Definicja hasła: bydlarz
- bydlarz
pies gończy rzucający się na zwierzęta domowe (trzodę łub bydło).
Bydlarz to specjalnie wyszkolony pies gończy, który jest używany do ścigania i łapania zwierząt domowych, takie jak bydło, trzoda chlewna czy owce. Jego głównym zadaniem jest wytrzymałe i skuteczne poganianie tych zwierząt w celu zapobieżenia ich ucieczce lub szkodom wyrządzanym przez nie na polach uprawnych. Bydlarz jest odmianą psa gończego, którą szczególnie ceniono dawniej w rolnictwie, gdy zwierzęta domowe miały większe znaczenie gospodarcze.
Różne rasy bydlarzy charakteryzują się różnymi umiejętnościami. Zazwyczaj są to psy średniej wielkości o dużej wytrzymałości fizycznej, doskonałym węchu oraz silnym instynktem łowieckim. Bydlarz musi być posłuszny i skoncentrowany na wykonywaniu poleceń swojego przewodnika, co jest kluczowe podczas pracy z dużymi i potencjalnie niebezpiecznymi zwierzętami. Szczególnie w Polsce terenowce (rasy psów myśliwskich) zaliczają się do bydlarzy.
Dzięki współpracy z człowiekiem bydlarz potrafi precyzyjnie wykorzystać swoje zdolności do kontrolowania zachowań i ruchów stada zwierząt domowych, co przyczynia się do zwiększenia efektywności pracy przy zagrodach czy pastwiskach. Obecnie, ze względu na zmiany w rolnictwie i hodowli zwierząt, rola bydlarza może być mniej istotna niż przed laty, jednak wciąż stanowi cenny element tradycji myśliwskiej i kultury wiejskiej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bydlarz w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- bobki
odchody łosia, jelenia, daniela, muflona, sarny, zająca i królika.
- bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski, bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski (Phasianus colchicus L.)
ptak łowny z rodziny bażan- towatych, z rzędu kuraków. Pochodzi głównie z zachodniej i środkowej Azji, do Polski sprowadzony w XVIII w. Samieć jest barwnie upierzony o metalicznym połysku (...)
- basior
dorosły samiec wilka.
- bażant kolchijski, bażant kolchijski, obrożny
bażant zwyczajny posiadający białą obrożę na szyi.
- bełt
krótka i ciężka strzała do kuszy; składa się z grotu i trzonu, zaopatrzonego w dolnej części w lotki.
- bij!
rozkaz wydawany przez sokolnika ptakowi łowczemu, aby zaatakował zwierzynę.
- baskila
metalowa część łącząca kolbę z lufami w łamanej broni myśliwskiej. W baskili znajdują się mechanizmy napinające, odpalające i zabezpieczające.
- bobrowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku pilnowania przez ludność miejscową żeremi bobrów w obrębie osady.
- bóbr europejski, bóbr europejski (Castor fiber L.)
gatunek z rodzaju bobrów. Na ziemiach polskich b. odgrywał ogromne znaczenie jako zwierzę łowne. Obecnie ze względu na niskie pogłowie jest pod ochroną. PZŁ prowadzi intensywne prace (...)
- bukowisko
okres godowy łosi przypadający na wrzesień (zob. łaś).