Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: bekanie

bekanie

akt płciowy u jeleni i danieli.

Bekanie - to zachowanie seksualne występujące u jeleni i danieli, polegające na wydawaniu głośnego, charakterystycznego dźwięku przez samca w okresie godowym. Dźwięk ten ma na celu przyciągnięcie uwagi samic oraz może być słyszany na znaczną odległość. Bekanie służy również do oznaczania terytorium i ostrzegania innych samców o swojej obecności. Samce jeleni i danieli wykonują bekanie poprzez napinanie mięśni gardła, co generuje donośny dźwięk trwający od kilku sekund do kilku minut. Dodatkowo, samce mogą skakać i skradać się podczas bekania, aby zwrócić uwagę potencjalnych partnerek.

Bekanie jest istotnym elementem życia seksualnego jeleni i danieli, pełniąc funkcje zarówno werbowania partnerek, jak i utrzymywania terytorium. Ponadto, stanowi ważne źródło informacji dla myśliwych, umożliwiając identyfikację samców oraz określenie ich pozycji w hierarchii społecznej. Dźwięk bekania jest nieodłącznym elementem obserwacji łowieckich oraz badań zachowań zwierząt leśnych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bekanie w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

broń odprzodowa

dawna broń myśliwska ładowana od przodu (przez wylot lufy). Najpierw myśliwy nasypywał prochu a następnie wbijał do lufy pocisk. Broń odprzodowa stosowana była od XIV do XIX w.

bobki

odchody łosia, jelenia, daniela, muflona, sarny, zająca i królika.

błotniaki, błotniaki (Circus)

rodzaj ptaków drapieżnych z rodziny jastrzębiowatych W Polsce jako lęgowe występują trzy gatunki: b. stawowy, b. zbożowy i b. popielaty.

brzemienna

jedynie o niedźwiedzicy noszącej płód.

bekanie

akt płciowy u jeleni i danieli.

bałamut

pies gończy gubiący trop, biegający po starym tropie lub głoszący ptaka, przez co wprowadza w błąd resztę psów.

bury

gwarowe określenie wilka.

brew, brew, korale, róża

u niektórych ptaków (np. głuszec, cietrzew) czerwona narośl nad okiem w kształcie półksiężyca.

bigle

angielska rasa psów gończych.

bełt

krótka i ciężka strzała do kuszy; składa się z grotu i trzonu, zaopatrzonego w dolnej części w lotki.