Definicja hasła: blaski
- blaski
inaczej trzeszcze.
Blaski, inaczej trzeszcze, to charakterystyczne połyskujące odblaski w świetle słonecznym lub reflektorów, które pojawiają się na oczach zająca. Stanowią one efekt odbicia światła od warstwy rogówki oraz ciekłego środka oka. Blaski występują u wielu gatunków zwierząt, jednak szczególnie dobrze widoczne są u zająca.
Zjawisko blasków ma istotne znaczenie dla polowania na zające, ponieważ ułatwia ono lokalizację zwierzęcia w terenie. Łowcy wykorzystują blaski do identyfikacji zająca i oceny jego pozycji oraz ruchu. Pojedynczy blask może być bardzo jasny i łatwy do zauważenia, co umożliwia precyzyjne określenie kierunku, w którym porusza się zwierze.
W praktyce polowania na zające łowcy starają się unikać bezpośredniego patrzenia zwierzyny w oczy, aby uniknąć wywołania blasków, które mogłyby przestraszyć lub zagrozić ucieczką zdobyczy. Zamiast tego koncentrują się na obserwacji ruchu i śladów zwierzęcia, a jedynie okazjonalnie sprawdzają jego pozycję przez zwrócenie uwagi na ewentualne blaski.
W kontekście przyrody i ekologii zjawisko blasków u zająca jest interesującym przykładem adaptacji do środowiska, którego funkcja obejmuje zarówno ochronę przed drapieżnikami poprzez unikanie bezpośredniego kontaktu wzrokowego, jak i ułatwianie polowania człowiekowi poprzez identyfikację zdobyczy.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj blaski w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- buchtowisko, buchtowisko, buchta
miejsce zryte przez dziki szukąjące pożywienia.
- brek
typ czterokołowego odkrytego pojazdu konnego na resorach używanego do polowań na przełomie XVIII-XIX w.
- Browning
popularna broń samoczynna, której nazwa pochodzi od nazwiska konstruktora Johna Browninga, również twórcy nadlufkt (1926 r.) stanowiącej podstawę produkcji, znana całym świecie, nadlufki (...)
- bukiew
nasiona buka, ulubiona karma zwierzyny, szczególnie dzików. Jeżeli bukiew obrodzi w jakiejś okolicy, to dziki ściągają tam z całego terenu.
- broń odprzodowa
dawna broń myśliwska ładowana od przodu (przez wylot lufy). Najpierw myśliwy nasypywał prochu a następnie wbijał do lufy pocisk. Broń odprzodowa stosowana była od XIV do XIX w.
- blaszkodziobe, blaszkodziobe (Anseriformes)
rząd ptaków wodnych i wodno-błotnych, do których z ptaków łownych należą gęsi i kaczki. B. mają stosunkowo długą i cienką szyję, dziób pokryty miękką skórą, zakończony tzw. (...)
- bierczy, bierczy, chwatny
chart, który po dogonieniu zwierza natychmiast chwyta go zręcznie.
- bekiesza
okrycie z sukna podbite futrem używane na polowaniach w zimie, wprowadzone za czasów króla Stefana Batorego.
- bytować
o zwierzynie żyjącej w łowisku.
- bobrowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku pilnowania przez ludność miejscową żeremi bobrów w obrębie osady.