Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: bażantarnik

bażantarnik

wykwalifikowany pracownik prowadzący hodowlę w bażantarni

Bażantarnik to wykwalifikowany pracownik, który zajmuje się prowadzeniem hodowli bażantów. Jego zadania obejmują opiekę nad ptakami, zapewnienie im odpowiednich warunków utrzymania, karmienie oraz kontrolę nad rozrodem. Bażantarnik musi także dbać o stan zdrowia bażantów i podjąć działania zapobiegawcze w przypadku chorób lub problemów zdrowotnych w stadzie.

Bażantarnik jest odpowiedzialny za monitorowanie populacji i prowadzenie działań mających na celu utrzymanie zdrowia i dobrej kondycji ptaków. Ponadto może również być zaangażowany w procesy selekcji genetycznej celem uzyskania określonych cech u bażantów, takich jak kolor upierzenia czy rozmiar ciała.

W pracy bażantarzika istotne jest też doglądanie zagrożeń wynikających z drapieżników czy chorób zakaźnych. Bażantarnik musi dbać o bioasekurację, by zapobiegać wtórnym infekcjom wśród ptaków hodowlanych, co wymaga znajomości procedur i praktyk higienicznych stosowanych w fermach hodowlanych.

Praca bażantarznika wymaga specjalistycznej wiedzy z zakresu hodowli zwierząt, zootechniki oraz rolnictwa. Pracownik ten osiąga swoje kompetencje poprzez doświadczenie zawodowe i specjalistyczne szkolenia z zakresu hodowli bażantów oraz zarządzania ptasznictwem. Bażantarnik może pracować zarówno w małych rodzinnych fermach, jak i w większych przedsiębiorstwach zajmujących się hodowlą bażantów.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bażantarnik w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

babrzysko, babrzysko, brochowisko

błotniste miejsce, najczęściej w lesie, w którym chętnie tarzają się jelenie lub dziki.

biel

białe czubki szczeciny porastającej grzbiet capa kozicy; stanowi jedno z trofeów kozicy.

bobrowanie

szukanie przez psa zmierzymy w zaroślach wodnych.

buchtowanie

rycie gleby przez dziki w poszukiwaniu pożywienia.

bażant kolchijski, bażant kolchijski, obrożny

bażant zwyczajny posiadający białą obrożę na szyi.

bekas funtowy

gwarowe określenie dubella.

budka

1) zasłona z gałęzi stosowana przy polowaniach na cietrzewie i bataliony;
2) paśnik dla kuropatw ustawiany w polu.

broń odtylcowa

broń myśliwska ładowana od tyłu (od strony kolby a nie przez wylot lufy), używana obecnie. Nazwę taką wprowadzono dla odróżnienia b.o. od wówczas stosowanej broni odprzodowej. Twórcą (...)

buszówka

inaczej buszowanie.

bernikla obrożna, bernikla obrożna (Branta bernikla L.)

gęś gnieżdżąca się w obrębie koła polarnego. W Polsce można spotkać b. w północnych rejonach kraju w okresie od września do kwietnia.