Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: blaski

blaski

inaczej trzeszcze.

Blaski, inaczej trzeszcze, to charakterystyczne połyskujące odblaski w świetle słonecznym lub reflektorów, które pojawiają się na oczach zająca. Stanowią one efekt odbicia światła od warstwy rogówki oraz ciekłego środka oka. Blaski występują u wielu gatunków zwierząt, jednak szczególnie dobrze widoczne są u zająca.

Zjawisko blasków ma istotne znaczenie dla polowania na zające, ponieważ ułatwia ono lokalizację zwierzęcia w terenie. Łowcy wykorzystują blaski do identyfikacji zająca i oceny jego pozycji oraz ruchu. Pojedynczy blask może być bardzo jasny i łatwy do zauważenia, co umożliwia precyzyjne określenie kierunku, w którym porusza się zwierze.

W praktyce polowania na zające łowcy starają się unikać bezpośredniego patrzenia zwierzyny w oczy, aby uniknąć wywołania blasków, które mogłyby przestraszyć lub zagrozić ucieczką zdobyczy. Zamiast tego koncentrują się na obserwacji ruchu i śladów zwierzęcia, a jedynie okazjonalnie sprawdzają jego pozycję przez zwrócenie uwagi na ewentualne blaski.

W kontekście przyrody i ekologii zjawisko blasków u zająca jest interesującym przykładem adaptacji do środowiska, którego funkcja obejmuje zarówno ochronę przed drapieżnikami poprzez unikanie bezpośredniego kontaktu wzrokowego, jak i ułatwianie polowania człowiekowi poprzez identyfikację zdobyczy.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj blaski w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

bekasy

nazwa kilku gatunków ptaków łownych z rodziny brodźców. W Polsce występują: bekasik, dubelt i kszyk. Do b. niektórzy zaliczają też słonkę, należącą do tej samej rodziny.

bażantarnik

wykwalifikowany pracownik prowadzący hodowlę w bażantarni

bekas dubelt

inaczej dubelt.

broń odtylcowa

broń myśliwska ładowana od tyłu (od strony kolby a nie przez wylot lufy), używana obecnie. Nazwę taką wprowadzono dla odróżnienia b.o. od wówczas stosowanej broni odprzodowej. Twórcą (...)

bieleć

o gronostaju, zającu bielaku i pardwie: zmieniać sierść lub pióra na zimę (na białe).

bróg

ruchomy daszek oparty na czterech słupkach, pod którym przechowuje się siano, liściarkę i inną karmę dla zwierzyny.

bernikla obrożna, bernikla obrożna (Branta bernikla L.)

gęś gnieżdżąca się w obrębie koła polarnego. W Polsce można spotkać b. w północnych rejonach kraju w okresie od września do kwietnia.

białoczółka

inaczej gęś białoczelna.

Browning

popularna broń samoczynna, której nazwa pochodzi od nazwiska konstruktora Johna Browninga, również twórcy nadlufkt (1926 r.) stanowiącej podstawę produkcji, znana całym świecie, nadlufki (...)

bierczy, bierczy, chwatny

chart, który po dogonieniu zwierza natychmiast chwyta go zręcznie.