Definicja hasła: broń odprzodowa
- broń odprzodowa
dawna broń myśliwska ładowana od przodu (przez wylot lufy). Najpierw myśliwy nasypywał prochu a następnie wbijał do lufy pocisk. Broń odprzodowa stosowana była od XIV do XIX w.
Broń odprzodowa to rodzaj broni myśliwskiej, charakteryzujący się ładowaniem od przodu, czyli przez wylot lufy. Jest to broń, której konstrukcja opiera się na umieszczeniu pocisku i ładunku prochowego w lufie od strony ustnika lub wylotu. Najczęściej wykonywana była z brązu lub stali, o długości lufy oscylującej między 30 a 60 cm. Posiadała zamki umożliwiające ładowanie broni oraz drewnianą rękojeść, co ułatwiało trzymanie i celowanie.
Broń odprzodowa była powszechnie wykorzystywana od XIV do XIX wieku do polowania na ptaki i inne mniejsze zwierzęta. Do strzelania używano pocisków wykonanych z ołowiu lub innych metali, o różnych rozmiarach i kształtach, których masa mogła sięgać nawet kilku gramów. W okresie średniowiecza i renesansu była szeroko stosowana przez myśliwych i łuczników, jednak ze względu na swoją niską skuteczność stopniowo traciła na popularności i została wyparta przez nowoczesne rodzaje broni palnej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj broń odprzodowa w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- bydleń jeleni, bydleń jeleni (Hypoderma diana Br)
szkodliwa muchówka, której larwy pasożytują w ciele jelenia, samy i łosia.
- biegi
nazwa nóg łosia, jelenia, daniela, kozicy, muflona i dzika. Jest to określenie ogólne, nie eliminujące nazw odnoszących się do poszczególnych gatunków.
- biała broń myśliwska
broń zaczepna do walki wręcz: rohatyna, oszczep, kordelas, tasak, miecz, nóż myśliwski. Obecnie używane są tylko kordelasy do dokłuwania grubego zwierza (w Polsce sposób zabroniony) i (...)
- biomasa
masa jaką posiada organizm łub grupa organizmów żywych (np. populacja).
- biotop
środowisko życia organizmów, odznaczające się swoistymi układami warunków ekologicznych (np. staw), które różnią go od sąsiadujących z nim. innych b.
- buchta
inaczej buchtowisko.
- butelka
postawa zaniepokojonego koguta głuszca z wyciągniętą ku górze szyją.
- bałwan, bałwan, cień
wypchany cietrzew lub zrobiona z tektury jego makieta osadzona na żerdce - bałwanicy. B. umieszczony w koronie drzew (przeważnie brzóz) ma przywabiać cietrzewie.
- bekiesza
okrycie z sukna podbite futrem używane na polowaniach w zimie, wprowadzone za czasów króla Stefana Batorego.