Definicja hasła: broń odtylcowa
- broń odtylcowa
broń myśliwska ładowana od tyłu (od strony kolby a nie przez wylot lufy), używana obecnie. Nazwę taką wprowadzono dla odróżnienia b.o. od wówczas stosowanej broni odprzodowej. Twórcą pierwszej b.o. był francuski rusznikarz Lefauchetux w 1832 r. (zob. lefoszówka).
Broń odtylcowa to rodzaj broni myśliwskiej, która jest ładowana od tyłu, czyli od strony kolby, a nie przez wylot lufy. Nazwa ta została wprowadzona w celu odróżnienia jej od broni odprzodowej. Pierwszą broń odtylcową wyprodukował francuski rusznikarz Lefauchetux w 1832 roku i nazwano ją lefoszówką. Iglica była wbudowana w tylną część łuski, co pozwalało na szybkie ładowanie. Wadą tego typu broni było jednak to, że naboje mogły się mimowolnie odpalać.
Współczesne bronie odtylcowe są zazwyczaj produkowane z materiałów lekkich i trwałych, takich jak aluminium i tworzywa sztuczne. Są one dostępne w różnych kalibrach i mają różne funkcje, takie jak bezpiecznik, przeładowanie i regulacja długości lufy. Większość modeli ma też system zabezpieczający przed przedwczesnym wystrzałem.
Broń odtylcowa jest obecnie używana do polowań na drobną zwierzynę oraz do celów sportowych. Jest to bardzo popularny rodzaj broni myśliwskiej ze względu na swoje lekkie i trwałe materiały oraz łatwość użytkowania.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj broń odtylcowa w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- Brenneke, Brenneke, gwarowe breneka
ołowiany pocisk, ołowiana kula, konstrukcji niemieckiej firmy Wilhelm Brennecke, stosowana do broni myśliwskiej o lufach gładkich. Ma kształt cylindra z naciętymi rowkami skośnymi na (...)
- bielenie
zdejmowanie skóry z ubitej zwierzyny.
- buszówka
inaczej buszowanie.
- borówka
przeważnie drewniana trąbka myśliwska.
- baza hodowlana
pogłowie zwierzyny konieczne do prowadzenia hodowli danego gatunku w łowisku.
- borsuk, borsuk, jaźwiec (Mcles meles L).
gatunek łowny z rodziny łasicowatych. Długość ciała 61-72 cm, wysokość 30 cm, ciężar 10- 16 kg, kończyny silne - przednie zakończone długimi pazurami służącymi do kopania nor. (...)
- bażantowate, bażantowate (Phasianidae)
rodzina ptaków z rzędu kuraków, W Polsce żyją dziko 3 gatunki łowne: bażant, kuropatwa i przepiórka.
- brek
typ czterokołowego odkrytego pojazdu konnego na resorach używanego do polowań na przełomie XVIII-XIX w.
- bróg
ruchomy daszek oparty na czterech słupkach, pod którym przechowuje się siano, liściarkę i inną karmę dla zwierzyny.
- bębenek
wabik na kuropatwy, zrobiony z naparstka obszytego z jednej strony irchą, na której napięty jest koński włos.