Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: białoczółka

białoczółka

inaczej gęś białoczelna.

Białoczółka, inaczej gęś białoczelna, jest gatunkiem gęsi występującym w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Odznacza się mniejszym rozmiarem od gęgawy, osiągając długość ciała 66-75 cm oraz rozpiętość skrzydeł 115 cm. Zazwyczaj waży między 2 a 3 kg.

Charakterystyczną cechą białoczółki jest biała plama na czole, otaczająca nasadową część dzioba i zachodząca między oczy. Ptak ten jest drapieżnikiem, który żywi się głównie rybami, owadami i innymi małymi zwierzętami. Jego naturalnym środowiskiem są tereny otwarte, takie jak pola uprawne, łąki, pastwiska oraz brzegi jezior i rzek.

Białoczółka stanowi popularny cel łowiecki ze względu na swoje piękne upierzenie oraz charakterystyczną białą plamkę na czole. Ponadto może być hodowana zarówno dla ozdoby, jak i do produkcji mięsa oraz skór. Jednakże z uwagi na istniejące przepisy ochrony gatunkowej i konieczność zachowania równowagi ekosystemów, polowania na białoczółki podlegają szczególnym regulacjom.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj białoczółka w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

bielactwo

inaczej albinizm.

bałabanówka

nazwa dawnej strzelby myśliwskiej (zob. sagalasówka)

biała broń myśliwska

broń zaczepna do walki wręcz: rohatyna, oszczep, kordelas, tasak, miecz, nóż myśliwski. Obecnie używane są tylko kordelasy do dokłuwania grubego zwierza (w Polsce sposób zabroniony) i (...)

brodzące, brodzące (Ciconiformes)

rząd obejmujący ponad 100 gatunków. Do brodzących z ptaków łownych należy czapla siwa.

buszowanie, buszowanie, buszówka

o psie myśliwskim: przeszukiwanie trzcin i zarośli w pogoni za ptactwem lub zwierzyną.

bębnienie

zachowanie zajęcy w celu odstraszenia wroga; siadają wtedy na zadzie i przednimi skokami biją o ziemię.

brzemienna

jedynie o niedźwiedzicy noszącej płód.

brok

dawna myśliwska nazwa bardzo drobnego śrutu.

baka

inaczej poduszka. balistyka - nauka o ruchu pocisków badająca zjawiska zachodzące w lufie po zapaleniu prochu (b. wewnętrzna), ruch pocisku (...)

borówka

przeważnie drewniana trąbka myśliwska.