Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: broń odprzodowa

broń odprzodowa

dawna broń myśliwska ładowana od przodu (przez wylot lufy). Najpierw myśliwy nasypywał prochu a następnie wbijał do lufy pocisk. Broń odprzodowa stosowana była od XIV do XIX w.

Broń odprzodowa to rodzaj broni myśliwskiej, charakteryzujący się ładowaniem od przodu, czyli przez wylot lufy. Jest to broń, której konstrukcja opiera się na umieszczeniu pocisku i ładunku prochowego w lufie od strony ustnika lub wylotu. Najczęściej wykonywana była z brązu lub stali, o długości lufy oscylującej między 30 a 60 cm. Posiadała zamki umożliwiające ładowanie broni oraz drewnianą rękojeść, co ułatwiało trzymanie i celowanie.

Broń odprzodowa była powszechnie wykorzystywana od XIV do XIX wieku do polowania na ptaki i inne mniejsze zwierzęta. Do strzelania używano pocisków wykonanych z ołowiu lub innych metali, o różnych rozmiarach i kształtach, których masa mogła sięgać nawet kilku gramów. W okresie średniowiecza i renesansu była szeroko stosowana przez myśliwych i łuczników, jednak ze względu na swoją niską skuteczność stopniowo traciła na popularności i została wyparta przez nowoczesne rodzaje broni palnej.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj broń odprzodowa w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

bernikla obrożna, bernikla obrożna (Branta bernikla L.)

gęś gnieżdżąca się w obrębie koła polarnego. W Polsce można spotkać b. w północnych rejonach kraju w okresie od września do kwietnia.

bielak

inaczej zając bielak.

biała broń

broń do walki wręcz (miecze, szable, bagnety itp.). We współczesnym łowiectwie kordelas i nóż

butelka

postawa zaniepokojonego koguta głuszca z wyciągniętą ku górze szyją.

baranek

inaczej kszyk.

blaski

inaczej trzeszcze.

bierczy, bierczy, chwatny

chart, który po dogonieniu zwierza natychmiast chwyta go zręcznie.

babrzysko, babrzysko, brochowisko

błotniste miejsce, najczęściej w lesie, w którym chętnie tarzają się jelenie lub dziki.

bobrowe

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku pilnowania przez ludność miejscową żeremi bobrów w obrębie osady.

bobrowanie

szukanie przez psa zmierzymy w zaroślach wodnych.