Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: blaski

blaski

inaczej trzeszcze.

Blaski, inaczej trzeszcze, to charakterystyczne połyskujące odblaski w świetle słonecznym lub reflektorów, które pojawiają się na oczach zająca. Stanowią one efekt odbicia światła od warstwy rogówki oraz ciekłego środka oka. Blaski występują u wielu gatunków zwierząt, jednak szczególnie dobrze widoczne są u zająca.

Zjawisko blasków ma istotne znaczenie dla polowania na zające, ponieważ ułatwia ono lokalizację zwierzęcia w terenie. Łowcy wykorzystują blaski do identyfikacji zająca i oceny jego pozycji oraz ruchu. Pojedynczy blask może być bardzo jasny i łatwy do zauważenia, co umożliwia precyzyjne określenie kierunku, w którym porusza się zwierze.

W praktyce polowania na zające łowcy starają się unikać bezpośredniego patrzenia zwierzyny w oczy, aby uniknąć wywołania blasków, które mogłyby przestraszyć lub zagrozić ucieczką zdobyczy. Zamiast tego koncentrują się na obserwacji ruchu i śladów zwierzęcia, a jedynie okazjonalnie sprawdzają jego pozycję przez zwrócenie uwagi na ewentualne blaski.

W kontekście przyrody i ekologii zjawisko blasków u zająca jest interesującym przykładem adaptacji do środowiska, którego funkcja obejmuje zarówno ochronę przed drapieżnikami poprzez unikanie bezpośredniego kontaktu wzrokowego, jak i ułatwianie polowania człowiekowi poprzez identyfikację zdobyczy.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj blaski w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

Browning

popularna broń samoczynna, której nazwa pochodzi od nazwiska konstruktora Johna Browninga, również twórcy nadlufkt (1926 r.) stanowiącej podstawę produkcji, znana całym świecie, nadlufki (...)

biotop

środowisko życia organizmów, odznaczające się swoistymi układami warunków ekologicznych (np. staw), które różnią go od sąsiadujących z nim. innych b.

budan

inaczej kureń.

berto

drążek, na którym sadza się ptaka łowczego. Dawniej na b. sadzano również puchacza podczas polowania z nim na drapieżniki.

bukiew

nasiona buka, ulubiona karma zwierzyny, szczególnie dzików. Jeżeli bukiew obrodzi w jakiejś okolicy, to dziki ściągają tam z całego terenu.

bąblowica

choroba wywołana przez larwę tasiemca bąblowcowego (Echinococcus granulosus), tworzącego pęcherze w ścianach jamy brzusznej lub wątroby.

bałabanówka

nazwa dawnej strzelby myśliwskiej (zob. sagalasówka)

bekiesza

okrycie z sukna podbite futrem używane na polowaniach w zimie, wprowadzone za czasów króla Stefana Batorego.

bekowisko

okres godowy danieli, przypadający na przełom października i listopada (zob. daniel).

bekas dubelt

inaczej dubelt.