Definicja hasła: bydlarz
- bydlarz
pies gończy rzucający się na zwierzęta domowe (trzodę łub bydło).
Bydlarz to specjalnie wyszkolony pies gończy, który jest używany do ścigania i łapania zwierząt domowych, takie jak bydło, trzoda chlewna czy owce. Jego głównym zadaniem jest wytrzymałe i skuteczne poganianie tych zwierząt w celu zapobieżenia ich ucieczce lub szkodom wyrządzanym przez nie na polach uprawnych. Bydlarz jest odmianą psa gończego, którą szczególnie ceniono dawniej w rolnictwie, gdy zwierzęta domowe miały większe znaczenie gospodarcze.
Różne rasy bydlarzy charakteryzują się różnymi umiejętnościami. Zazwyczaj są to psy średniej wielkości o dużej wytrzymałości fizycznej, doskonałym węchu oraz silnym instynktem łowieckim. Bydlarz musi być posłuszny i skoncentrowany na wykonywaniu poleceń swojego przewodnika, co jest kluczowe podczas pracy z dużymi i potencjalnie niebezpiecznymi zwierzętami. Szczególnie w Polsce terenowce (rasy psów myśliwskich) zaliczają się do bydlarzy.
Dzięki współpracy z człowiekiem bydlarz potrafi precyzyjnie wykorzystać swoje zdolności do kontrolowania zachowań i ruchów stada zwierząt domowych, co przyczynia się do zwiększenia efektywności pracy przy zagrodach czy pastwiskach. Obecnie, ze względu na zmiany w rolnictwie i hodowli zwierząt, rola bydlarza może być mniej istotna niż przed laty, jednak wciąż stanowi cenny element tradycji myśliwskiej i kultury wiejskiej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bydlarz w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- bielak
inaczej zając bielak.
- buchtowisko, buchtowisko, buchta
miejsce zryte przez dziki szukąjące pożywienia.
- bobrowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku pilnowania przez ludność miejscową żeremi bobrów w obrębie osady.
- brzemienna
jedynie o niedźwiedzicy noszącej płód.
- burknięcie
charakterystyczny odgłos zrywającego się z ziemi jarząbka.
- bażant kaukaski
inaczej bażant zwyczajny.
- bezoar, bezoar, Izy jelenia
oleista ciecz wydzielająca się w dołkach łzowych przeżuwaczy, zwłaszcza jeleni.
- brek
typ czterokołowego odkrytego pojazdu konnego na resorach używanego do polowań na przełomie XVIII-XIX w.
- bałuchy
oczy zająca (trzeszcze)