Definicja hasła: białoczółka
- białoczółka
inaczej gęś białoczelna.
Białoczółka, inaczej gęś białoczelna, jest gatunkiem gęsi występującym w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Odznacza się mniejszym rozmiarem od gęgawy, osiągając długość ciała 66-75 cm oraz rozpiętość skrzydeł 115 cm. Zazwyczaj waży między 2 a 3 kg.
Charakterystyczną cechą białoczółki jest biała plama na czole, otaczająca nasadową część dzioba i zachodząca między oczy. Ptak ten jest drapieżnikiem, który żywi się głównie rybami, owadami i innymi małymi zwierzętami. Jego naturalnym środowiskiem są tereny otwarte, takie jak pola uprawne, łąki, pastwiska oraz brzegi jezior i rzek.
Białoczółka stanowi popularny cel łowiecki ze względu na swoje piękne upierzenie oraz charakterystyczną białą plamkę na czole. Ponadto może być hodowana zarówno dla ozdoby, jak i do produkcji mięsa oraz skór. Jednakże z uwagi na istniejące przepisy ochrony gatunkowej i konieczność zachowania równowagi ekosystemów, polowania na białoczółki podlegają szczególnym regulacjom.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj białoczółka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- bekanie
akt płciowy u jeleni i danieli.
- bezpiecznik
mechanizm zabezpieczający broń przed przypadkowym strzałem w niepożądanym momencie.
- bałabanówka
nazwa dawnej strzelby myśliwskiej (zob. sagalasówka)
- bąblowica
choroba wywołana przez larwę tasiemca bąblowcowego (Echinococcus granulosus), tworzącego pęcherze w ścianach jamy brzusznej lub wątroby.
- byk
dojrzały samiec żubra, łosia, jelenia i daniela.
- berdanka
przerobiony do użytku myśliwskiego karabin wojskowy systemu Berdana.
- biomasa
masa jaką posiada organizm łub grupa organizmów żywych (np. populacja).
- bębenek
wabik na kuropatwy, zrobiony z naparstka obszytego z jednej strony irchą, na której napięty jest koński włos.
- buchtowanie
rycie gleby przez dziki w poszukiwaniu pożywienia.