Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: baran

baran, baran, tryk

dorosły samiec muflona.

Baran to dorosły samiec muflona, który jest gatunkiem zwierzęcia z rodziny owczych. Jest to zwierzę o dużych rozmiarach, które może ważyć nawet do 100 kg. Baran ma długą sierść, która jest czarna lub brązowa w kolorze i ma białe plamy na grzbiecie i bokach. Jego długie, skręcone rogi są używane do walki między samcami o samice. Barany posiadają długie uszy i długi ogon.

Barany żyją w grupach składających się z kilku samic i jednego samca. Samce są bardzo terytorialne i walczą między sobą o samice. Samice są mniejsze od samców i mają jaśniejsze ubarwienie. Zazwyczaj barany żyją głównie w lasach Europy Południowej, Środkowej oraz w północnych rejonach Afryki.

Barany są polujonymi zwierzętami, a ich skóra jest używana do produkcji odzieży i obuwia. Ich mięso jest również spożywane przez ludzi, a ich rogami służą jako ozdoby lub narzędzia do rzeźbienia. Czasami hodowane są również na futra oraz mięso dla użytku człowieka.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj baran w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

bóbr europejski, bóbr europejski (Castor fiber L.)

gatunek z rodzaju bobrów. Na ziemiach polskich b. odgrywał ogromne znaczenie jako zwierzę łowne. Obecnie ze względu na niskie pogłowie jest pod ochroną. PZŁ prowadzi intensywne prace (...)

brożek

niewielka sieć używana dawniej do łowienia ptaków.

batalion, bojownik, batalion, bojownik (Philoma- chus pugnax L.)

ptak łowny z rodziny brodźców, rzędu siewkowatych. Długość samca 30-33 cm, samicy 24- 27 cm, rozpiętość skrzydeł odpowiednio 57-60 cm oraz 45-50 cm. Ma dość wysokie nogi, prosty (...)

bałuchy

oczy zająca (trzeszcze)

bekas dubelt

inaczej dubelt.

basior

dorosły samiec wilka.

białozór

inaczej sokół białozór.

bałwanek

kukła dzikiej kaczki zrobiona z drewna lub plastyku. Wypuszczony wiosną na wodę ma przywabiać na strzał kaczory.

biel

białe czubki szczeciny porastającej grzbiet capa kozicy; stanowi jedno z trofeów kozicy.

budka

1) zasłona z gałęzi stosowana przy polowaniach na cietrzewie i bataliony;
2) paśnik dla kuropatw ustawiany w polu.