Definicja hasła: broń odprzodowa
- broń odprzodowa
dawna broń myśliwska ładowana od przodu (przez wylot lufy). Najpierw myśliwy nasypywał prochu a następnie wbijał do lufy pocisk. Broń odprzodowa stosowana była od XIV do XIX w.
Broń odprzodowa to rodzaj broni myśliwskiej, charakteryzujący się ładowaniem od przodu, czyli przez wylot lufy. Jest to broń, której konstrukcja opiera się na umieszczeniu pocisku i ładunku prochowego w lufie od strony ustnika lub wylotu. Najczęściej wykonywana była z brązu lub stali, o długości lufy oscylującej między 30 a 60 cm. Posiadała zamki umożliwiające ładowanie broni oraz drewnianą rękojeść, co ułatwiało trzymanie i celowanie.
Broń odprzodowa była powszechnie wykorzystywana od XIV do XIX wieku do polowania na ptaki i inne mniejsze zwierzęta. Do strzelania używano pocisków wykonanych z ołowiu lub innych metali, o różnych rozmiarach i kształtach, których masa mogła sięgać nawet kilku gramów. W okresie średniowiecza i renesansu była szeroko stosowana przez myśliwych i łuczników, jednak ze względu na swoją niską skuteczność stopniowo traciła na popularności i została wyparta przez nowoczesne rodzaje broni palnej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj broń odprzodowa w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- buchtowisko, buchtowisko, buchta
miejsce zryte przez dziki szukąjące pożywienia.
- bóbr europejski, bóbr europejski (Castor fiber L.)
gatunek z rodzaju bobrów. Na ziemiach polskich b. odgrywał ogromne znaczenie jako zwierzę łowne. Obecnie ze względu na niskie pogłowie jest pod ochroną. PZŁ prowadzi intensywne prace (...)
- baza hodowlana
pogłowie zwierzyny konieczne do prowadzenia hodowli danego gatunku w łowisku.
- biegasowy
określenie myśliwego, poruszającego się pieszo podczas polowania z psami gończymi.
- babrzysko, babrzysko, brochowisko
błotniste miejsce, najczęściej w lesie, w którym chętnie tarzają się jelenie lub dziki.
- breneka
potocznie o naboju i pocisku kulowym do broni śrutowej
- bębenek
wabik na kuropatwy, zrobiony z naparstka obszytego z jednej strony irchą, na której napięty jest koński włos.
- berdebuska
nazwa jednej z dawnych strzelb.
- baran, baran, tryk
dorosły samiec muflona.