Definicja hasła: budan
- budan
inaczej kureń.
Budan, znany również jako kureń, to rodzaj szałasu myśliwskiego zbudowanego z desek i częściowo przysypanego ziemią. Nazwa ta pochodzi głównie z regionu Polesia. Głównym celem budanu jest ukrycie myśliwego przed zwierzyną, umożliwiając mu bezpieczne obserwowanie i polowanie. Szałas taki może być wykonywany z różnych materiałów, takich jak drewno, metal czy tworzywo sztuczne, a niekiedy wyposażony jest w dodatkowe elementy ułatwiające korzystanie z niego.
Budan stanowi popularne narzędzie łowieckie służące do obserwowania i polowania na różne rodzaje zwierzyny. Dzięki możliwości schowania się wewnątrz szałasu myśliwy może lepiej widzieć otoczenie i skuteczniej zbliżyć się do zwierzęcia. Jest to szczególnie przydatne podczas polowań na dzikie zwierzęta, gdy wymagane jest zachowanie maksymalnej ostrożności oraz dyskrecji by uniknąć wzburzenia ofiary.
Budan pełni również funkcje ochronne w stosunku do warunków atmosferycznych, mogąc być wyposażony w dodatki ułatwiające komfortowe spędzanie czasu przez myśliwego podczas długiego wyczekiwania na zdobycz. To istotne narzędzie dla myśliwych uprawiających łowiectwo rekreacyjne czy też zajmujących się ochroną populacji dzikich zwierząt na terenach leśnych czy bagiennych.
Innymi słowy, budan stanowi miejscem schronienia dla myśliwego, pozwalając mu ukryć się przed obserwowanymi zwierzętami oraz chronić się przed warunkami pogodowymi podczas polowania.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj budan w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- Brenneke, Brenneke, gwarowe breneka
ołowiany pocisk, ołowiana kula, konstrukcji niemieckiej firmy Wilhelm Brennecke, stosowana do broni myśliwskiej o lufach gładkich. Ma kształt cylindra z naciętymi rowkami skośnymi na (...)
- budka
1) zasłona z gałęzi stosowana przy polowaniach na cietrzewie i bataliony;
2) paśnik dla kuropatw ustawiany w polu.
- berdanka
przerobiony do użytku myśliwskiego karabin wojskowy systemu Berdana.
- badyle
1) nogi daniela, jelenia i łosia;
2) poroże badylarza.
- biegasowy
określenie myśliwego, poruszającego się pieszo podczas polowania z psami gończymi.
- broń odprzodowa
dawna broń myśliwska ładowana od przodu (przez wylot lufy). Najpierw myśliwy nasypywał prochu a następnie wbijał do lufy pocisk. Broń odprzodowa stosowana była od XIV do XIX w.
- bobrowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku pilnowania przez ludność miejscową żeremi bobrów w obrębie osady.
- broda
1) pęk piór na szyi głuszca;
2) kępa włosów pod dolną szczęką łosia
3) kępa włosów na grzbiecie kozicy;
4) zwisająca część grzywy jelenia.
- borsuk, borsuk, jaźwiec (Mcles meles L).
gatunek łowny z rodziny łasicowatych. Długość ciała 61-72 cm, wysokość 30 cm, ciężar 10- 16 kg, kończyny silne - przednie zakończone długimi pazurami służącymi do kopania nor. (...)
- bierczy, bierczy, chwatny
chart, który po dogonieniu zwierza natychmiast chwyta go zręcznie.