Definicja hasła: białoczółka
- białoczółka
inaczej gęś białoczelna.
Białoczółka, inaczej gęś białoczelna, jest gatunkiem gęsi występującym w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Odznacza się mniejszym rozmiarem od gęgawy, osiągając długość ciała 66-75 cm oraz rozpiętość skrzydeł 115 cm. Zazwyczaj waży między 2 a 3 kg.
Charakterystyczną cechą białoczółki jest biała plama na czole, otaczająca nasadową część dzioba i zachodząca między oczy. Ptak ten jest drapieżnikiem, który żywi się głównie rybami, owadami i innymi małymi zwierzętami. Jego naturalnym środowiskiem są tereny otwarte, takie jak pola uprawne, łąki, pastwiska oraz brzegi jezior i rzek.
Białoczółka stanowi popularny cel łowiecki ze względu na swoje piękne upierzenie oraz charakterystyczną białą plamkę na czole. Ponadto może być hodowana zarówno dla ozdoby, jak i do produkcji mięsa oraz skór. Jednakże z uwagi na istniejące przepisy ochrony gatunkowej i konieczność zachowania równowagi ekosystemów, polowania na białoczółki podlegają szczególnym regulacjom.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj białoczółka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- buszówka
inaczej buszowanie.
- biegasowy
określenie myśliwego, poruszającego się pieszo podczas polowania z psami gończymi.
- brok
dawna myśliwska nazwa bardzo drobnego śrutu.
- babrzysko, babrzysko, brochowisko
błotniste miejsce, najczęściej w lesie, w którym chętnie tarzają się jelenie lub dziki.
- broń odprzodowa
dawna broń myśliwska ładowana od przodu (przez wylot lufy). Najpierw myśliwy nasypywał prochu a następnie wbijał do lufy pocisk. Broń odprzodowa stosowana była od XIV do XIX w.
- brzemienna
jedynie o niedźwiedzicy noszącej płód.
- bierczy, bierczy, chwatny
chart, który po dogonieniu zwierza natychmiast chwyta go zręcznie.
- bieleć
o gronostaju, zającu bielaku i pardwie: zmieniać sierść lub pióra na zimę (na białe).
- bulgot
jeden z charakterystycznych głosów wydawanych podczas toków przez koguty cietrzewia.