Definicja hasła: broń odtylcowa
- broń odtylcowa
broń myśliwska ładowana od tyłu (od strony kolby a nie przez wylot lufy), używana obecnie. Nazwę taką wprowadzono dla odróżnienia b.o. od wówczas stosowanej broni odprzodowej. Twórcą pierwszej b.o. był francuski rusznikarz Lefauchetux w 1832 r. (zob. lefoszówka).
Dziękuję za udostępnienie informacji na temat broni odtylcowej. Poniżej znajdziesz rozwiniętą definicję tego terminu.
Broń odtylcowa to rodzaj broni myśliwskiej, która jest ładowana od tyłu, czyli od strony kolby, a nie przez wylot lufy. Nazwa ta została wprowadzona w celu odróżnienia jej od broni odprzodowej. Pierwszą broń odtylcową wyprodukował francuski rusznikarz Lefauchetux w 1832 roku i nazwano ją lefoszówką. Iglica była wbudowana w tylną część łuski, co pozwalało na szybkie ładowanie. Wadą tego typu broni było jednak to, że naboje mogły się mimowolnie odpalać.
Współczesne bronie odtylcowe są zazwyczaj produkowane z materiałów lekkich i trwałych, takich jak aluminium i tworzywa sztuczne. Są one dostępne w różnych kalibrach i mają różne funkcje, takie jak bezpiecznik, przeładowanie oraz regulacja długości lufy. Większość modeli posiada też system zabezpieczający przed przedwczesnym wystrzałem.
Broń odtylcowa jest obecnie używana do polowań na drobną zwierzynę oraz do celów sportowych. Jest to bardzo popularny rodzaj broni myśliwskiej ze względu na swoje lekkie i trwałe materiały oraz łatwość użytkowania.
Należy również podkreślić, że broń odtylcowa jest przedmiotem wielu przepisów dotyczących posiadania, przechowywania i użytkowania. Konieczne jest przestrzeganie wszelkich norm i procedur związanych z legalnym posiadaniem oraz używaniem tego rodzaju uzbrojenia.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj broń odtylcowa w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- berdanka
przerobiony do użytku myśliwskiego karabin wojskowy systemu Berdana.
- barłóg
legowisko dzika lub niedźwiedzia.
- biotop
środowisko życia organizmów, odznaczające się swoistymi układami warunków ekologicznych (np. staw), które różnią go od sąsiadujących z nim. innych b.
- bekasy
nazwa kilku gatunków ptaków łownych z rodziny brodźców. W Polsce występują: bekasik, dubelt i kszyk. Do b. niektórzy zaliczają też słonkę, należącą do tej samej rodziny.
- bieleć
o gronostaju, zającu bielaku i pardwie: zmieniać sierść lub pióra na zimę (na białe).
- badylarz
byk łosia lub daniela posiadający poroże (zamiast łopat) o odnogach jak u jelenia.
- baka
inaczej poduszka. balistyka - nauka o ruchu pocisków badająca zjawiska zachodzące w lufie po zapaleniu prochu (b. wewnętrzna), ruch pocisku (...)
- borsuk, borsuk, jaźwiec (Mcles meles L).
gatunek łowny z rodziny łasicowatych. Długość ciała 61-72 cm, wysokość 30 cm, ciężar 10- 16 kg, kończyny silne - przednie zakończone długimi pazurami służącymi do kopania nor. (...)
- baza paszowa
żer dostępny dla zwierzyny w danym łowisku.