Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: budan

budan

inaczej kureń.

Budan, znany również jako kureń, to rodzaj szałasu myśliwskiego zbudowanego z desek i częściowo przysypanego ziemią. Nazwa ta pochodzi głównie z regionu Polesia. Głównym celem budanu jest ukrycie myśliwego przed zwierzyną, umożliwiając mu bezpieczne obserwowanie i polowanie. Szałas taki może być wykonywany z różnych materiałów, takich jak drewno, metal czy tworzywo sztuczne, a niekiedy wyposażony jest w dodatkowe elementy ułatwiające korzystanie z niego.

Budan stanowi popularne narzędzie łowieckie służące do obserwowania i polowania na różne rodzaje zwierzyny. Dzięki możliwości schowania się wewnątrz szałasu myśliwy może lepiej widzieć otoczenie i skuteczniej zbliżyć się do zwierzęcia. Jest to szczególnie przydatne podczas polowań na dzikie zwierzęta, gdy wymagane jest zachowanie maksymalnej ostrożności oraz dyskrecji by uniknąć wzburzenia ofiary.

Budan pełni również funkcje ochronne w stosunku do warunków atmosferycznych, mogąc być wyposażony w dodatki ułatwiające komfortowe spędzanie czasu przez myśliwego podczas długiego wyczekiwania na zdobycz. To istotne narzędzie dla myśliwych uprawiających łowiectwo rekreacyjne czy też zajmujących się ochroną populacji dzikich zwierząt na terenach leśnych czy bagiennych.

Innymi słowy, budan stanowi miejscem schronienia dla myśliwego, pozwalając mu ukryć się przed obserwowanymi zwierzętami oraz chronić się przed warunkami pogodowymi podczas polowania.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj budan w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

berdanka

przerobiony do użytku myśliwskiego karabin wojskowy systemu Berdana.

bóbr europejski, bóbr europejski (Castor fiber L.)

gatunek z rodzaju bobrów. Na ziemiach polskich b. odgrywał ogromne znaczenie jako zwierzę łowne. Obecnie ze względu na niskie pogłowie jest pod ochroną. PZŁ prowadzi intensywne prace (...)

bezoar, bezoar, Izy jelenia

oleista ciecz wydzielająca się w dołkach łzowych przeżuwaczy, zwłaszcza jeleni.

biegasowy

określenie myśliwego, poruszającego się pieszo podczas polowania z psami gończymi.

broda

1) pęk piór na szyi głuszca;
2) kępa włosów pod dolną szczęką łosia
3) kępa włosów na grzbiecie kozicy;
4) zwisająca część grzywy jelenia.

bruzda

1) wgłębienie na łykach (zwykle mnogie) starych byków jelenia;
2) wgłębienie w profilu gwintowania lufy.

broń odtylcowa

broń myśliwska ładowana od tyłu (od strony kolby a nie przez wylot lufy), używana obecnie. Nazwę taką wprowadzono dla odróżnienia b.o. od wówczas stosowanej broni odprzodowej. Twórcą (...)

bródka

krótkie piórka ułożone w płaską szczoteczkę, wyrastającą z jednej stosiny tuż przy nasadzie ogona słonki (trofeum).

basista

jeleń wyróżniający się basowym głosem.

bielactwo

inaczej albinizm.