konieczność zachowania równowagi ekosystemów, polowania na białoczółki podlegają szczególnym regulacjom.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj białoczółka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- błotniaki, błotniaki (Circus)
rodzaj ptaków drapieżnych z rodziny jastrzębiowatych W Polsce jako lęgowe występują trzy gatunki: b. stawowy, b. zbożowy i b. popielaty.
- bukowisko
okres godowy łosi przypadający na wrzesień (zob. łaś).
- borówka
przeważnie drewniana trąbka myśliwska.
- byk stadny
jeleń byk władający chmarą w okresie rykowiska.
- biotop
środowisko życia organizmów, odznaczające się swoistymi układami warunków ekologicznych (np. staw), które różnią go od sąsiadujących z nim. innych b.
- broda
1) pęk piór na szyi głuszca;
2) kępa włosów pod dolną szczęką łosia
3) kępa włosów na grzbiecie kozicy;
4) zwisająca część grzywy jelenia.
- bielenie
zdejmowanie skóry z ubitej zwierzyny.
- bukiet
gromadne zrywanie się barwnie upierzonych bażantów przed myśliwym.
- białoczółka
inaczej gęś białoczelna.
- bokobrody
kępy sierści na policzkach rysia.