Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: biała broń myśliwska

biała broń myśliwska

broń zaczepna do walki wręcz: rohatyna, oszczep, kordelas, tasak, miecz, nóż myśliwski. Obecnie używane są tylko kordelasy do dokłuwania grubego zwierza (w Polsce sposób zabroniony) i nóż myśliwski.

Biała broń myśliwska to rodzaj broni zaczepnej, którą wykorzystuje się do walki wręcz lub polowania na zwierzęta. Najczęściej spotykanymi typami białej broni myśliwskiej są rohatyna, oszczep, kordelas, tasak, miecz i nóż myśliwski. Rohatyna reprezentuje długi i cienki przedmiot wykonany z drewna lub metalu, wykorzystywany do polowań lub walki wręcz. Oszczep jest podobny do rohatyny, lecz posiada ostry koniec. Kordelas to długi miecz o szerokim ostrzu, wykorzystywany do polowań na duże zwierzęta lub walki wręcz. Tasak natomiast stanowi krótki miecz z szerokim ostrzem i służy głównie do polowań na mniejsze zwierzęta lub do walki wręcz. Miecz jest długim ostrzem wyprodukowanym z metalu i jest również wykorzystywany w walce wręcz.

Obecnie biała broń myśliwska ma ograniczone zastosowanie - kordelasy używane są jedynie do dokłuwania grubych zwierząt (jednak praktyka ta jest zabroniona w Polsce), natomiast noże myśliwskie stosowane są głównie do polowań na mniejsze zwierzęta bądź jako narzędzia w walce wręcz.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj biała broń myśliwska w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

bezpiecznik

mechanizm zabezpieczający broń przed przypadkowym strzałem w niepożądanym momencie.

bębenek

wabik na kuropatwy, zrobiony z naparstka obszytego z jednej strony irchą, na której napięty jest koński włos.

bałwanek

kukła dzikiej kaczki zrobiona z drewna lub plastyku. Wypuszczony wiosną na wodę ma przywabiać na strzał kaczory.

borówka

przeważnie drewniana trąbka myśliwska.

budowisko

inaczej gawra.

broń odprzodowa

dawna broń myśliwska ładowana od przodu (przez wylot lufy). Najpierw myśliwy nasypywał prochu a następnie wbijał do lufy pocisk. Broń odprzodowa stosowana była od XIV do XIX w.

basista

jeleń wyróżniający się basowym głosem.

bieleć

o gronostaju, zającu bielaku i pardwie: zmieniać sierść lub pióra na zimę (na białe).

bezoar, bezoar, Izy jelenia

oleista ciecz wydzielająca się w dołkach łzowych przeżuwaczy, zwłaszcza jeleni.

bażant kaukaski

inaczej bażant zwyczajny.