Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: buchta

buchta

inaczej buchtowisko.

Buchta to miejsce zryte przez dziki, które szukają pożywienia. Jest to inaczej nazywane buchtowiskiem. Buchty są zazwyczaj tworzone w miejscach, gdzie dziki mogą znaleźć łatwo pożywienie, takie jak trawa, korzenie lub owoce. Dzik może wykopać buchtę w celu znalezienia pożywienia lub schronienia.

Buchty są często używane przez myśliwych do śledzenia dzików. Myśliwi mogą śledzić ślady dzików i odczytać ich zachowanie na podstawie buchtowiska. Mogą one również określić, czy dzik jest samotny czy w grupie, a także jaki rodzaj pożywienia szuka.

Buchty są również używane przez naukowców do badania dzikich zwierząt. Naukowcy mogą analizować buchty, aby lepiej zrozumieć zachowanie dzikich zwierząt i ich wpływ na środowisko. Mogą również określić, jak dzikie zwierzęta wykorzystują swoje otoczenie i jak się przystosowały do nowych warunków środowiskowych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj buchta w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

brzemienna

jedynie o niedźwiedzicy noszącej płód.

bezpieczeństwo na polowaniu

środki ostrożności, które należy I przestrzegać podczas polowania. Trzeba pamiętać, że broń na polowanie i z polowania przenosimy rozładowaną w futerale. Broń ładujemy po zajęciu (...)

basista

jeleń wyróżniający się basowym głosem.

berdebuska

nazwa jednej z dawnych strzelb.

biała broń myśliwska

broń zaczepna do walki wręcz: rohatyna, oszczep, kordelas, tasak, miecz, nóż myśliwski. Obecnie używane są tylko kordelasy do dokłuwania grubego zwierza (w Polsce sposób zabroniony) i (...)

baka

inaczej poduszka. balistyka - nauka o ruchu pocisków badająca zjawiska zachodzące w lufie po zapaleniu prochu (b. wewnętrzna), ruch pocisku (...)

bruzda

1) wgłębienie na łykach (zwykle mnogie) starych byków jelenia;
2) wgłębienie w profilu gwintowania lufy.

basior

dorosły samiec wilka.

bielak

inaczej zając bielak.

budka

1) zasłona z gałęzi stosowana przy polowaniach na cietrzewie i bataliony;
2) paśnik dla kuropatw ustawiany w polu.