Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: bydlarz

bydlarz

pies gończy rzucający się na zwierzęta domowe (trzodę łub bydło).

Bydlarz to specjalnie wyszkolony pies gończy, który jest używany do ścigania i łapania zwierząt domowych, takie jak bydło, trzoda chlewna czy owce. Jego głównym zadaniem jest wytrzymałe i skuteczne poganianie tych zwierząt w celu zapobieżenia ich ucieczce lub szkodom wyrządzanym przez nie na polach uprawnych. Bydlarz jest odmianą psa gończego, którą szczególnie ceniono dawniej w rolnictwie, gdy zwierzęta domowe miały większe znaczenie gospodarcze.

Różne rasy bydlarzy charakteryzują się różnymi umiejętnościami. Zazwyczaj są to psy średniej wielkości o dużej wytrzymałości fizycznej, doskonałym węchu oraz silnym instynktem łowieckim. Bydlarz musi być posłuszny i skoncentrowany na wykonywaniu poleceń swojego przewodnika, co jest kluczowe podczas pracy z dużymi i potencjalnie niebezpiecznymi zwierzętami. Szczególnie w Polsce terenowce (rasy psów myśliwskich) zaliczają się do bydlarzy.

Dzięki współpracy z człowiekiem bydlarz potrafi precyzyjnie wykorzystać swoje zdolności do kontrolowania zachowań i ruchów stada zwierząt domowych, co przyczynia się do zwiększenia efektywności pracy przy zagrodach czy pastwiskach. Obecnie, ze względu na zmiany w rolnictwie i hodowli zwierząt, rola bydlarza może być mniej istotna niż przed laty, jednak wciąż stanowi cenny element tradycji myśliwskiej i kultury wiejskiej.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bydlarz w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

bytować

o zwierzynie żyjącej w łowisku.

baza hodowlana

pogłowie zwierzyny konieczne do prowadzenia hodowli danego gatunku w łowisku.

bobrowanie

szukanie przez psa zmierzymy w zaroślach wodnych.

bruceloza

inaczej choroba Banga.

bezpiecznik

mechanizm zabezpieczający broń przed przypadkowym strzałem w niepożądanym momencie.

bok

inaczej nadlufka.

brzemienna

jedynie o niedźwiedzicy noszącej płód.

baza paszowa

żer dostępny dla zwierzyny w danym łowisku.

bielenie

zdejmowanie skóry z ubitej zwierzyny.

broń odtylcowa

broń myśliwska ładowana od tyłu (od strony kolby a nie przez wylot lufy), używana obecnie. Nazwę taką wprowadzono dla odróżnienia b.o. od wówczas stosowanej broni odprzodowej. Twórcą (...)