Definicja hasła: broń odtylcowa
- broń odtylcowa
broń myśliwska ładowana od tyłu (od strony kolby a nie przez wylot lufy), używana obecnie. Nazwę taką wprowadzono dla odróżnienia b.o. od wówczas stosowanej broni odprzodowej. Twórcą pierwszej b.o. był francuski rusznikarz Lefauchetux w 1832 r. (zob. lefoszówka).
Dziękuję za udostępnienie informacji na temat broni odtylcowej. Poniżej znajdziesz rozwiniętą definicję tego terminu.
Broń odtylcowa to rodzaj broni myśliwskiej, która jest ładowana od tyłu, czyli od strony kolby, a nie przez wylot lufy. Nazwa ta została wprowadzona w celu odróżnienia jej od broni odprzodowej. Pierwszą broń odtylcową wyprodukował francuski rusznikarz Lefauchetux w 1832 roku i nazwano ją lefoszówką. Iglica była wbudowana w tylną część łuski, co pozwalało na szybkie ładowanie. Wadą tego typu broni było jednak to, że naboje mogły się mimowolnie odpalać.
Współczesne bronie odtylcowe są zazwyczaj produkowane z materiałów lekkich i trwałych, takich jak aluminium i tworzywa sztuczne. Są one dostępne w różnych kalibrach i mają różne funkcje, takie jak bezpiecznik, przeładowanie oraz regulacja długości lufy. Większość modeli posiada też system zabezpieczający przed przedwczesnym wystrzałem.
Broń odtylcowa jest obecnie używana do polowań na drobną zwierzynę oraz do celów sportowych. Jest to bardzo popularny rodzaj broni myśliwskiej ze względu na swoje lekkie i trwałe materiały oraz łatwość użytkowania.
Należy również podkreślić, że broń odtylcowa jest przedmiotem wielu przepisów dotyczących posiadania, przechowywania i użytkowania. Konieczne jest przestrzeganie wszelkich norm i procedur związanych z legalnym posiadaniem oraz używaniem tego rodzaju uzbrojenia.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj broń odtylcowa w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- bażantarnik
wykwalifikowany pracownik prowadzący hodowlę w bażantarni
- baran, baran, tryk
dorosły samiec muflona.
- bieg myśliwski
współczesna hippiczna impreza sportowa rozgrywana przeważnie w dniu św. Huberta (3 XI), wywodząca się z polowań konnych na lisy.
- bielak
inaczej zając bielak.
- broń myśliwska
broń biała lub palna, wyrabiana lub przystosowana do celów myśliwskich. Pierwszą bronią myśliwską pierwotnego człowieka były pałki i maczugi, później oszczepy, topory, proce, łuki i (...)
- bukiet
gromadne zrywanie się barwnie upierzonych bażantów przed myśliwym.
- bukiew
nasiona buka, ulubiona karma zwierzyny, szczególnie dzików. Jeżeli bukiew obrodzi w jakiejś okolicy, to dziki ściągają tam z całego terenu.
- bukowisko
okres godowy łosi przypadający na wrzesień (zob. łaś).
- bałwanica
żerdka, na której umieszcza się bałwana.
- bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski, bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski (Phasianus colchicus L.)
ptak łowny z rodziny bażan- towatych, z rzędu kuraków. Pochodzi głównie z zachodniej i środkowej Azji, do Polski sprowadzony w XVIII w. Samieć jest barwnie upierzony o metalicznym połysku (...)