Definicja hasła: broń odtylcowa
- broń odtylcowa
broń myśliwska ładowana od tyłu (od strony kolby a nie przez wylot lufy), używana obecnie. Nazwę taką wprowadzono dla odróżnienia b.o. od wówczas stosowanej broni odprzodowej. Twórcą pierwszej b.o. był francuski rusznikarz Lefauchetux w 1832 r. (zob. lefoszówka).
Dziękuję za udostępnienie informacji na temat broni odtylcowej. Poniżej znajdziesz rozwiniętą definicję tego terminu.
Broń odtylcowa to rodzaj broni myśliwskiej, która jest ładowana od tyłu, czyli od strony kolby, a nie przez wylot lufy. Nazwa ta została wprowadzona w celu odróżnienia jej od broni odprzodowej. Pierwszą broń odtylcową wyprodukował francuski rusznikarz Lefauchetux w 1832 roku i nazwano ją lefoszówką. Iglica była wbudowana w tylną część łuski, co pozwalało na szybkie ładowanie. Wadą tego typu broni było jednak to, że naboje mogły się mimowolnie odpalać.
Współczesne bronie odtylcowe są zazwyczaj produkowane z materiałów lekkich i trwałych, takich jak aluminium i tworzywa sztuczne. Są one dostępne w różnych kalibrach i mają różne funkcje, takie jak bezpiecznik, przeładowanie oraz regulacja długości lufy. Większość modeli posiada też system zabezpieczający przed przedwczesnym wystrzałem.
Broń odtylcowa jest obecnie używana do polowań na drobną zwierzynę oraz do celów sportowych. Jest to bardzo popularny rodzaj broni myśliwskiej ze względu na swoje lekkie i trwałe materiały oraz łatwość użytkowania.
Należy również podkreślić, że broń odtylcowa jest przedmiotem wielu przepisów dotyczących posiadania, przechowywania i użytkowania. Konieczne jest przestrzeganie wszelkich norm i procedur związanych z legalnym posiadaniem oraz używaniem tego rodzaju uzbrojenia.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj broń odtylcowa w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- bigle
angielska rasa psów gończych.
- baka
inaczej poduszka. balistyka - nauka o ruchu pocisków badająca zjawiska zachodzące w lufie po zapaleniu prochu (b. wewnętrzna), ruch pocisku (...)
- budka
1) zasłona z gałęzi stosowana przy polowaniach na cietrzewie i bataliony;
2) paśnik dla kuropatw ustawiany w polu.
- brew, brew, korale, róża
u niektórych ptaków (np. głuszec, cietrzew) czerwona narośl nad okiem w kształcie półksiężyca.
- bałwan, bałwan, cień
wypchany cietrzew lub zrobiona z tektury jego makieta osadzona na żerdce - bałwanicy. B. umieszczony w koronie drzew (przeważnie brzóz) ma przywabiać cietrzewie.
- broda
1) pęk piór na szyi głuszca;
2) kępa włosów pod dolną szczęką łosia
3) kępa włosów na grzbiecie kozicy;
4) zwisająca część grzywy jelenia.
- breneka
potocznie o naboju i pocisku kulowym do broni śrutowej
- burknięcie
charakterystyczny odgłos zrywającego się z ziemi jarząbka.
- bernikla obrożna, bernikla obrożna (Branta bernikla L.)
gęś gnieżdżąca się w obrębie koła polarnego. W Polsce można spotkać b. w północnych rejonach kraju w okresie od września do kwietnia.